តើពាក្យ «វណ្ណយុត្ត» មានន័យដូចម្ដេច ?

វណ្ណយុត្ត

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ស.; សំ. វណ៌យុក្ត ឬ –យុក្ដិ ) គ្រឿងប្រដាប់សម្រាប់ប្រើផ្សំជាមួយនឹងអក្សរ; វណ្ណយុត្តសម្រាប់ប្រើក្នុងភាសាខ្មែរមាន ១៨ យ៉ាងគឺ ១- វិសជ៌នី ឬ វិសគ៌ៈ ឬក៏រះមុខ (ះ); ២- មូសិកទន្ត ឬ ធ្មេញកណ្ដុរ ( ៉ ) ; ៣- ត្រីសព្ទ ( ៊ ); ៤- ទណ្ឌឃាត ឬ បដិសេធ ( ៍ ) ; ៥- របាទ ឬ រេផៈ ( ៌ ); ៦- រស្សសញ្ញា ឬ បន្តក់ ( ់ ); ៧- សំយោគសញ្ញា ( ័ ); ៨- លេខទោ ឬ អាមេណ្ឌិតសញ្ញា ( ៗ ); ៩- លេខអស្ដា ( ៏ ); ១០- កាកបាទ ឬ ជើងក្អែក (+); ១១- កុក្កុដនេត្រ ឬ ភ្នែកមាន់ (៙); ១២- របះ( ។ ); ១៣- របះចប់ ឬ របះបរិយោសាន (៕); ១៤- គោមូត្រ ( ៚); ១៥- រ៉ាត់ ឬ គាប ( } ); ១៦- រជ្ជុសញ្ញា ( – ); ១៧- មច្ឆណ្ឌសញ្ញា ឬ ពងត្រី (. . .) ; ១៨- បេយ្យាល ( ។ បេ ។ ) ឬ ( ។ ល ។ ); ជា ១៩ យ៉ាងនឹង យុគលពិន្ទុ នេះ ( : ) ដែលទើបនឹងបង្កើតថ្មី សម្រាប់ប្រើចុចសម្រួលពាក្យឲ្យងាយថា, ដូចជា ធុរៈ, ភារៈ, ព្យូហៈ, លក្ខណៈ ជាដើម ។ ក្នុងវចនានុក្រមនេះ មានប្រើវណ្ណយុត្តរបស់អឺរ៉ុបផង គឺ . , ; : ? ! = < > ” ” ( ) សម្រួលតាមសម័យនិយម (ដែលក្នុងសម័យបច្ចុប្បន្នបានឲ្យឈ្មោះជា សំ. បា. ឬជាខ្មែរអស់ហើយ ) ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត