តើពាក្យ «ល» មានន័យដូចម្ដេច ?

ល

មានន័យថា ព្យព្ជានៈទី ២៨ តាមលំដាប់ពួកព្យព្ជានៈទាំង៣៣តួ ជាព្យព្ជានៈទី៣ក្នុងសេសវគ្គឬអវគ្គ, ជាទន្តជៈ មានសំឡេងកើតត្រង់ប្រទល់ធ្មេញ ។ សម្រាប់ភាសាខ្មែរមានសំឡេង ២ យ៉ាងគឺ ល និង ល៉ ល ជាឃោសៈ, ល៉ ជាអឃោសៈ; សំ. បា. អ. ថ. លៈ ឬ ល៉ៈ ។

👉ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ល្បង លង ។
ឧទាហរណ៍៖ លឲ្យដឹង; កុំអាល ចាំលមើលសិន ! ។

                      ជន្លល្បងមើល ។
ឧទាហរណ៍៖ លកាប់។

                     លលើកាប់ក្រោម កិ. វិ. ឬ គុ. ( ព. ប្រ. ) ដែលនិយាយលូកលរាវរកផ្លូវ រកទំនង ហាក់ដូចគេលើកគ្រឿងសស្ត្រាជន្លខាងលើឲ្យភ័ន្ដហើយលូកកាប់ខាងក្រោម។

ឧទាហរណ៍៖ និយាយលលើកាប់ក្រោម; សម្ដី— ។

                       លលេង ល្បងលេង ជន្លលេង។
ឧទាហរណ៍៖ និយាយលលេង; សម្ដី— ។

                       លលែងៗ លហើយលែងៗហើយលរឿយៗ ។ ល ។ ព. ទ. បុ. យកកទៅលអន្ទាក់ ហុចទំនងឲ្យជាប់កុនជាប់ដំណើរ . . . ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត