តើពាក្យ «វោហារ» មានន័យដូចម្ដេច ?

វោហារ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា.; សំ. វ្យាហារ) ពាក្យ, ពាក្យពេចន៍; សំនួនសម្ដី : បញ្ចេញវោហារ, បានវោហារ ។ វោហារកោសល ( –រ៉ៈកោសល់ ) អ្នកឈ្លាសវៃ, ប៉ិនប្រសប់ខាងវោហារ, ខាងពាក្យសម្ដីថ្វីមាត់ ( ប្រើជា គុ. ក៏បាន ) ។ វោហារកោសល្យ ( –សល់ ) ការឈ្លាសវៃ, ការប៉ិនប្រសប់ស្ទាត់ជំនាញក្នុងវោហារ, ការចេះនិយាយថ្លែងសេចក្ដីយ៉ាងពីរោះក្បោះក្បាយ ឥតមានរអាក់រអួល។
ឧទាហរណ៍៖ វោហារកោសល្យ ជាឧបនិស្ស័យមានប្រចាំនៅក្នុងសន្ដាននៃបុគ្គលខ្លះ ។ វោហារទេសនា ( –រៈទេសៈន៉ា ឬ –ទេស្នា ) ការសម្ដែងវោហារ, ការសម្ដែងធម៌អធិប្បាយបញ្ចេញវោហារ ឲ្យទូលាយងាយស្ដាប់ងាយយល់ ។

                        ( បា.; សំ. វ្យវហារ ) ទំនៀម, ទំនៀមទម្លាប់; ធម្មសាស្រ្ត, ច្បាប់បញ្ញត្តិ; វិវាទ, ក្ដី; ការលក់ដូរ, ជំនួញ ។ វោហារវិជ្ជា, –វិទ្យា ឬ –សាស្រ្ត វិជ្ជាឬសាស្ត្រខាងច្បាប់សម្រាប់ប្រទេស, ធម្មសាស្ត្រ ។ វោហារវិធី ឬ –កម្ម ដំណើរក្ដី ។ ល ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត