តើពាក្យ «បច្ឆិម» មានន័យដូចម្ដេច ?

បច្ឆិម

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ( បា.; សំ. បឝ្ចិម ) ដែលជាខាងក្រោយ, ខាងចុង, បំផុត ។ ច្រើនប្រើជាបទសមាស, ដូចជា បច្ឆិមកាល កាល, គ្រា ខាងចុងបំផុត គឺកាលដែលជិតអស់ជីវិត ។ បច្ឆិមជនតា ប្រជុំជន ឬពួកជនដែលកើតជាខាងក្រោយ ។ បច្ឆិមជាតិ កំណើតជាខាងចុងបំផុត គឺកំណើតសត្វដែលបានសម្រេចអរហត្តផលហើយនឹងអស់មានជាតិតទៅទៀត ។ បច្ឆិមទស្សនៈ ការឃើញជាខាងចុងបំផុត គឺឃើញគ្នាឬឃើញអ្វីៗក្នុងវេលាដែលជិតអស់ជីវិត ។ បច្ឆិមពុទ្ធវចនៈ ព្រះពុទ្ធវចនៈជាខាងចុងបំផុត គឺព្រះពុទ្ធភាសិតដែលទ្រង់ត្រាស់ផ្ដាំហើយទ្រង់ចូលបរិនិព្វានទៅ ។ បច្ឆិមភព ភពខាងក្រោយបំផុត ( ម. ព. បច្ឆិមជាតិ ) ។ បច្ឆិមភវិកសត្ត ឬ —សត្វ សត្វដែលកើតក្នុងភពជាទីបំផុត ឬដែលមានភពជាទីបំផុត គឺសត្វដែលមានបារមីគ្រប់គ្រាន់ នឹងបានសម្រេចអរហត្តផលក្នុងជាតិនេះ ។ បច្ឆិមភាគ ភាគខាងចុង ។ បច្ឆិមភោជន ភោជនក្រោយបំផុត គឺភោជនដែលបរិភោគតែម្ដងប៉ុណ្ណោះ ហើយក៏អស់ជីវិតទៅ; ហៅថា បច្ឆិមាហារ “អាហារចុងក្រោយបំផុត” ក៏បាន ។ បច្ឆិមយាម យាមខាងចុង ( ម. ព. យាម ន. ផង ) ។ បច្ឆិមវ័យ វ័យខាងចុង ( ម. ព. វ័យ ផង ) ។ ល ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត