តើពាក្យ «មគ្គ» មានន័យដូចម្ដេច ?

មគ្គ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ; សំ. មាគ៌ ) ផ្លូវ; ផ្លូវប្រតិបត្តិ; លំអាន; ទា្វរ . . . ។ មគ្គចិត្ត ( ម័ក-គៈចិត ) ចិត្តដែលប្រកបដោយលោកុត្តរមគ្គ ( ព. ពុ. ) ។ មគ្គញ្ញាណ ( ម័ក-គ័ញ-ញាន ) ប្រាជ្ញាដែលឃើញអរិយមគ្គ ( ព. ពុ. ) ។ មគ្គផល ( ម័កផល់ ) ពាក្យសម្រាប់ហៅលោកុត្តរធម៌ដែលចែកជាមគ្គ ៤ មានសោតាបត្តិមគ្គជាដើម មានអរហត្តមគ្គជាទីបំផុត និងផល ៤ មានសោតាបត្តិផលជាដើម មានអរហត្តផលជាទីបំផុត ( ព. ពុ. ) ។ ទ្វារមគ្គ ( ទ្វាម័ក ) ទ្វារដែលជាផ្លូវបន្ទោឧច្ចារៈឬបស្សាវៈ ( ម. ព. បស្សាវមគ្គ និង វច្ចមគ្គ, ឧច្ចារមគ្គ ផង ) ។ មិច្ឆាមគ្គ ( មិច-ឆាម័ក ) ផ្លូវខុស គឺសេចក្ដីប្រតិបត្តិខុសមានមិច្ឆាទិដ្ឋិជាដើម ( ព. ពុ. ) ។ សម្មាមគ្គ ( ស័ម-ម៉ាម័ក ) ផ្លូវត្រូវ គឺសេចក្ដីប្រតិបត្តិត្រូវមានសម្មាទិដ្ឋិជាដើម ។ ល ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត