តើពាក្យ «បារគូ» មានន័យដូចម្ដេច ?

បារគូ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ) អ្នកដល់នូវត្រើយនៃវិទ្យា (ព្រាហ្មណ៍អ្នករៀនចេះចប់ត្រៃវេទ); អ្នកដល់នូវត្រើយគឺព្រះនិពា្វន ( ព្រះអរហន្ត ) ។ ពាក្យនេះ ខ្មែរយើងប្រើជាសម្តីហៅពួកព្រាហ្មណ៍អ្នកធ្វើរាជការក្នុងព្រះបរមរាជវាំង មានមុខក្រសួងខាងការចាំរក្សាថែទាំព្រះខ័នរាជ្យនិងទេវរូបផ្សេងៗ, ជាអ្នកសម្រេចកិច្ចដែលជាលទ្ធិព្រាហ្មណ៍ តាមរាជប្រពៃណីនៃព្រះមហាក្សត្រិយ៍រៀងរាល់ព្រះអង្គក្នុងកម្ពុជរដ្ឋ តាំងពីព្រេងនាយដរាបមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ ។
ឧទាហរណ៍៖ ពួក​បារគូ​ផ្លុំ​ស័ង្ខ​ថ្វាយ​ជយ​មង្គល។បារគូ​បុរោហិត គឺ​បារគូ​ជា​រាជ​បុរោហិត ឬ​ជា​រាជ​គ្រូ​ក្នុង​រជ្ជកាល​បុរាណ​ព្រេង​នាយ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត