ទុព្ភិក្ខសម័យ
?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. — សមយ; សំ.ទុរ្ភិក្ស + សមយ ) គ្រាអត់បាយ, គ្រាអំណត់ ។ ដូចគ្នានឹង ទុព្ភិក្ខកាល (ម. ព. នោះ) ។
ពេលដែលមានការអន្តខាត់ស្បៀងអាហារ ការប្រផុតប្រជើយ ។
👇 ស្វែងរកឯកសាររៀននិងការងារគ្រប់ប្រភេទនៅទីនេះ៖
👇 ស្វែងរកពាក្យផ្សេងទៀតនៅប្រអប់នេះ៖