តើពាក្យ «ធនិត» មានន័យដូចម្ដេច ?

ធនិត

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា.) ឈ្មោះព្យញ្ជនៈ ១០ តួក្នុងវគ្គទាំង ៥ គឺ ខ ឃ ឆ ឈ ឋ ឍ ថ ធ ផ ភ ជាអក្សរមានសំឡេងតឹង មានសូរអក្សរ ហ លាយចូលផង; សំឡេងសំ. បា. ជា ក្ហៈ គ្ហៈ; ច្ហៈ, ជ្ហៈ; ដ្ហៈ ( ឬ ត្ហ៎ៈ), ឌ្ហៈ; ត្ហៈ ទ្ហៈ; ប្ហៈ (ប៉្ហៈ) ព្ហៈ; ជាគូគ្នានឹងព្យញ្ជនៈជា សិថិល ១០ តួគឺ កៈ គៈ; ចៈ ជៈ; ដៈ (ឬ ត៎ៈ) ឌៈ; តៈ ទៈ; បៈ (ប៉ៈ) ពៈ (គួរយល់ថា សិថិល “”មានសំឡេងធូរ”” ធនិត “”មានសំឡេងតឹង ព្រោះមានសំឡេង ហ ផ្សំជាមួយផង; ទោះបីភាសាខ្មែរយើងក៏ សិថិល និង ធនិត មានសំឡេងធូរតឹងផ្សេងពីគ្នាដែរ គួរតែស្តីនិយាយកុំឲ្យច្រឡំគ្នា ដូចព្យញ្ជនៈជា សិថិល ថា ក្នុង ក្មេង ម្តាយក្មេក; គ្នា គ្នេរគ្នាន់; ច្នេះ ច្នៃ; ត្នោត ត្មាត ត្មោង; ប្ដី ប្ដឹង ជាដើម កុំនិយាយជាសំឡេង ធនិត ថា ខ្នុង ខ្មេង ម្តាយខ្មេក; ឃ្នា ឃ្នេរឃ្នាន់; ឆ្នេះ ឆ្នៃ; ថ្នោត ថ្មាត ថ្មោង; ផ្ដី ផ្តឹង។ ល ។ ទើបច្បាស់តាមសំឡេងព្យញ្ជនៈរបស់ជាតិយើង។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត