និស្សយមុត្តកៈ
?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. —មុត្តក ) ភិក្ខុដែលមានវស្សាតាំងពី ៥ ឡើងទៅ ហើយចេះវិន័យ មានសេចក្តីអៀនខ្មាសគ្រប់គ្រាន់ អាចផុតចាកនិស្ស័យរបស់ឧបជ្ឈាយ៍ឬអាចារ្យបាន គឺអាចនៅតាមទំនើងខ្លួនបាន ( ព. វិ. ពុ. ) ។
👇 ស្វែងរកឯកសាររៀននិងការងារគ្រប់ប្រភេទនៅទីនេះ៖
👇 ស្វែងរកពាក្យផ្សេងទៀតនៅប្រអប់នេះ៖