បារៀន
?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (ស. បារ្យើន ឬ ប្រើ្យញ អ. ថ. បារៀន ឬ ប៉ៈរៀន, ប្រៀន) កុលបុត្តអ្នករៀនព្រះបរិយត្តិធម៌ ដែលបានដេញប្រយោគ (ប្រឡង) ជាប់ រាប់តាំងពីប្រយោគទី៣ឡើងទៅ ។
ឧទាហរណ៍៖ ពួកមហាបារៀន ( ប្រើចំពោះតែពួកបព្វជិត ) ។
👇 ស្វែងរកឯកសាររៀននិងការងារគ្រប់ប្រភេទនៅទីនេះ៖
👇 ស្វែងរកពាក្យផ្សេងទៀតនៅប្រអប់នេះ៖