តើពាក្យ «ប្រចៀវ» មានន័យដូចម្ដេច ?

ប្រចៀវ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ចម្មបក្សី​ពួក​មួយ​មាន​មុខ​និង​ត្រចៀក​ស្រដៀង​នឹង​កណ្ដុរ (ជា​សត្វ​រត្តិចរ)។ ប្រជៀវ។
-ទំហំ ៖ ក្បាលដងខ្លួន 88-95 ម.ម កន្ទុយ 25-30 ម.ម កំភួនដៃ 70-75 ម.ម -ភិនភាគ ៖ មានត្រចៀកធំ មានពណ៌ត្នោតចាស់ ចុងកន្ទុយមានរោមវែងៗខ្លះ។ -ជីវសាស្ត្រ ៖ នៅក្នុងរូងភ្នំ តាមដំបូលផ្ទះ និងស៊ីសត្វល្អិតហើរខ្ពស់ៗ។ របាយ និងស្ថានភាព ៖ មានជាមធ្យម ដោយកន្លែង។

ឧទាហរណ៍៖ ប្រចៀវ ប្រភេទ១

                    -ទំហំ ៖ ក្បាលដងខ្លួន 35-110 ម.ម កន្ទុយ 1556 ម.ម កំភួនដៃ 30-75 ម.ម -ភិនភាគ ៖ មានសំបុរខុសៗពីគ្នា ច្រមុះរាងជាសន្លឹក ត្រចៀកធំ និងមានដុំពកពីរ នៅលើពោះ។ -ជីវសាស្ត្រ ៖ រស់នៅកន្លែងណាដែលអាចតាងស្នាក់បាន។ ចំណីអាហារ៖ ស៊ីសត្វល្អិត និងពីងពាង។ របាយ និងស្ថានភាព ៖ ជាប្រភេទសំបូរ មាននៅតំបន់ព្រៃ។
ឧទាហរណ៍៖ ប្រចៀវ ប្រភេទ២

                  -ទំហំ ៖ ក្បាលដងខ្លួន 36-38 ម.ម កន្ទុយ 37-38 ម.ម កំភួនដៃ 27-30 ម.ម -ភិនភាគ ៖ មានពណ៌ត្នោតចាស់លាយប្រផេះ។ មានសាច់ និង ស្បែកក្រាស់ ជ្រួញ មានត្រចៀករីកខាងចុង និងរួមគល់។ -ជីវសាស្ត្រ ៖ រស់នៅក្នុងបណ្តូលស្លឹកចេក បំពង់ឫស្សី។ ចំណីអាហារ៖ ស៊ីមូស។ របាយ និងស្ថានភាព ៖ មានជាមធ្យម ស្ទើរគ្រប់ទីកន្លែង។
ឧទាហរណ៍៖ ប្រចៀវ ប្រភេទ៣

                  -ទំហំ ៖ ក្បាលដងខ្លួន 65-75 ម.ម ទម្ងន់ 17-31 ក្រ កំភួនដៃ 40-50 ម.ម -ភិនភាគ ៖ មានពណ៌ត្នោតចាស់ និងប្តូរជាស្រាលបន្តិចម្តងៗ ដល់កន្ទុយ។ ត្រចៀកទាំងគូរមូល ក្រាស់ធំ។ កន្ទុយមានប្រវែងមួយភាគពីរ នៃដងខ្លួន។ -ជីវសាស្ត្រ ៖ រស់នៅតាមដំបូលផ្ទះ ឫល្អាងភ្នំជាហ្វូងធំៗ។ ចំណីអាហារ៖ សត្វល្អិត។ របាយ និងស្ថានភាព ៖ មានដោយសំបូរ តាមតំបន់ទីប្រជុំជន។
ឧទាហរណ៍៖ ប្រចៀវ ប្រភេទ៤

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត