តើពាក្យ «ផ្ដាស» មានន័យដូចម្ដេច ?

ផ្ដាស

👉ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែលទាសចេញខុសពីផ្លូវពីគន្លង, ខុសរបៀប, ខុសច្បាប់ ខុសសណ្ដាប់, មិនមែន, មិនពិត។
ឧទាហរណ៍៖ មនុស្សផ្ដាស; និយាយតែផ្ដាស ។

                     ផ្តាស ! ខុស!, ព្រើល! …។ មនុស្សទាំងផ្ដាសមនុស្សដែលគេមិនស្គាល់ថាមកពីណា នៅឯណា អាក្រក់ ឬល្អយ៉ាងណា។

ឧទាហរណ៍៖ កុំជឿពាក្យមនុស្សទាំងផ្ដាស ( ប្រើជាពហុវចនៈ ) ។

👉ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ដែលទាសចេញខុសពីផ្លូវពីគន្លង, ខុសរបៀប, ខុសច្បាប់ ខុសសណ្ដាប់, មិនមែន, មិនពិត ។
ឧទាហរណ៍៖ មនុស្សផ្ដាស; និយាយតែផ្ដាស ។

                      ផ្តាស ! ខុស!, ព្រើល! …។ មនុស្សទាំងផ្ដាសមនុស្សដែលគេមិនស្គាល់ថាមកពីណា នៅឯណា អាក្រក់ ឬល្អយ៉ាងណា។
ឧទាហរណ៍៖ កុំជឿពាក្យមនុស្សទាំងផ្ដាស ( ប្រើជាពហុវចនៈ ) ។

👉ថ្នាក់ពាក្យជា និបាតសព្ទ
មានន័យថា ដែលទាសចេញខុសពីផ្លូវពីគន្លង, ខុសរបៀប, ខុសច្បាប់ ខុសសណ្ដាប់, មិនមែន, មិនពិត។
ឧទាហរណ៍៖ មនុស្សផ្ដាស; និយាយតែផ្ដាស ។

                     ផ្តាស ! ខុស!, ព្រើល! …។ មនុស្សទាំងផ្ដាសមនុស្សដែលគេមិនស្គាល់ថាមកពីណា នៅឯណា អាក្រក់ ឬល្អយ៉ាងណា។
ឧទាហរណ៍៖ កុំជឿពាក្យមនុស្សទាំងផ្ដាស ( ប្រើជាពហុវចនៈ ) ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត