តើពាក្យ «ផ្លូវ» មានន័យដូចម្ដេច ?

ផ្លូវ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា គន្លងសម្រាប់ដើរ, សម្រាប់ទៅមក; ចន្លោះ; លំអាន; តម្រាយ; ទំនង; ដំណើរ; លំនាំ; ហេតុ; វិធី ។ ល ។ ពាក្យនេះមានឈ្មោះនិងន័យច្រើនយ៉ាងណាស់ ដូចជា
ឧទាហរណ៍៖ ផ្លូវគោក ផ្លូវលើគោក ។

                     ផ្លូវឆ្ការ ផ្លូវដែលគេគ្រាន់តែឆ្ការព្រៃចេញឲ្យទៅមកបានដោយស្រួល ។ ផ្លូវជើង ផ្លូវតូចដែលដើរទន្ទឹមគា្នមិនកើត ។ ផ្លូវត្រឡែងកែង ផ្លូវដែលបែកខ្វែងជាបីឬជាបួន ។ ផ្លូវទឹក ផ្លូវនាវាឬក្បូន ។ ផ្លូវធ្លា ផ្លូវសម្រាប់បររទេះគោឬរទេះក្របី ។ ផ្លូវបត់ ផ្លូវតែមួយដែលបត់កេលកុង ។ ផ្លូវបែក ឬ ផ្លូវបំបែក ផ្លូវដែលបែកចេញជាបីឬជាបួន ។ ផ្លូវហ្លួង ផ្លូវសម្រាប់ព្រះរាជាស្ដេចចេញចូល ឬផ្លូវធំសម្រាប់ហ្លួងសេ្ដចចេញពីក្នុងព្រះបរមរាជវាំងទៅកាន់ទីក្រៅក្រុង ( ច្រើនប្រើតែពីក្នុងបុរាណសម័យ ) ។ ល ។ ផ្លូវខុស, ផ្លូវត្រូវ ដំណើរឬអំពើ ខុស, ត្រូវ ។ ផ្លូវឆ្វេង, ផ្លូវស្ដាំ ផ្លូវខាងឆ្វេង, ខាងស្ដាំ; ព. ប្រ. ផ្លូវខុស, ផ្លូវត្រូវ ។ ផ្លូវជំនួញ ផ្លូវដែលនាំជំនួញទៅមក ឬមុខការរបរខាងជួញ ។ ផ្លូវសួគ៌ ផ្លូវនរក កុសល, អកុសល ដែលនាំសត្វឲ្យទៅកើតក្នុងឋានសួគ៌, ក្នុងនរក ។ ផ្លូវបុណ្យ, ផ្លូវបាប បុណ្យ, បាប ដែលទុកដូចផ្លូវនៃសេចក្ដី សុខ, ទុក្ខ ឬល្អ, អាក្រក់ ។ ផ្លូវស្លាប់, ផ្លូវរស់ ហេតុឬដំណើរដែលនាំឲ្យស្លាប់, ឲ្យរស់ ។ ផ្លូវសេចក្ដី ដំណើរសេចក្ដី ។ ល ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត