តើពាក្យ «ផ្សិត» មានន័យដូចម្ដេច ?

ផ្សិត

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ភូតគ្រាមពួកមួយដុះទុលចេញពីក្នុងដីសើមឬដុះពីក្នុងទីអាប់អួរ ឬក៏ដុះនៅឈើពុកជាដើម មានរូបសណ្ឋានផ្សេងៗគ្នា, ខ្លះសម្រាប់បរិភោគបាន, ខ្លះសម្រាប់ប្រើធ្វើជាថ្នាំរម្ងាប់រោគ, ខ្លះពុល; ផ្សិតមានឈ្មោះច្រើនយ៉ាងណាស់។
ឧទាហរណ៍៖ ផ្សិតកញ្ចូរ, ផ្សិតក្រាមរមាស, ផ្សិតខ្សាច់, ផ្សិតចុងអង្ករ, ផ្សិតចេក, ផ្សិតចំបើង, ផ្សិតត្រចៀកកណ្ដុរ, ផ្សិតសណ្ដែក, ផ្សិតស្មាច់, ផ្សិតឫស្សី; ផ្សិតក្រកោះ, ផ្សិតត្រាច, ផ្សិតសូក្រំ; ផ្សិតក្បាលថ្លែន, ផ្សិតពពារនាគរាជ ។ ល ។

                     ស្និមដែលកើតនៅវត្ថុផ្អូមផ្អួរ មានសំពត់សើមអួរអាប់ជាដើម។
ឧទាហរណ៍៖ សំពត់ដុះផ្សិត, កន្ទេលដុះផ្សិត, នំផ្អូមដុះផ្សិត ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត