តើពាក្យ «ពៃស្រពណ៍» មានន័យដូចម្ដេច ?

ពៃស្រពណ៍

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( សំ. វៃឝ្រវណ; បា. វេស្សវណ ) ព្រះវេស្សវ័ណ គឺព្រះបាទកុវេរៈដែលពួកព្រាហ្មណ៍ទុកដាក់ថាជាទេវតាម្ចាស់ទ្រព្យ ( ម. ព. វេស្សវ័ណផង) ។ មនុស្សទាំងឡាយពីក្នុងសម័យបុរាណ យល់ដោយឡែកផ្សេងទៀតថា មានភូមទេវតាពួកមួយដែលអាស្រ័យនៅនឹងទីស្រែចម្ការ ជាម្ចាស់លើស្រូវនិងដំណាំទាំងពួង, ក៏នាំគ្នាហៅពួកភូមទេវតានោះថា ព្រះពៃស្រពណ៍, អ្នកខ្លះយល់ថាស្រូវជាម្ចាស់លើទ្រព្យទាំងអស់ ព្រោះស្រូវជាដើមទ្រព្យ, ក៏ហៅស្រូវថា ព្រះពៃស្រពណ៍; អ្នកខ្លះយល់ផ្សេងទៅទៀតថា គោជាសត្វសម្រាប់ទឹមភ្ជួររាស់ នាំឲ្យបានកើតជាស្រូវ, គួរទុកដាក់គោថាជាម្ចាស់ទ្រព្យ ក៏ហៅគោថា ពៃស្រពណ៍ ដែរ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត