តើពាក្យ «ពោះ» មានន័យដូចម្ដេច ?

ពោះ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ប៉ែករាងកាយដែលមានក្រពះ ពោះវៀននៅខាងក្នុង។
ឧទាហរណ៍៖ ឈឺពោះ, ហើមពោះ, ចុកពោះ, សៀតពោះ, ចម្អែតពោះ ។

                    ពោះគោពោះក្របី (ព. ប្រ. ) និយាយពីមនុស្សល្មោភស៊ី ដែលបរិភោគអាហារញឹកញយពេក បន្តិចស៊ីនេះបន្តិចស៊ីនោះ ខុសពេលខុសទម្លាប់ ឬមនុស្សដែលបរិភោគអាហារច្រើនហួសប្រមាណ ( ព. ទ្រ. ម. ) ។ ពោះគោ, ពោះជ្រូក ពោះវៀនឬក្រពះគោ ឬជ្រូក។

ឧទាហរណ៍៖ បបរពោះគោ, បបរពោះជ្រូក ។

                    មានពោះពុង, ពពោះ, មានផ្ទៃពោះ មានគ័ត៌ ។ ដុះពោះ ដែលមានសាច់ពោះក្រាស់ឡើងខ្ពស់ទទុង ។ ប៉ែកផ្ទៃពីខាងក្នុងឬពីខាងក្រោមទល់គ្នានឹងខ្នង, បណ្ដូល
ឧទាហរណ៍៖ ពោះឫស្សី, ពោះធាងត្នោត; ពោះត្រឡាច ។ ល ។ ( ម. ព. ផ្ទៃ ផង ) ។

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ព្រះឧទរ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត