Posted on Leave a comment

តើពាក្យ «ព្យញ្ជនៈ» មានន័យដូចម្ដេច ?


ព្យញ្ជនៈ


👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ព្យញ្ជន; សំ. វ្យព្ជាន ) តួអក្សរដែលសម្រាប់ផ្សំជាមួយនឹងស្រៈ, លុះតែមានស្រៈផ្សំផង ទើបកើតច្បាស់ប្រាកដជាសម្ដីឡើងបាន ។ ព្យព្ជានៈសម្រាប់ប្រើក្នុងភាសាខ្មែរក្នុងសម័យសព្វថ្ងៃនេះមាន ៣៣ តួ( ស្មើគ្នានឹងព្យញ្ជនៈខាងភាសាបាលីដែរ ) គឺ ក ខ គ ឃ ង, ច ឆ ជ ឈ ញ, ដ ឋ ឌ ឍ ណ, ត ថ ទ ធ ន, ប ផ ព ភ ម; យ រ ល វ ស ហ ឡ º ; កាលពីក្នុងសម័យបុរាណ ខ្មែរប្រើព្យញ្ជនៈ ៣៥ តួ ព្រោះមាន ឝ ឞ ពីរតួរនេះផង សម្រាប់ប្រើខាងភាសាសំស្ក្រឹត, រៀងរបៀបត្រង់ចន្លោះ វ និង ស ( វ ឝ ឞ ស ), ប៉ុន្ដែលើកលែងប្រើយូរហើយ, ត្រង់ពាក្យណាដែលត្រូវប្រើ ឝ ឞ ដូចជា បឝ្ចិម, ព្រះឱឞ្ឋ ជាដើមនោះ ប្រើតែ ស មួយនេះជាជំនួសជា បស្ចិម, ព្រះឱស្ឋ ដូច្នេះទៅវិញ ( សរសេរជា ព្យញ្ជន ក៏បាន ) ។
(បា. ព្យញ្ជន; សំ. វ្យព្ជាន ) ម្ហូបក្រៅពីសម្លទឹក គឺម្ហូបក្រៀម, ម្ហូបគោក, ម្ហូបខាប់, ឬទឹកត្រី, ទឹកគ្រឿង, អន្លក់ ជាដើម ហៅ ព្យញ្ជនាហារ (ព្យ័ញ-ជៈនាហា) ក៏បាន ។ ម. ព. សូបៈ និង សម្ល ផង ។ បា. ឧត្តរិភង្គ ឈ្មោះម្ហូបគោកមួយប្រភេទក្នុង វិ. ពុ. ថាជាព្យញ្ជនៈ ដែរ ប្រហែលជា ប្រហិត ?

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត


_ ស្វែងរកឬបកប្រែពាក្យផ្សេងទៀតនៅប្រអប់នេះ៖
ឯកសារការងារនិងរៀនគ្រប់ប្រភេទ៖​
---------------------------------------------

Leave a Reply