តើពាក្យ «មហាត» មានន័យដូចម្ដេច ?

មហាត

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា មនុស្សពូជសូទ្រៈពួកពលរក្សាដំរី, សេះ, គោ, ក្របីព្រះរាជទ្រព្យក្នុងបុរាណសម័យ; ជាមនុស្សព្រហើនដោយអាងរាជានុភាព, ច្រើនបណ្ដោយដំរី, សេះ ឬ គោក្របីឲ្យចូលលុកលុយស៊ីដំណាំអ្នកស្រុក មិនសូវក្រែងរអែងចិត្តគេ ។
ឧទាហរណ៍៖ ពួកមហាត ។

                     ព. ប្រ. ពួកថ្លើងឬក្មេងពាលដែលឥតរបប មិនស្ដាប់ពាក្យចាស់ហាមប្រាម ក៏ហៅថា មហាត ដែរ, ហៅដោយប្រៀបប្រដូចទៅនឹងសូទ្រៈជាពួកមហាតនុះឯង; គេតែងនិយាយថា ឥតរបបដូចជាមហាត; ( គួរនឹងចូលចិត្តថាពាក្យនេះក្លាយមកពី សំ. មហត្វ ” ភាវៈនៃអ្នកធំ ( ហ្លួង ) ” ដោយសំដៅសេចក្ដីថា “អាងអំណាចអ្នកធំ ( អំណាចហ្លួង ) “; បើតាមន័យនេះគួរសរសេរជា មហត្វ; ឬក៏ពាក្យ មហាត < សំ. មហត៑ ? ) ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត