Posted on Leave a comment

តើពាក្យ «មេឃ» មានន័យដូចម្ដេច ?


មេឃ


👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( សំ. បា. ) ចំហាយដែលកើតជាទឹកអណ្ដែតឯអាកាស, ពពក ។
ឧទាហរណ៍៖ មេឃងងឹត, មេឃទូទឹម, មេឃមីរ ។

                       លំហអាកាសខាងលើដែលល្ហល្ហេវ ។
ឧទាហរណ៍៖ ផ្កាយពេញមេឃ ។

                       មេឃទ្វារ ( មេឃៈទ្វា ) ចន្លោះពពក, ផ្ទៃមេឃ ( ព. កា. ) ។ មេឃនាទ ( មេឃៈនាត ) សូរផ្គរលាន់ ។ នាមដើមរបស់ឥន្ទ្រជិតជាបុត្រនៃក្រុងរាពណ៍ ( ក្នុងរឿងរាមកេរ្តិ៍ ) ។ មេឃបុប្ផា ឬ មេឃបុស្ប ( មេឃៈបុប-ផា ឬ —បុស ) ផ្ការបស់មេឃ គឺភ្លៀង ( ព. កា. ) ។ មេឃមណ្ឌល ( មេឃៈមន់ឌល់ ) មណ្ឌលមេឃ ( ជើងមេឃ ) ។ មេឃវណ្ណ ( មេឃៈវ័ន ) ព័ណ៌មេឃ, សម្បុរផ្ទៃមេឃ ( សំដៅមេឃប្រក្រតីដែលមានព័ណ៌ខៀវ ) ។ មេឃសព្ទ ( មេឃៈស័ប ) សូរមេឃគ្រហឹម, ផ្គរលាន់ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត


_ ស្វែងរកឬបកប្រែពាក្យផ្សេងទៀតនៅប្រអប់នេះ៖
_ខាងក្រោមនេះជាសៀវភៅនិងឯកសារសម្រាប់ការងារនិងរៀនគ្រប់ប្រភេទ៖
Leave a Reply