តើពាក្យ «វប្ប» មានន័យដូចម្ដេច ?

វប្ប

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ឬ សំ. ) ការសាប, ព្រោះ, សាបព្រោះ, បណ្ដុះពូជ; ច្រាំង, ត្រើយ ។ ល ។ ប្រើផ្សំនឹងសព្ទដទៃ។
ឧទាហរណ៍៖ វប្បកម្ម ឬ វប្បកិច្ច, វប្រក្រឹត្យ ការឬរបរសាបព្រោះ ។ វប្បករ, វប្បការ ឬ –ការី អ្នកធ្វើការសាបព្រោះ ។ ( បើស្រ្តីជា វប្បការិកា ឬ –ការិនី ) ។ វប្បកាល ឬ –សម័យ កាលឬសម័យដែលត្រូវសាបព្រោះ ។ វប្បក្ខេត្ត ឬ វប្រក្សេត្រ ( ―ខែត ឬ ―ក្សែត ) ថ្នាល; ស្រែពង្រោះ ។ វប្បដ្ឋាន ឬ វប្រស្ថាន ទីសម្រាប់សាបព្រោះ ( ដូចគ្នានឹង វប្បក្ខេត្ត ដែរ ) ។ វប្បធម៌ ( វ៉ាប់-ប៉ៈ– ) ការផ្សាំបណ្ដុះចំណេះវិជ្ជានិងប្រាជ្ញាស្មារតីឲ្យបានលូតលាស់ចម្រើន ដោយវិទ្យាសាស្រ្ត ឬដោយសិល្បៈផ្សេងៗជាដើម ។ វប្បមង្គល ឬ វប្រ– មង្គលសាបព្រោះ; មង្គលច្រត់ព្រះនង្គ័ល ។ វប្បរដូវ ឬ វប្រ–រដូវសាបព្រោះ ។ ល ។ ( ព. កា. ) : ហៃមាសកូនឪ វប្បរដូវ ចូលដល់មកហើយ ចូរខំខ្នះខ្នែង កុំធ្វើកន្តើយ រដូវហ្នឹងហើយ បង្កើតធនធាន ។ . . .

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត