តើពាក្យ «សង្កែ» មានន័យដូចម្ដេច ?

សង្កែ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះឈើអសារជាតិមួយប្រភេទ សាច់សរឹង អ្នកស្រុកកណ្ដាលស្ទឹងពេញចិត្តដាំតាមភ្លឺស្រែ ជ្រុះស្លឹកមកនាំឲ្យដីស្រែចម្រើនជីជាតិល្អ ជាឈើងាយកើត ទោះកាប់ក្របែលដើមទុកឲ្យនៅតែគល់ ក៏អាចឆាប់ដុះជាលំពង់លូតលាស់ចម្រើនឡើងទៀតបាន គេប្រើការបន្ទំល័ក្តក៏បាន ធ្វើជាឧសដុតក៏បាន ស្លឹកប្រើការមូរបារីក៏បាន ជាឈើមានប្រយោជន៍ គួរប្រជាពលរដ្ឋគ្រប់ស្រុកពេញចិត្តដាំតាមភ្លឺស្រែរាល់គ្នា ឬដាំធ្វើជារបងភូមិរបងចម្ការផងក៏ស្រួលណាស់, បើឧស្សាហ៍កាប់កាត់សម្រួលរឿយៗ មិនចម្រើនម្លប់ដល់ទៅបោកស្រូវ ឬបោកដំណាំឲ្យអន់ឡើយ។

                        ឈ្មោះស្រុកមួយក្នុងខេត្តបាត់ដំបង។

                        ចុល្លព្រឹក្ស កម្ពស់ ២-១៩ ម ដុះក្នុងព្រៃល្បោះ ទីវាល តាមមាត់ទឹក មានក្នុងឧបទ្វីបឥណ្ឌូចិន (ថៃ ភូមា កម្ពុជា លាវ វៀតណាម) ។ ស្លឹកសង្កែ គេដាក់ក្រោមពូក ឬកន្ទេលឱ្យស្ងួត រាបល្អសម្រាប់មូរថ្នាំជក់ ល័ក្ខល្អលេខ១ សម្រាប់ជ្រលក់សូត្រកើតលើដើមសង្កែនេះឯង សោយសត្វម្យ៉ាងឈ្មោះ “Carteria lacca” គ្រូពេទ្យហ្មបុរាណប្រើផ្លែសង្កែសម្រាប់ឱ្យធ្លាក់ព្រូន។ សំបកផ្សំជាមួយថ្នាំផ្សេងៗទៀត គេប្រើព្យាបាលដំបៅឃ្លង់។ ពេទ្យសត្វប្រើសំបកជាថ្នាំកម្លាំងគោ និងសេះ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត