តើពាក្យ «សង្សារ» មានន័យដូចម្ដេច ?

សង្សារ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( សំ. បា. សំសារ ) ដំណើរអន្ទោលទៅមក, ដំណើរអន្ទោលកើតស្លាប់មិនឈប់មិនស្រាក ។
ឧទាហរណ៍៖ សង្សាររបស់ពួកពាល វែងឆ្ងាយឥតអ្វីប្រៀប ។

                      ខ្មែរប្រើសំដៅសេចក្ដីថា “ស្រី្តជាគូកំសត់; ស្រ្តីជាសហាយស្មន់” ក៏មាន : ស្រីនុ៎ះជាសង្សាររបស់គេ ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ អ. ថ. សង់-សារ៉ៈ, ដូចជា : សង្សារចក្រ ដំណើរអន្ទោលកើតស្លាប់ៗកើតវិញដូចជាកង់ ។ សង្សារទុក្ខ ទុក្ខក្នុងសង្សារ, ទុក្ខព្រោះដំណើរអន្ទោលកើតស្លាប់ ។ សង្សារទោស ទោសក្នុងសង្សារ, ទោសសម្រាប់សង្សារ ។ សង្សារព័ន្ធន៍ ( –ព័ន ) ចំណងគឺសង្សារ, ដំណើរអន្ទោលកើតស្លាប់ដែលទុកដូចជាចំណង ។ សង្សារភព ភពសម្រាប់អន្ទោលកើតស្លាប់ ។ សង្សារភ័យ ភ័យអំពីដំណើរអន្ទោលកើតស្លាប់ ។ សង្សារមោក្ខ ឬ –វិមោក្ខ ការរួចចាកដំណើរអន្ទោលកើតស្លាប់ ( ការបានសម្រេចអរហត្តផល ) ។ សង្សារលោក លោកគឺសង្សារ, ដំណើរអន្ទោលកើតស្លាប់ ទុកថាជាលោក ( មួយយ៉ាង ) ។ សង្សារវដ្ដ ដំណើរវិលកើតវិលស្លាប់ ។ សង្សារសមុទ្ទ ឬ –សាគរ ដំណើរអន្ទោលកើតស្លាប់ឆ្ងាយទូលាយធំធេងដូចសមុទ្ទ ។ ល ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត