សន្ដោស
👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា.; សំ. សន្តោឞ ឬ សំតោឞ ) សេចក្ដីត្រេកអរ ,ពេញចិត្ត ចំពោះវត្ថុ… ជារបស់ខ្លួន គឺបានប៉ុន្មានក៏ល្មមចិត្តត្រឹមប៉ុណ្ណោះ មិនរវះរវាម, មិនវាតអាទិ៍ ហួសហេតុឬហួសទំនង
ឧទាហរណ៍៖ មានសន្ដោស, ចិញ្ចឹមជីវិតដោយសន្ដោស ។
ខ្មែរប្រើជា កិ. ឬ គុ. ក៏មាន : គួរសន្ដោសទៅ!; ចិត្តសន្ដោស, ធម៌សន្ដោស ( ម. ព. សន្តុដ្ឋី និង អត់ឱន ក្នុងពាក្យ អត់ កិ. ផង ) ។
👉ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែលមិនប្រកាន់ទោសដល់អ្នកដទៃ ចេះអត់ឱន។
👇 ស្វែងរកឯកសាររៀននិងការងារគ្រប់ប្រភេទនៅទីនេះ៖
👇 ស្វែងរកពាក្យផ្សេងទៀតនៅប្រអប់នេះ៖