Posted on Leave a comment

កូន​ខូច​ព្រោះ​មេបា (សុភាសិតខ្មែរ ទី​ ៩៦ / Khmer Proverb 96)

កូន​ខូច​ព្រោះ​មេបា
និយមន័យៈ កង្វះខាត​ការ​អប់រំ​កូន ។


អត្ថាធិប្បាយ

          បុរាណាចារ្យ​តែង​បន្ទោស​ថា កូន​ខូច​ព្រោះ​តែ​ឪពុក​ម្ដាយ​ខ្វះ​ការ​អប់រំ​ទូន្មាន​ប្រៀន​ប្រដៅ ។ ម្យ៉ាង​ទៀត ព្រះពុទ្ធ​ដីការ​ក៏​មាន​ចែង​ថា មាតា​បិតា​ជា​បុព្វាចារ្យ គឺ​ជា​គ្រូ​ដើម ឬ​ជា​គ្រូ​ទី​១​របស់​កូន​ប្រុស្រី ។ ដូច្នេះ បើ​គ្រូ​ដើម​ចេះ​អប់រំ​កូន​ឲ្យ​ដើរ​ត្រូវ​តាម​គន្លង​ធម៌ កូនៗ​ច្បាស់​ជា​ក្លាយ​ទៅ​ជា «អតិជាតបុត្ត» គឺ​កូន​ល្អ​លើស​ជាង​ការ​អប់រំ​ទៅ​ទៀត ។ ព្រោះ​កូនៗ​កាល​នៅ​តូច និស្ស័យ​វា​ប្រៀប​ដូច​ក្រដាស «ស» មួយ​សន្លឹក ។ បើ​គេ​ផាត់​ពណ៌​អ្វី​លើ​ក្រដាស​ស​នេះ វា​នឹង​ដិត​ច្បាស់​ល្អ​ជា​មិន​ខាន ។ តាម​ន័យ​នេះ បើ​ឪពុក​ម្ដាយ​ខ្លះ មាន​ការ​ចេះ​ដឹង​ខ្លួន​ឯង​តិច​មែន តែ​ចេះ​អប់រំ​កូន​ឲ្យ​ល្អ​តាំង​ពី​នៅ​ក្មេង លុះ​ដល់​កូន​ធំ​ឡើង ទោះបី​សង្គម​ដឹកនាំ​ឲ្យ​ខិល​ខូច​ខ្លះ ក៏​គង់​នៅ​ល្អ​មួយ​កម្រិត​ដែរ ។ ជាពិសេស ឪពុក​ម្ដាយ​ខ្លះ​ស្រលាញ់​កូន​ខ្លាំង​ពេក ទំយើ​កូន​ខ្លាំង​ពេក បណ្ដែត​បណ្ដោយ​កូន​ខ្លាំង​ពេក លុះ​ដល់​កូន​ធំ​ឡើង ច្បាស់​ជា​ប្រាសចាក​សីលធម៌ ប្រព្រឹត្ត​តែ​អំពើ​ពាលា មាន​ចោរកម្ម ជាដើម​មិន​ខាន ។
ម្យ៉ាងទៀត ឪពុក​ម្ដាយ​ខ្លះ​ជា​មនុស្ស​អវិជ្ជា ប្រព្រឹត្ត​តែ​អំពើ​ថោក​ទាប មាន​ការ​ឆក់ កាប់​សម្លាប់​គេ​ជាដើម ។ ឪពុក​ម្ដាយ​ប្រភេទ​នេះ មិន​បាន​អប់រំ​កូន​ទាល់​តែ​សោះ ។ ម្ល៉ោះ​ហើយ កូន​ក៏​ក្លាយ​ជា «អវជាតបុត្ត» មិន​ខាន គឺ​កូន​ដែល​អាក្រក់​ជាង​ឪម៉ែ​ទៅ​ទៀត ។

ដោយឈូកខ្មែរ

Source: khmerproverb

_ ស្វែងរកឬបកប្រែពាក្យផ្សេងទៀតនៅប្រអប់នេះ៖
_ខាងក្រោមនេះជាសៀវភៅនិងឯកសារសម្រាប់ការងារនិងរៀនគ្រប់ប្រភេទ៖
Leave a Reply