គហបតី
?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា.)(សំ.) (គហ “ផ្ទះ” + បតិ “ម្ចាស់; មេ; ចៅហ្វាយ”; គ្ឫហបតិ) បុរសជាម្ចាស់ផ្ទះ; អ្នកមានធនធានស្ដុកស្ដម្ភ; ពាណិជដែលមានភោគសម្បត្តិច្រើន; សេដ្ឋី។ ឥត្ថី. គហបតានី។
ជនអ្នកនៅក្នុងក្រុង ដែលតែងតែមានឯកសិទ្ធិជាងពលរដ្ឋដទៃ ជនដែលគេរាប់ចូលក្នុងវណ្ណៈមធ្យម (ផ្ទុយនឹងវណ្ណៈអ្នកចិញ្ចឹមជីវិតដោយកម្លាំងកាយ)។
👇 ស្វែងរកឯកសាររៀននិងការងារគ្រប់ប្រភេទនៅទីនេះ៖
👇 ស្វែងរកពាក្យផ្សេងទៀតនៅប្រអប់នេះ៖