ចិត្ត
?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (សំ.)(បា.) ធម្មជាតសម្រាប់សន្សំអារម្មណ៍ សម្រាប់គិត គឺវិញ្ញាណ។
ឧទាហរណ៍៖ ចិត្តត្រង់ ចិត្តវៀច; ចិត្តល្អ ចិត្តអាក្រក់ ។ល។
(បា.)(សំ.) (ចិត-តៈ ឬ ចិត-ត្រៈ) (ចិត្ត; ចិត្រ) ដែលគេវិចិត្តហើយ ដែលគេធ្វើដោយផ្ចិតផ្ចង់រួចស្រេចហើយ (ម. ព. ពិចិត្ត ឬវិចិត្រ ទៀតផង) ។ ច្រើនប្រើជា គុ. ជាង; ផ្សំជាមួយនឹងនាមសព្ទដទៃឲ្យជាបទសមាសបាន តាមគួរដល់ការប្រកប ដូចជា ចិត្តកម្ម រូបភាព រូបដែលគេគូរ ដែលគេឆ្លាក់ គំនូរ ចម្លាក់…។ ចិត្តការ ឬ ចិត្រការ្យ (–កា) ឬក៏ ចិត្រករ ជាងគំនូរ ជាងលាបថ្នាំរំលេចព័ណ៌ … (ស្ត្រីជា ចិត្តការិកា) ។ ចិត្តវិជ្ជា ឬចិត្រវិទ្យា វិជ្ជា ឬវិទ្យាខាងការវិចិត្រ ។ល។ល។ ចិត្
?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា (បា.)(សំ.) (ចិត-តៈ ឬ ចិត-ត្រៈ) (ចិត្ត; ចិត្រ) ដែលគេវិចិត្តហើយ ដែលគេធ្វើដោយផ្ចិតផ្ចង់រួចស្រេចហើយ (ម. ព. ពិចិត្ត ឬវិចិត្រ ទៀតផង) ។ ច្រើនប្រើជា គុ. ជាង; ផ្សំជាមួយនឹងនាមសព្ទដទៃឲ្យជាបទសមាសបាន តាមគួរដល់ការប្រកប ដូចជា ចិត្តកម្ម រូបភាព រូបដែលគេគូរ ដែលគេឆ្លាក់ គំនូរ ចម្លាក់…។ ចិត្តការ ឬ ចិត្រការ្យ (–កា) ឬក៏ ចិត្រករ ជាងគំនូរ ជាងលាបថ្នាំរំលេចព័ណ៌ … (ស្ត្រីជា ចិត្តការិកា) ។ ចិត្តវិជ្ជា ឬចិត្រវិទ្យា វិជ្ជា ឬវិទ្យាខាងការវិចិត្រ ។ល។ល។ ចិត្រ
?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ព្រះហឫទ័យ
👇 ស្វែងរកឯកសាររៀននិងការងារគ្រប់ប្រភេទនៅទីនេះ៖
👇 ស្វែងរកពាក្យផ្សេងទៀតនៅប្រអប់នេះ៖