ចីវរកាល
?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (សំ. បា. កាល ឬ សម័យដែលព្រះសម្ពុទ្ធទ្រង់អនុញ្ញាតឲ្យពួកភិក្ខុទទួលចីវរ ជាកាលនៃចីវរលាភ, រាប់តាំងពីថ្ងៃ ១ រោចខែអស្សុជ ទៅដល់ថ្ងៃពេញ ១៥ កើតកត្ដិក ។
ឧទាហរណ៍៖ សំពត់កឋិនជាចីវរលាភដែលភិក្ខុសង្ឃត្រូវទទួលក្នុងចីវរកាលតាមពុទ្ធានុញ្ញាត (ព.វិ.ពុ. )។
👇 ស្វែងរកឯកសាររៀននិងការងារគ្រប់ប្រភេទនៅទីនេះ៖
👇 ស្វែងរកពាក្យផ្សេងទៀតនៅប្រអប់នេះ៖