តើពាក្យ «ជរា» មានន័យដូចម្ដេច ?

ជរា

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (សំ.) (បា.) សេចក្ដី​គ្រាំគ្រា ទ្រុឌទ្រោម ទ្រម; ចំណាស់ ។
?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​គ្រាំគ្រា ដែល​ទ្រុឌទ្រោម ទ្រម ចាស់ ។ ជរាកាល (បា.) រោគ​ក្អក​ចាស់ ជងឺ​ក្អក​បណ្ដាល​ឲ្យ​ឆាប់​ចាស់ ។ ជរាទុក្ខ (–ទុក) ទុក្ខ​ដែល​កើត​ព្រោះ​ជរា ។ ជរាទុព្វលភាព(ទុប-ពៈលៈភាប; បា. ជរាទុព្វលភាវ ) ដំណើរ​ថយ​កម្លាំង​ព្រោះ​ជរា ។ ជរា​ធម៌ (សំ. បា. ជរាធម្ម) ជរា​ជា​ធម្មតា ដែល​អ្នក​ណា​មួយ ឬ​អ្វី​មួយ ក៏​គេច​វាង​មិន​ផុត ។ ជរាពាធ (–ពាត, បា. ជរា + អាពាធ> ជរាពាធ) ជំងឺ​ចាស់ ។ ជរាភាព (–ភាប, សំ. បា. ជរាភាវ) ភាវៈ​នៃ​ជរា, កំណើត​នៃ​ជរា ។ ជរាភិភូត គុ. (បា. ជរា + អភិភូត>ជរាភិភូត) ដែល​ជរា​គ្រប​សង្កត់ ដែល​ធ្លាក់​ចូល​ស៊ប់​ក្នុង​កណ្ដាប់​ដៃ​ជរា​ហើយ ។ ជរាមច្ចុ (បា.,សំ. ជរាម្ឫត្យុ ខ្មែរ​យើង​ប្រែ​ក្លាយ​មក​ជា ជរា​ម្រឹត្យូវ) ជរា​និង​សេចក្ដី​ស្លាប់ ដំណើរ​ស្លាប់​ព្រោះ​ជរា (ស្លាប់​ព្រោះ​ចាស់​) ។ ជរាម័យ (សំ. បា. ជរា+អាមយ) សេចក្ដី​មិន​សប្បាយ, ឈឺ​ចាប់​ព្រោះ​ជរា (ម. ព. អាម័យ និង​អនាម័យ) ។ ជរា​មរណៈ (–មៈរៈណៈ សំ. បា. ជរា​មរណ) សេចក្ដី​គ្រាំ​គ្រា​និង​សេចក្ដី​ស្លាប់ ។ ជរាម្រឹត្យូវ (ម. ព. ជរា​មច្ចុ) ។ ជរា​រោគ រោគ​ជរា (ជំងឺ​ចាស់) ។ ជរា​លក្ខណៈ (–ល័កខៈណៈ បា. ជរា​លក្ខណ សំ. ជរា​លក្សណ ជរា​លក្ស្មណ៌) គ្រឿង​សម្គាល់​របស់​ជរា គ្រឿង​ចំណាំ​ឲ្យ​ដឹង​ថា ជរា ដូច​យ៉ាង​សក់​ស្កូវ, ធ្មេញ​បាក់​ជាដើម ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត