ជោតិក
?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា.; សំ. ជ្យោតិក, ទ្យោតិក ) អ្នកមានសេចក្ដីរុងរឿង; អ្នកមានពន្លឺ, មានរស្មី ( មានព្រះអាទិត្យ, ព្រះចន្ទ្រនិងពួកផ្កាយជាដើម ) ។ ឈ្មោះមហាសេដ្ឋីម្នាក់ ក្នុងពុទ្ធសម័យនៃព្រះសក្យមុនីសម្ពុទ្ធ ។ បុរាណរាជ្យក្នុងកម្ពុជរដ្ឋ ច្រើនយកពាក្យនេះមកតាំងជាងារមន្រ្តីនាយឃ្លាំង ឬជាងារកិត្តិយសសម្រាប់មេជំនួញធំណាមួយក្នុងព្រះនគរ ។
ឧទាហរណ៍៖ ឃុនជោតិក ( ––ដិក ) ។
👇 ស្វែងរកឯកសាររៀននិងការងារគ្រប់ប្រភេទនៅទីនេះ៖
👇 ស្វែងរកពាក្យផ្សេងទៀតនៅប្រអប់នេះ៖