តើពាក្យ «ដ្បិត» មានន័យដូចម្ដេច ?

ដ្បិត

?ថ្នាក់ពាក្យជា និបាតសព្ទ
មានន័យថា ( បុរាណប្រើជា បទ ( បត់ ), ត្បទ ( ត្បត់ ) ប្រហែលជាឃ្លាតក្លាយមកពី បា. តប្បទ គឺ ត “នោះ” + បទ “ផ្លូវ, គន្លង; ហេតុ, ហេតុការណ៍; ដំណើរ” ទេដឹង ? ) ព្រោះ, ព្រោះហេតុ, ដោយហេតុ : ស្អែក ខ្ញុំនឹងទៅប្រជុំពុំកើតទេ ដ្បិតខ្ញុំពុំសូវជា ។ ពាក្យកាព្យបុរាណថា : ទាហានថ្កើងដ្បិតសឹក ធ្វើស្រែដ្បិតទឹក ត្រឹកពលដ្បិតបាយ សិស្សប្រាជ្ញដ្បិតគ្រូ ជេរពោលដំវាយពលជាដ្បិតនាយ ហ្វឹកហ្វឹនខះខំ ។ . . . ( សាស្ត្រាច្បាប់ រាជនេតិ ជាព្រះនិពន្ធនៃព្រះរាជសម្ភារ ) ។ ម. ព. ត្រឹក និង បទ ២ និ. ផង ។ ដ្បិតថា . . . និ. ព្រោះថា . . . ។ ដ្បិតតែ និ. ព្រោះតែ ។ ដ្បិតអ្វី? . . . ព្រោះអ្វី? . . . ។ល។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត