Author: Buy Khmer Book

កញ្ចាម

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា តួ​អន្ទាក់​សម្រាប់​ទាក់​ដំរី​ព្រៃ ( ម. ព. ដង​កញ្ចាម ផង ) ។

កញ្ចាញ់ច្រាស

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ត្រី​មួយ​ប្រភេទ រូប​កន្តុល​ស្ដើង​តូច មាន​ទ្រនុង​ខ្នង​ និង​ទ្រនុង​ពោះ​ជា​បន្លា ។

កញ្ចាញ់ចេក

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​សត្វ​មួយ​ប្រភេទ ខ្លះ​ពណ៌​លឿង​ខ្ចី ខ្លះ​ពណ៌​បៃតង ជា​ពួក​កង្កែប តែ​មាន​លំនៅ​ខុស​គ្នា​ពី​កង្កែប ច្រើន​នៅ​អាស្រ័យ​តែ​នឹង​ស្លឹក​ឈើ រន្ធ​ឈើ​ជាដើម​ដែល​សើម​ដែល​ត្រជាក់ ។

កញ្ចប់កញ្ចូវ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា សំដែង​កាយ​វិការ​ដោយ​ធ្វើ​មាត់​ដូច​គេ​ខ្ចប់ ធ្វើ​មុខ​ក្រញូវ ។ ប្រើ​ជា​គុ. ក៏​បាន
ឧទាហរណ៍៖ មុខ​មាត់​កញ្ចប់​កញ្ចូវ ; មនុស្ស​កញ្ចប់កញ្ចូវ ។

កញ្ចប់

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា អ្វី​ៗ ដែល​ខ្ចប់, បង្វេច​វេច​ខ្ចប់ ។
ឧទាហរណ៍៖ ទិញ​តែ​មួយ​កញ្ចប់, ថ្នាំ​មួយ​កញ្ចប់, កញ្ចប់​ធាតុ ។

កញ្ចក់ឆ្លុះ

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ព្រះឆាយ។

កញ្ចក់

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា កែវ​ឆ្លុះ​ស្រមោល សម្រាប់​មើល​តែង​ខ្លួន ។ កែវ​ដែល​សម្រាប់​ដាក់​ធ្វើ​ជញ្ជាំង​ទូ ឬ​កាត់​ឲ្យ​តូច​ៗ បិទ​ភ្ជាប់​ទៅ​លើ​វត្ថុ​អ្វី​ៗ ក៏​ហៅ​ថា​ កញ្ចក់ដែរ។
ឧទាហរណ៍៖ ទូ​កញ្ចក់, តោក​ដាំ​កញ្ចក់…. ។

កញ្ចក

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា មនុស្ស ឬ​សត្វ​ដែល​ខ្ចក​ជើង ( ព.ទ្រ. ) ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា មនុស្ស ឬ​សត្វ​ដែល​ខ្ចក​ជើង ( ព.ទ្រ. ) ។

កជើង

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា​ ព្រះនិពន្ធបាទ កព្រះបាទ។

កច្ឆបសត្វ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា និករសត្វ វារ លូនដោយទ្រូង មានអណ្តើកជាតួយ៉ាង។

កច្ឆជាតិ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ដើមកន្ទេចអាល វល្លិ៍ម៉្យាង ស្លឹកស្រដៀងនឹងកន្ទួតប្រោង តែតូចជាងបន្តិច ហើយមានមើម បើប៉ះត្រូវសាច់ រោលរមាស់ក្រហាយណាស់។

កច្ចាយនៈ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា.) នាម​ព្រះ​មហា​ថេរ​មួយ​អង្គ ជា​អ្នក​តែង​ក្បួន​វេយ្យាករណ៍​បាលី​សម័យ​ជាន់​ដើម ។ វេយ្យាករណ៍​បាលី​នោះ ក៏​ហៅ​ថា កច្ចាយនៈ​ដែរ (ច្រើន​ហៅ​ថា មូល​កច្ចាយនៈ) ។

កច្ចាយនូបត្ថម្ភកៈ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ) ឈ្មោះក្បួនវេយ្យាករណ៍ជាជំនួយដល់មូលកច្ចាយនៈដែលសម្តេចព្រះមហាសុមេធាធិបតី ជួន-ណាត ជោតញ្ញាណោ ព្រះសង្ឃរាជ គណៈមហានិកាយ បានរៀបរៀងក្នុងកាលដែលសម្ដេចមានសមណស័ក្ដិជាព្រះគ្រូសង្ឃសត្ថា ។

កងៗ

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា ( ម. ព. ឡងៗ ) ។

កង្ហែន

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា សត្វ​មួយ​ប្រភេទ ក្នុង​ពួក​សត្វ​មាន​ដោះ​សម្បុរ​ខ្មៅ​ប្រផេះ រូប​ធំ​ជាង​កង្ហិច មាន​ផ្លែ​ឈើ​និង​សាច់​ក្នុង​គ្រាប់​ឈើ​ជា​អាហារ (បា. ហៅ កលន្ទក) ។

កង្ហិច

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​សត្វ​ពួក​កង្ហែន មាឌ​តូច​ជាង​កង្ហែនធំ​ទ្រើស​ជាង​កន្ថឹក ។

កង្ហារ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ប្រដាប់​មាន​ស្លាប​ដែល​អាច​នឹង​វិល​ដោយ​កម្លាំង​ខ្យល់​បាន ។

កង្វេរ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ប្រដាប់​មាន​ផ្លែ​ក្ងក់​ធ្វើ​ដោយ​ដែក មាន​ដង​ធ្វើ​ដោយ​ឈើ​សម្រាប់​កាវ​ដំរី ។
?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា​ ​ព្រះអង្កុសា

កង្វិន

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ដែល​ខ្វិន; មនុស្ស​ឬ​សត្វ​ដែល​ខ្វិន ។
ឧទាហរណ៍៖ បុរស​កង្វិន; អា​កង្វិន ! ( ព.ទ. ) ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​ខ្វិន; មនុស្សឬ​សត្វ​ដែល​ខ្វិន ។
ឧទាហរណ៍៖ បុរស​កង្វិន; អា​កង្វិន ! ( ព.ទ. ) ។

កង្វារ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ប្រដាប់​សម្រាប់​ខ្វារ ។
ឧទាហរណ៍៖ កង្វារ​ត្រចៀក, កង្វារ​ក្ដាម, កង្វារ​កង្កែប ។

កង្វាក់

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ដែល​ខ្វាក់; មនុស្ស​ ឬ​សត្វ​ដែល​ខ្វាក់។
ឧទាហរណ៍៖ គោ​កង្វាក់; ខ្មោច​អា​កង្វាក់! ( ព.ទ្រ. ) ។ ?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​ខ្វាក់; មនុស្ស​ ឬ​សត្វ​ដែល​ខ្វាក់។
ឧទាហរណ៍៖ គោ​កង្វាក់; ខ្មោច​អា​កង្វាក់! ( ព.ទ្រ. ) ។

កង្វល់

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា សេចក្ដី​ខ្វល់​ចិត្ត ខ្វល់​គំនិត

ឧទាហរណ៍៖ ខ្ញុំ​មាន​កង្វល់ ( កុំ​ប្រើ​ថា​ខ្ញុំ​មាន​សេចក្ដី​​កង្វល់ ) ។

កង្ខើញ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា លើក​ទាញ ឬ លាត់​សម្លៀក​ឲ្យ​ខើច​ឡើង
ឧទាហរណ៍៖ កង្ខើញ​សំពត់, កង្ខើញ​ខោ ។

កង្ខា

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា.) សេចក្ដី​សង្ស័យ, សេចក្ដី​​សន្ទិះ ។

កង្កែបអាចម៍គោ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះកង្កែបមួយប្រភេទ មាឌតូចប៉ុនគ្នានឹងកង្កែបប្រុយដែរ ប៉ុន្តែដងខ្លួនខ្លី ជើងក៏ខ្លីៗ ដែរ សម្បុរស្ទើរលឿង នៅតែក្នុងសំពាយអាចម៍គោលើគោក

ឧទាហរណ៍៖កង្កែបអាចម៍គោហ៊ានលោតខាំពស់វែក មានន័យថា រាស្ត្រតូចតាចហ៊ានប្រណាំងប្រជែងជាមួយនឹងមន្រ្តីមានស័ក្តិធំ ( ព. ទ. បុ. ) ។

កង្កែបប្រុយ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះកង្កែបមួយប្រភេទ មាឌតូចដងខ្លួនវែង ជើងវែងៗ, អ្នកស្រុកខ្លះហៅ កូនស្ងើន ។

កង្កែបកូប

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា កង្កែបដែលមានរូបធំ យំឮសូរកូបៗ ។

កង្កែប

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​សត្វ​ទឹក​មួយ​ប្រភេទ មាន​ជើង ៤ ចេះ​ហែល​ទឹក, មុជ​ទឹក, លោត​លើ​គោក​ក៏​បាន ច្រើន​នៅ​អាស្រ័យ​នឹង​ទី​ក្បែរ​មាត់​ទឹក ឬ​នឹង​រន្ធ​ដី​ក៏​នៅ​បាន ។ កង្កែប​បោប សាច់​កង្កែប​ដែល​គេ​ធ្វើ​ជា​ម្ហូប​ហៅ​ថា បោប ។

កង្កួញ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ក្ដាប់​ដៃ, ក្ដាប់​ប្រមោយ ដោយ​បួង​ដៃឬ​ប្រមោយ​ឡើង ។

កង្កួច

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ស្រែក​រក​គ្នា (ដំរី) ។
ឧទាហរណ៍៖ ដំរី​កង្កួច ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ

មានន័យថា​ ( ម. ព. អង្កួច ) ។

កង្កុញ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា (ម. ព. អង្កុញ) ។

កង្កាញ់

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ( ម. ព. អង្កាញ់ កិ. )

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( ម. ព. អង្កាញ់ ន. ) ។

កង់បេរ៉ា

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា រាជធានី/​រដ្ឋធានី នៃប្រទេស អូស្តា្រលី

កង់

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (ព.សា.) យាន​កង់​ពីរ​ដែល​អាច​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​មុខ​បាន​ដោយសារ​ឈ្នាន់, ច្រវាក់​ថាស​ជាដើម​ដែល​ដាក់​ទាក់ទង​គ្នា​ជា​មួយ​នឹង​ដុំ​នៃ​កង់​ក្រោយ ​និង​ដុំ​កណ្ដាល (ទោចក្រយាន) ។

ព.សា. = ពាក្យសាមញ្ញ (ពាក្យធម្មតា ឬពាក្យផ្សារ)

កងឯកទេស

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា អង្គទ័ព ដែលបង្កើតជាយថា​ហេតុ ដោយ​មានកា​រចុះ​ចូលនៃពួកឧទ្ទាម។

កងអាសាបរទេស

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា កងទ័ព ដែលមានទាហានឡេវ និងអ្នកមានបណ្តាសក្តិជា​មនុស្សសាសន៍ខុសគ្នា។

កងអាសា

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា កងសេនាទាហាន ដែលលាយចម្រុះដោយមនុស្សមានសញ្ជាតិទីទៃពីគ្នា។

កងអនុសេនាតូច

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា​ សេនាទាហានមួយកង ឋិតនៅក្រោម​ការត្រួតត្រារបស់​អនុសេនីយ៍ឯក​ម្នាក់។

កងសោយ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ

មានន័យថា ឈ្មោះ​បទ​ភ្លេង​ខ្មែរ​មួយ​យ៉ាង។
ឧទាហរណ៍៖ បទ​កងសោយ ។

កងវរសេនាធំ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា អង្គទ័ពមួយ ដែលមានកងវរសេនាតូចច្រើនជា សមាសភាព ឋិតនៅក្រោម​ការត្រួតត្រានៃវរ-សេនីយ៍ឯក។

កងវរសេនាតូច

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឯកភាពទ័ព ដែលរួមបញ្ចូលក្នុង​កងវរសេនាធំ ឬនៅដាច់តែឯង ​ដោយមានការត្រួតត្រា​ដាច់ឡែក។

កងមាស

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ស្រុក​មួយ​ឋិត​នៅ​តាម​ទន្លេ​មេគង្គរួម​ចូល​ក្នុង​ខែត្រ​កំពង់ចាម ។

កងព័ន្ធ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា​​​ ពិធីបុណ្យទ្វាទសមាសសំគាល់ដោយទង់ជ័យចងបោះនៅទូក ទូកនោះចងពួរបោះយុថ្កានៅកណ្តាលស្នាម ប្រណាំងទូក-ង ដើម្បីឲ្យទូក-ង ដែលប្រណាំងគ្នា ១ អុំខាងក្នុង ១ អុំខាងក្រៅ ។

កងពិសេស

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ពួកទាហាន ដែលប្រតិបត្តិការដាច់ពីអង្គទ័ពសម្រាប់ឈ្លបយកការណ៍ពីខ្មាំង ឬការងារបន្ទាន់ចាំបាច់។

កងពល

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា អង្គទ័ព ដែលមានពលទាហានគ្រប់ប្រភេទជា សមាសភាព (ជើងគោក ជើងទឹក ជើង អាកាស)។

កងបូរ័ណ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា កងបំពេញ កងទាហានដែលរើសបំពេញឯកភាពសឹកសម្រាប់ប្រើការដោយឡែក មានការឈ្លបយកដំណឹងពីខ្លាំងជាដើម។

កងនាវិក

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា សារព័ននៃទាហានជើងទឹក ​ដែលជាចំណុះក្នុង នាវា។

កងទ័ព

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ក្រុម​មនុស្ស​ត្រៀម​ច្បាំង​នឹង​សត្រូវ, ឬ​សេនា​រេហ៍ពល​ដែល​មាន​កាតព្វកិច្ច​ការពារ​ជាតិ, មាតុភូមិ រក​សន្តិសុខ​ជូន​ប្រជាជន និង​ស្រុក​ទេស ។

កងតម្រួតកណ្តាលនៃក្រុមរក្សាខែត្រ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ក្រុមរក្សាខេត្ត កងកណ្តាលនៃប៉ូលិស មានភារៈខាងត្រួតត្រាលើក្រុមប៉ូលិសខេត្តនានា។

កងតម្រួត, កងពលតូច

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា កងប៉ូលិស ឋិតនៅក្រោមបង្គាប់នាយប៉ូលិសម្នាក់ (សេហ្វប៉ុស្តិ៍) ឯកភាពកងទ័ពមានចំនួនមនុស្សមិនប្រាកដ ឬអង្គទ័ពពីកងរវរសេនាធំឋិតនៅក្រោមបញ្ជាការនៃឧត្តមសេនីយ៍ត្រី។

កងចៅ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ពួក​ស្ត្រី​ខ្ញុំ​រាជការ​ក្នុង​ព្រះ​បរម​រាជ​វាំង ធ្វើ​ការ​ពួក​បាវ ( ស្ត្រី​ទាំង​នេះ​កាល​ពី​បុរាណ​គេ​ជ្រើស​រើស​យក​តែ​កូន​ចៅ​ពលឬ​របឹប ) ។

កងចល័ត

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា​ សេនាទាហានជាពួកគ្មានទីតាំងប្រាកដ ឋិតនៅក្រោមបញ្ជាការឧត្តម​សេនីយ៍។

កងកេង

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​សត្វ​បក្សី​មួយ​ប្រភេទ​មាន​ចំពុះ​ធំ​មិន​សម​នឹង​មាឌ​ខ្លួន គល់​ចំពុះ​មាន​សណ្ឋាន​ខ្ពស់​ធំ​ឡើង​ដូច​សីរ សម្បុរ​សត្វ​នោះ​ខ្មៅ ខ្លួន​រាង​ធំ​វែង បើ​តាម​ធម្មតា​ច្រើន​នៅ​តែ​ក្នុង​ព្រៃ​ធំ មាន​ផ្លែ​ឈើ​ជា​អាហារ ។
ឧទាហរណ៍៖ កេងកង

កងកន់

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា គ្រឿង​ប្រដាប់​ដែល​ធ្វើ​ពី​មាស​ ប្រាក់ ឬស្ពាន់ មាន​រង្វង់​មួល​សម្រាប់​ស៊ក​បញ្ចូល​ត្រង់​ដើម​ដៃ ឬ​ក​ជើង។
ឧទាហរណ៍៖ ស្ត្រី​ល្ខោន​ហ្លួង​ពាក់​សង្វារ​កងកន់។

កង

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ចាប់​ត្រកង; ធ្វើ​ឲ្យ​មូល​ជា​វង់ ។
ឧទាហរណ៍៖ កង​ចំបើង​,​ មួយ​កង, គោ​កង​កន្ទុយ ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ប្រដាប់មានវង់មូលសម្រាប់ពាក់ប្រហក

ឧទាហរណ៍៖ កងដៃ, កងជើង, កងក្រវិល ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​ឮ​ស៊ាន​រំពង, អឺងកង ។
ឧទាហរណ៍៖ ឮ​សូរ​កង​រំពង, យំ​កង​រំពង, ហ៊ោ​កង​រំពង ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ដែល​ឮ​ស៊ាន​រំពង, អឺងកង ។
ឧទាហរណ៍៖ ឮ​សូរ​កង​រំពង, យំ​កង​រំពង, ហ៊ោ​កង​រំពង ។

?ថ្នាក់ពាក្យជ​ រាជសព្ទ

មានន័យថា​​ ព្រះវល័យ

កខ្វេសកខ្វាស

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​មាន​ដំណើរ​ខ្វេសខ្វាស​រឿយ​ៗ ។

ឧទាហរណ៍៖ វារ​កខ្វេសកខ្វាស ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ដែល​មាន​ដំណើរ​ខ្វេសខ្វាស​រឿយ​ៗ ។
ឧទាហរណ៍៖ វារ​កខ្វេសកខ្វាស ។

កខ្វិក

?ថ្នាក់ពាក្យជា បរិវាសព្ទ
មានន័យថា​​​​ សម្រាប់​និយាយ​ផ្សំ​ជា​មួយ​នឹង​ពាក្យ​កខ្វក់។
ឧទាហរណ៍៖ កខ្វិក​កខ្វក់ ។

កខ្វក់

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​គគ្រិច​មិន​ស្អាត, ដែល​ស្មោកគ្រោក ។