Author: Buy Khmer Book

កញ្ជ្រោង

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​សត្វ​ព្រៃ​ជើង ៤ មួយ​ប្រភេទ ក្នុង​ពួក​សត្វ​មាន​ដោះ រូប​រាង​ស្រដៀង​គ្នា​នឹង​ខ្លា​ត្រី រោម​ប្រផេះ​ពព្រុស ។

កញ្ជ្រោកបោកបាច

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា និយាយខ្លាំងៗ ដូចគេកញ្ជ្រោកទឹក ដូចគេបោក ដូចគេបាចសាចទឹក
ឧទាហរណ៍៖ ស្រាប់តែគាត់មកកញ្ជ្រោកបោកបាចឲ្យឯងភ្ញាក់ស្មារតី ។

កញ្ជ្រោក

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា បោក​បាច​សាច​ទឹក
ឧទាហរណ៍៖ ក្មេង​កញ្ជ្រោក​ទឹក​ល្អក់​អស់ ។

   និយាយ​គំរាម​ដូច​គេ​កញ្ជ្រោក​ទឹក

ឧទាហរណ៍៖ ស្រាប់​តែ​កញ្ជ្រោក​ឯង​តែ​ម្ដង ។

កញ្ជ្រៀវ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ស្រែក​ខ្ញៀវខ្ញារ ។
ឧទាហរណ៍៖ សាលិកា​កញ្ជ្រៀវ, ក្មេង​ហ៊ោ​កញ្ជ្រៀវ ។

កញ្ជ្រៀប

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ត្រសក់​ផ្អរ​យ៉ាង​តូច។
ឧទាហរណ៍៖ ត្រសក់​កញ្ជ្រៀប ។

កញ្ជ្រៀចកន្ទុយត្នោត

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះសត្វស្លាបមួយប្រភេទ ប្រវែងបណ្ដោយខ្លួន ១៨.៥-២០.៥ ស.ម. កន្ទុយឆ្លាស់ក្រៅពណ៌ត្នោត ក្បាលពណ៌ប្រផេះព្រលែត គល់ចំពុះខៀវចុងលឿង ។ មានដៅសនៅចុងស្លាបស្មាសងខាង ។

កញ្ជ្រៀច

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​បក្សី​មួយ​ប្រភេទ ស្រដៀង​នឹង​សាលិកា​ក្របី, តែ​សម្បុរ​ប្រផេះ ។ ឈ្មោះ​ស្រុក​មួយ​ក្នុង​ខែត្រ​ព្រៃវែង ។
ឧទាហរណ៍៖ ស្រុក​កញ្ជ្រៀច ។

កញ្ជ្រូក

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ត្រី​រំអិល​តូច​មួយ​ប្រភេទ មាន​ស្នែង​ពីរ​បើក​បិទ​បាន មុខ​ស្រួច មាន​ព្រុយ​ពីរ ទ្រនុង​ក្រហម កន្ទុយ​ឆែក ។

កញ្ជ្រឹល

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​វល្លិ​មួយ​ប្រភេទ ជា​ថ្នាំ​សម្រាប់​ត្រាំ​ងូត​រម្ងាប់​រោគ​កញ្ជ្រឹល ។
ឧទាហរណ៍៖ វល្លិ​កញ្ជ្រឹល ។

    ឈ្មោះ​រោគ​ស្បែក​មួយ​យ៉ាង ក្នុង​ពួក​ជម្ងឺ​អុត​ក្ដាម, ជម្ងឺ​ស្អូច ។

ឧទាហរណ៍៖ កើត​កញ្ជ្រឹល, លាប់​កញ្ជ្រឹល ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ព្រះទទ្ទុ

កញ្ជ្រម

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​មិន​អង់អាច ឬ ដែល​មាន​កិរិយា​បែប​ជា​អ្នក​ខ្លាច​គេ ( ព.ទ្រ. ) ។
ឧទាហរណ៍៖ មនុស្ស​កញ្ជ្រម, ឫក​កញ្ជ្រម ។

កញ្ជ្រក់

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​អាប់​ស្រី​សួស្ដី, ឥត​រាសី, ពភ្លក់ ( ព. ទ្រ. ) ។
ឧទាហរណ៍៖ មនុស្ស​កញ្ជ្រក់, ខ្មោច​អា​កញ្ជ្រក់​យ៉ាង​នេះ អ្នក​ណា​គេ​នឹង​ឲ្យ​កូន ។

កញ្ជះកញ្ជាយ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា រាយ​ឥត​សណ្ដាប់ធ្នាប់; ចាយ​វាយ​ទ្រព្យ​ធន​ឥត​សណ្ដាប់ធ្នាប់។
ឧទាហរណ៍៖ កុំ​កញ្ជះកញ្ជាយ​ពេក, មនុស្ស​កញ្ជះកញ្ជាយ ។ ប្រើ​ជា ខ្ជះខ្ជាយ វិញ​ក៏​បាន ។ ម. ព. នេះ​ផង ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា រាយ​ឥត​សណ្ដាប់ធ្នាប់; ចាយ​វាយ​ទ្រព្យ​ធន​ឥត​សណ្ដាប់ធ្នាប់។
ឧទាហរណ៍៖ កុំ​កញ្ជះកញ្ជាយ​ពេក មនុស្ស​កញ្ជះកញ្ជាយ ។ ប្រើ​ជា ខ្ជះខ្ជាយ វិញ​ក៏​បាន ។ ម. ព. នេះ​ផង ។

កញ្ជះ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា មនុស្ស​ដែល​នៅ​បម្រើ​គេ ដោយ​ចំពាក់​ទ្រព្យ​គេ គឺ​ខ្ញុំ​កំដរ​ដែល​គេ​ប្រើ​តាម​តែ​ប្រទះ ដូច​ជា​របស់​កញ្ជះកញ្ជាយ ( ព. ម. ទ្រ. )

ឧទាហរណ៍៖ ធ្វើ​ការ​ខ្ជីខ្ជា​ដូច​ជា​កញ្ជះ​គេ, អា​ចោរ​កញ្ជះ​គេ ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា មនុស្ស​ដែល​នៅ​បម្រើ​គេ ដោយ​ចំពាក់​ទ្រព្យ​គេ គឺ​ខ្ញុំ​កំដរ​ដែល​គេ​ប្រើ​តាម​តែ​ប្រទះ ដូច​ជា​របស់​កញ្ជះកញ្ជាយ ( ព. ម. ទ្រ. )
ឧទាហរណ៍៖ ធ្វើ​ការ​ខ្ជីខ្ជា​ដូច​ជា​កញ្ជះ​គេ, អា​ចោរ​កញ្ជះ​គេ ។

កញ្ជោ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ចម្រឹង ​ឬ​បង្គោល​បោះ​ចង​រនង​សន្ទូច ។
ឧទាហរណ៍៖ ប៉​ជើង​កញ្ជោ​សន្ទូច ។

កញ្ជែះ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា បុក​តិច​ៗ, បុក​ថ្នម​ៗ ។
ឧទាហរណ៍៖ កញ្ជែះ​ស្រូវ, កញ្ជែះ​អង្ករ, គឺ​បុក​ស្រូវ, ស្រិត​អង្ករ​បន្តិចបន្តួច ប្រមាណ ១ ក្ដាប់ ២ ក្ដាប់ មិន​ពេញ​ត្បាល់ ។ មនុស្ស​កញ្ជែះ​ច្រក គឺ​មនុស្ស​ក្រីក្រ​រហេមរហាម ដែល​រក​ព្រឹក​បាន​ស៊ី​ព្រឹក រក​ល្ងាច​បាន​ស៊ី​ល្ងាច ។

កញ្ជើបាយដាច

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ឈើ​មួយ​ប្រភេទ ដើម​មាន​បន្លា​ខ្លី​ៗ ស្លឹក​ស្រដៀង​នឹង​ស្លឹក​សុរភី មាន​ផ្លែ​ក្លិន​ហាង​បន្តិច​ៗ ប៉ុន្តែ​គេ​អាច​បរិភោគ​ផ្លែ​ទុំ​បាន ។
ឧទាហរណ៍៖ ដើម​កញ្ជើបាយដាច​មាន​ម្លប់​ជិត​ល្អ​ណាស់ ។

កញ្ជើជំពោះ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា កញ្ជើមួយប្រភេទ មានជើងខាងក្រោមត្បាញកាច់ជ្រុញមាត់ខាងលើកាច់ជ្រុងក៏មាន មូលក៏មាន រាងតូចក្រោមធំក្អេងខាងលើ
ឧទាហរណ៍៖ ស្រូវ ១ កញ្ជើជំពោះ ។

កញ្ជើ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា របស់​ត្បាញ​ដោយ​បន្ទោះ​ឫស្សី សម្រាប់​ដាក់​អ្វី​ៗ​គ្រប់​យ៉ាង, ខាង​លើ​មាន​រាង​មូល​ហៅ​ថា​មាត់ ក្ដាប់​នឹង​បន្ទោះ​ផ្តៅ ខាង​ក្រោម​រាប​ហៅ​ថាបាត ។

ឧទាហរណ៍៖ អង្ករ ១ កញ្ជើ ។

កញ្ជួ

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ជួ​ឥត​គួរ​ឥត​សម ។
ឧទាហរណ៍៖ មនុស្ស​កញ្ជួ ( ព. ទ្រ. ) ។

កញ្ជុសមាន់

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះរោគមួយប្រភេទ កើតនៅលើស្បែកមានសណ្ឋានដូចស្រែងបណ្តាលឲ្យស្កៀបរមាស់ក្នុងវេលាដែលបើកញើស ។

កញ្ជាត

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា​ ជាតិ ។ ពាក្យ​សាមញ្ញ ប្រើ​ដោយ​មាន​ទោសៈមើល​ងាយ​ទ្រគោះ​បន្តុះ​បង្អាប់​អ្នក​ដទៃ​ណា​មួយ ឥត​ខ្លាច​ចិត្ត ឥត​ញញើត។
ឧទាហរណ៍៖ កញ្ជាត​អា​អ្នក​ក្រ, កញ្ជាត​អា​ល្ងង់, មាន​ន័យ​ថា ជាតិ​ជា​អ្នក​ក្រ, ជា​មនុស្ស​ល្ងង់ ។

កញ្ជាក់ស្លាវ័ណ្ឌកខ្មៅ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា​ ប្រវែង ១៧.៥-១៩.៥ ស.ម ៖ សត្វស្លាបមានវ័ណ្ឌក ទ្រូងពណ៌ខ្មៅ បំពង់កស និងពោះពណ៌ស មានចិញ្ចើមស កន្ទុយរីកដូចផ្លិត។

កញ្ជាក់ស្លា

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ត្រី​ស្រកា​មួយ​ប្រភេទ រាង​ដូច​ត្រី​កន្រ្តប់ សម្បុរ​ប្រាយ​លាជ ។
ឧទាហរណ៍៖ ត្រី​កញ្ជាក់ស្លា ។

កញ្ជាក់

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា អ្វី​ៗ ដែល​គេ​ខ្ជាក់​ចោល។
ឧទាហរណ៍៖ កញ្ជាក់ស្លា, កញ្ជាក់​អំពៅ ។

កញ្ជរ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ខែត្រ​មួយ​ក្នុង​ដែន​កម្ពុជា ក្នុង​កាល​អំពី​ដើម ( ឥឡូវ​រួម​ក្នុងខែត្រ​ក្រចេះ ) ។

កញ្ជប់

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​រារង់, បង្អែរបង្អង់,​ បណ្ដោះបណ្ដៃ​បំណុល​គេ​ដោយ​មាន​ល្មម​នឹង​សង​គេ​បាន ហើយ​ទម្រន់​បង្អង់​មិន​សង​គេ​ងាយ, ឬ​ដែល​ខ្ចី​ប្រដាប់​ប្រើ​ប្រាស់​របស់​គេ​ទៅ ហើយ​ទម្រន់​បង្អង់​ទុក​មិន​ឲ្យ​មក​គេ​វិញ ។

ឧទាហរណ៍៖ មនុស្ស​កញ្ជប់​ទ្រព្យ​គេ ។

កញ្ជនជៃ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ត្រី​ស្រកា​មួយ​ប្រភេទ ក្នុង​ពួក​ត្រី​រ៉ស់ សម្បុរ​ខ្មៅ​ពព្រុស ក្បាល​រាង​ស្រួច សាច់​ស​ក្បុស ។ ស្រុក​ខ្លះ​ហៅ កន្ទនជៃ ។ កន្ទនជៃ

កញ្ជង់

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ពាក្យ​សម្រាប់ចម្រើន​ពាក្យ​លិច​ឲ្យ​ប្លែក​ឡើង ។
ឧទាហរណ៍៖ លិច​កញ្ជង់ គឺ​ហិន​ហោច​វិនាស​អន្តរាយ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិដោយ​មារយាទ​មិន​ល្អ; គេ​ច្រើន​និយាយ​ភ្ជាប់​ថា : លិច​កញ្ជង់​លង់​កញ្ជើ ។

កញ្ឆោត

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​ងាយ​បញ្ឆោត ។
ឧទាហរណ៍៖ មនុស្ស​កញ្ឆោត ។

កញ្ឆែវ

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​វៀច​ឆែវ​ទៅ​ម្ខាង​ៗ ។

ឧទាហរណ៍៖ មាត់​ចាន​វៀច​កញ្ឆែវ ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ដែល​វៀច​ឆែវ​ទៅ​ម្ខាង​ៗ ។

ឧទាហរណ៍៖ មាត់​ចាន​វៀច​កញ្ឆែវ ។

កញ្ឆែត

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​បន្លែ​វារិជ​តិណ​ជាតិ​មួយ​ប្រភេទ ជា​វល្លិ​ដុះ​ក្នុង​ទឹក​សម្រាប់​ប្រើ​ជា​អន្លក់, ប្រើ​ជា​បន្លែ​ក៏​បាន ។

កញ្ឆេង

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា លោត​ដោយ​សប្បាយ, ដោយ​មាន​សោមនស្ស ។
ឧទាហរណ៍៖ គោ​កញ្ឆេង, លោត​កញ្ឆេង ។

កញ្ឆៀវ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ខ្យង​សមុទ្រ​មួយ​ប្រភេទ មាន​ស្នូក​តូច​កំប៉ាត មាន​កន្ទុយ សម្បុរ​ដូច​ក្ដាម ។

កញ្ឆើញ

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ខើច​ប៉ែក​ខាង​លើ ។
ឧទាហរណ៍៖ មាត់​កញ្ឆើញ គឺ​មាត់​ខើច​បបូរ​ខាង​លើ… ។

កញ្ឆួង

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ឆ្លុះ​កញ្ឆត, គ្រហួង ( ម. ព. កញ្ឆត ) ។

កញ្ឆឹម

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា តូច​ជំទើរ, តូច​ទ្រនាប់​មើល​ទៅ​ឃើញ​សមរម្យ ( ពាក្យ​ថ្នម ) ។
ឧទាហរណ៍៖  នាង​នោះ​តូច​កញ្ឆឹម ។

កញ្ឆិល

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា រេចរឹល, ត្រប៉ិល, ត្រប៉ើល ដោយរួញដោយរេច, ដោយខើច ។

កញ្ឆិត

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថាដែលខាត, ខ្វះបន្តិចបន្តួច មិនពេញតាមកំណើតធម្មតា។

ឧទាហរណ៍៖ ច្រមុះកញ្ឆិត ។

កញ្ឆាត់

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា លោត​ដោយ​ស្នៀត​ផ្សេង​ៗ ។
ឧទាហរណ៍៖ លោត​កញ្ឆាត់, វាយ​កញ្ឆាត់…។

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា លោត​ដោយ​ស្នៀត​ផ្សេង​ៗ ។
ឧទាហរណ៍៖ លោត​កញ្ឆាត់, វាយ​កញ្ឆាត់…។

កញ្ឆាញ

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​រីក​កំពាង​ច្រាញ ។
ឧទាហរណ៍៖ មាត់​កញ្ឆាញ ។

កញ្ឆា

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ដំណាំ​មួយ​ប្រភេទ មាន​ស្លឹក​សម្រាប់​ហាន់​ជក់​លាយ​នឹង​ថ្នាំ​ជក់​ទៅ​ស្រវឹង​នាំ​ឲ្យ​ងេងងោង វង្វេង (មាន​មាត្រា ៤០០ និង ៤០១ ក្រម​ព្រហ្មទណ្ឌ​ខ្មែរ​ហាម​មិន​ឲ្យ​ដាំ​មិន​ឲ្យ​ជក់) ។

កញ្ឆល

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា លោត, ដាល​ច្រឡោត ។
ឧទាហរណ៍៖ គោ​កញ្ឆល, សេះ​កញ្ឆល ។

កញ្ឆត

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​ខាត, មាន​ឈូង, ឆក, មិន​ជា​ធម្មតា ។
ឧទាហរណ៍៖  ច្រមុះ​កញ្ឆត ។

កញ្ឆក់កញ្ឆែង

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ចាប់​ទាញ​កន្រ្តាក់​ឥត​គួរ​ឥត​ប្រណី ។

កញ្ឆក់

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ចាប់​យក​ដោយ​ប្រញាប់ ។

កញ្ច្រែង

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ប្រដាប់​ប្រើ​ត្បាញ​នឹង​បន្ទោះ​ដូច​ល្អី, កញ្ជើតែ​ត្បាញ​រង្វើល​ៗ; កញ្ច្រែង​រាង​ជ្រៅ​ប្រហោង​ធំ​ៗសម្រាប់​ដាក់​ត្រី, ឯ​កញ្ច្រែង​រាង​រាក់​ហើយ​ប្រហោង​តូច​ៗ​សម្រាប់​រែង​អង្ករ ។

កញ្ច្រឺប

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​បះ​ឡើង​ខ្នឹប​ទៅ​លើ ។
ឧទាហរណ៍៖ ស្លឹក​ត្រចៀក​កញ្ច្រឺប, ស្មា​កញ្ច្រឺប ។

កញ្ច្រឹក

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​មាន​មាត្រ​តូច​ទាប ។
ឧទាហរណ៍៖ រាង​ទាប​កញ្ច្រឹក, តូច​កញ្ច្រឹក ។

កញ្ច្រង់

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា សំដី​រូប​មេមត់ ហៅ​គោ ។

កញ្ចោប

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា របស់​ដែល​គេ​ខ្ចោប, គេ​វេច ។
ឧទាហរណ៍៖ អង្ករ​មួយ​កញ្ចោប ។

កញ្ចោត

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​ខ្ចក​ដោយ​មាន​ជើង​ចោត​ម្ខាង​ ឬ​ទាំង​ពីរ​ខាង ហើយ​ដើរ​ខ្ចោត​ៗ ជាន់​ដី​ដោយ​ចុង​ជើង កែង​ជើង​ផុត​ពី​ដី ។
ឧទាហរណ៍៖ មនុស្ស​កញ្ចោត ( ព. ទ្រ. ) ។

កញ្ចោង

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា កូប​ដំរី​ដ៏​វិសេស​មាន​មុខ​បួន ដែល​ធ្វើ​វិចិត្រ​ផ្សេង​ៗ សម្រាប់​ជា​ទីនាំង​ម្ចាស់​ផែន​ដី ។

កញ្ចែ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា នាម​សត្វ​ស្លាប​តូច​មួយ​ប្រភេទ ពួក​កំពោង​ច្រើន​ចូល​ចិត្ត​ស៊ី​គម​ដូង, គម​ត្នោត តែ​ស៊ី​ហើយដើម​ដូង​ត្នោត​នោះ​តែង​វិនាស ។

កញ្ចូញ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា អវយវៈ​ត្រង់​ទី​បំផុត​នៃ​ចង្វែក​គូទ។
ឧទាហរណ៍៖ កញ្ចូញ​គូទ ។

កញ្ចុះដង្កូវ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ជាព្រឹក្សតូច កំពស់ ៥-១៥ ម ដុះក្នុងព្រៃក្រាស់ និង ក្រាស់មធ្យមនៃប្រទេសឥណ្ឌា ជ្វា និងឥណ្ឌូចិន។ ដើមច្រើនសម្រាប់ប្រើធ្វើជាបង្គោលរបង។ ស្លឹកស្ងោរអាចប្រើធ្វើជាថ្នាំបំពោកលើជើង ដៃដែលគ្រេច។

កញ្ចុះ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ត្រី​ឥត​ស្រកា​មួយ​ប្រភេទ មាន​ធ្មុង​ដុះ​នៅ​ក្រោយ​ត្រចៀក​ទាំង​ពីរ​ខាង ធ្មុង​មួយ​ដុះ​នៅ​លើ​ខ្នង រូប​ស្រដៀង​គ្នា​នឹង​ត្រី​ឆ្លាំងតែ​តូច​ជាង​ត្រី​ឆ្លាំង ។ កញ្ចុះ​មាន​បី​ប្រភេទ​គឺ កញ្ចុះ​ក្ដោង, កញ្ចុះ​ថ្ម, កញ្ចុះ​ឆ្នូត ។

កញ្ចុំ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា វត្ថុ​រាយ​ដែល​រួម​ដែល​ប្រមូល​គ្នា​ជា​ដុំ ។
ឧទាហរណ៍៖ ផ្កា​មួយ​កញ្ចុំ, ទំហូ​កញ្ចុំ ។

កញ្ចឹងក

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា កន្លែង​អវយវៈ​ក្រោម​កន្ទូតអូង ។

កញ្ចាំង

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ក្បាច់​រចនា​មាន​ទំនង​ផ្សេង​ៗ ដែល​ហៅ​ថា​ក្បាច់​កញ្ចាំង ច្រើន​ធ្វើ​ពី​ស្ពាន់​ក្រាប ។

កញ្ចាស់

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា អ្វី​ដែល​ចាស់ ( ព.ទ្រ. )
ឧទាហរណ៍៖ ខោ​កញ្ចាស់ សំពត់​កញ្ចាស់ ( ព.ម. អា​កញ្ចាស់ ) ។