Author: Buy Khmer Book

ព្រះស្រីខណ្ឌក៍

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ស្លាក្រក។

ព្រះស្រាពក៍

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ផ្តិល។

ព្រះស្ដែង

👉ថ្នាក់ពាក្យជា បុរិសសព្វនាម
មានន័យថា ( ព. បុ. ) អ្នក, នាយ, ចៅ, បា; វ៉ឺយ, វ៉ី; ពាក្យសម្រាប់ឥស្សរជនហៅមនុស្សស្និទ្ធស្នាល ដែលនៅក្រោមបង្គាប់ខ្លួន។
ឧទាហរណ៍៖ ម្នាលព្រះស្ដែង!, នែព្រះស្ដែង!; ហៅដោយមេត្តាប្រណីទៅរកអ្នកតូចទាបទន់ខ្សោយក៏បាន : ម្នាលប្រស្ដែងប្រេតអើយ! . . . ( ព. ទេ. ) ។

👉ថ្នាក់ពាក្យជា អាល
មានន័យថា ( ព. បុ. ) អ្នក, នាយ, ចៅ, បា; វ៉ឺយ, វ៉ី; ពាក្យសម្រាប់ឥស្សរជនហៅមនុស្សស្និទ្ធស្នាល ដែលនៅក្រោមបង្គាប់ខ្លួន។
ឧទាហរណ៍៖ ម្នាលព្រះស្ដែង!, នែព្រះស្ដែង!; ហៅដោយមេត្តាប្រណីទៅរកអ្នកតូចទាបទន់ខ្សោយក៏បាន : ម្នាលប្រស្ដែងប្រេតអើយ! . . . ( ព. ទេ. ) ។

ព្រះស្ដេច

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឋានន្តរមន្រ្តីទីចាងហ្វាងក្រុមសង្ឃការីក្នុងព្រះបរមរាជវាំង។
ឧទាហរណ៍៖ ឧកញ៉ាព្រះស្ដេច; ហៅឲ្យពេញទីថា ឧកញ៉ាព្រះស្ដេចសុរិន្ទ្រាធិបតី ឬ សុរេន្ទ្រាធិបតី ចាងហ្វាងក្រុមសង្ឃការី (ឋានន្តរនេះមានជាអង្វែងរាជ្យមកហើយ) ។

ព្រះសេម្ហៈ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ស្លេស្ម។

ព្រះសេទោ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ញើស។

ព្រះសុសោណី

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ទ្រគាក។

ព្រះសុវណ្ណរាជយាន

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា គ្រែយានមាស។

ព្រះសុវណ្ណភាជន៍

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ភាជន៍ព្រះស្ងោយ។

ព្រះសុវណ្ណប័ត្រ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ផែនមាសចារិកអក្សរទាំងព្រះនាមម្ចាស់ផែនដីនូវក្សត្រយ៍ទាំងពួង និងព្រះសង្ឃនាយក។

ព្រះសុវណ្ណកោច្ឆៈ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា កៅអី។

ព្រះសុវណ្ណកុម្ភៈ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ក្អមពួច។

ព្រះសុរសៀង

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា សំឡេង។

ព្រះសុរង

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ក។

ព្រះសុភាក់

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ក្រមាបង់ក, ស្បែដណ្តប់។

ព្រះសុពណ្ណរាជស្រី

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា កន្ថោរតូច។

ព្រះសុពណ្ណរាជ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា កន្ថោរធំ។

ព្រះសុពណ៌បាទ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ស្បែកជើង។

ព្រះសុពណ៌កោសបាទ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ស្រោមជើង។

ព្រះសុពណ៌កោស

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ស៊ង។

ព្រះសុណិសា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា កូនប្រសាស្រី។

ព្រះសុគន្ធវិលេបនៈ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា គ្រឿងក្រអូបសម្រាប់លាប។

ព្រះសុគន្ធវារី

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ទឹកអប់សម្រាប់ងូតទឹក។

ព្រះសុគន្ធ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ទឹកអប់។

ព្រះសុខសេយ្យាស

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ពូក។

ព្រះសុកល់ប្រសើរ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា មុង។

ព្រះសីហបញ្ជរ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា បង្អួចមានគន្លឹះ។

ព្រះសីតសុភាក់

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ស្បែជ្រលក់ទឹក។

ព្រះសីតរស

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ទឹកត្រជាក់។

ព្រះសិរ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ក្បាល។

ព្រះសិទ្ធលិង្គរោគ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា អផ្ទង់។

ព្រះសិដ្ឋលិង្គ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ខ្មាសរបស់ប្រុស។

ព្រះសិង្ឃានិកា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា សំបោរ។

ព្រះសិខាទីប

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ទៀន។

ព្រះសាសរោគ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ហឺត។

ព្រះសាណិយា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា វាំងនន។

ព្រះសាគរ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះទេវតាជាអ្នករក្សាទឹក មានលំនៅឋានក្នុងសមុទ្រ ។

ព្រះសលៀង, ព្រះរាជយាន

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា សលៀង។

ព្រះសម្អាងកេសី

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ក្រាស។

ព្រះសម្អាងកេសា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ស្និត (ក្រាសធេ្មញល្អិត)។

ព្រះសន្ធិករ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា សន្លាក់កដៃ។

ព្រះសថា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា រង។

ព្រះសណ្ឌាស

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ចន្ទាស។

ព្រះសង្ហារ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា វរលញ្ជករ​ ត្រារបស់ម្ចាស់ផែនដី ត្រាសញ្ញាផ្សេងៗ មានត្រាសម្គាល់បាវចនាប្រទេស ក្រុងជាដើម ។

ព្រះសង្ឃប្រកាស

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឬ ព្រះសង្ឃរាជប្រកាស គឺសេចក្ដីប្រកាសរបស់សម្ដេចព្រះសង្ឃនាយក ឬសេចក្ដីប្រកាសរបស់សម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ។ (ម.ព. សង្ឃ បន្ថែម)

ព្រះសក្ការភាជន៍

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា រងដាក់គ្រឿងបូជា។

ព្រះវេដ្ឋនៈ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ឈ្នួត។

ព្រះវីជនី

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ផ្លិតកោង។

ព្រះវិសារទៈ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ក្លាហាន។

ព្រះវាលវីជនី

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ផ្លិតស្លាបសត្វ។

ព្រះវសា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ខ្លាញ់រាវ។

ព្រះវល័យ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា កង។

ព្រះវច្ចមគ្គ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ទ្វារជុះ។

ព្រះវង្សកុបាត

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ស្លាបប្រចៀវ។

ព្រះវក្កៈ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ទាច។

ព្រះវ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា វធម្មតា។

ព្រះលោហិត

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ឈាម។

ព្រះលោមា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា រោមអស់ទាំងខ្លួន។

ព្រះលោមនេត្រ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា រោមភ្នែក។

ព្រះលោមកច្ឆៈ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា រោមក្លៀក។

ព្រះលាជ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា លាជ។

ព្រះលសិកា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ទឹករំអិល។

ព្រះរំងាច

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា មោះស្មៅមួយប្រភេទ ពួកផ្ទីថ្ម ។

ព្រះរោគសិទ្ធលិង្គ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា អផ្ទាញ។

ព្រះរាម, ព្រះជេដ្ឋា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា បង។

ព្រះរាជឱង្ការនូវព្រះបន្ទូលសុរសីហនាទ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា សំបុត្រម្ចាសផែនដីចេញឲ្យដឹងទូទៅគ្រប់គ្នា ។

ព្រះរាជឱង្ការកេខា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា សំបុត្រម្ចាសផែនដី ទ្រង់សរសេរដោយព្រះហស្តឯងក្នុងកិច្ចរាជការ។

ព្រះរាជអាណាចក្រ ឬរាជាណាចក្រ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ដែនដីដែលនៅក្រោមអំណាចព្រះមហាក្សត្រ។

ព្រះរាជអាជ្ញា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា អាជ្ញា។

👉ថ្នាក់ពាក្យជា មូលដ្ឋាន
មានន័យថា ព្រះរាជអាជ្ញារង ព្រះរាជអាជ្ញា អគ្គព្រះរាជអាជ្ញារង និងអគ្គព្រះរាជអាជ្ញា។

ព្រះរាជហត្ថលេខា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា អក្សរម្ចាស់ផែនដីទ្រង់សរសេរ ដោយព្រះហស្តឯងទុកជាចំណាំ នៃព្រះអង្គ។

ព្រះរាជសវនីយលេខា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា សំបុត្រព្រះរាជជននី ឬសម្តេចព្រះអគ្គមហេសី។

ព្រះរាជរោង

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា រោងទទួលភ្ញៀវ។

ព្រះរាជយាននុម៉ាត

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា គ្រែយាន។

ព្រះរាជមានៈ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ឈើខ្នាត។

ព្រះរាជប្រកាស

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា សេចក្តីបម្រាម ឬបង្គាប់ដល់ខ្ញុំរាជការ ឬអាណាប្រជាជន។

ព្រះរាជបន្ទូលលេខា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា សំបុត្រសម្តេចឧភយោរាជ, ព្រះឧបរាជប្រើជាធម្មតា ។

ព្រះរាជបញ្ញាតិ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា សេចក្តីដែលម្ចាស់ដែនដីតាំងទុកឲ្យមហាជនប្រព្រឹត្តតាម។

ព្រះរាជនិវេសន៍

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ភូមិមានផ្ទះឥតស្វេតច្ឆត្រ។

ព្រះរាជនិពន្ធ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា សេចក្តីដែលម្ចាស់ដែនដីតែងដោយព្រះអង្គឯង។

ព្រះរាជនត្តា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ចៅស្រី-ប្រុស។

ព្រះរាជទ្រព្យ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា របស់ទ្រព្យស្តេចទ្រង់រាជ្យ។

ព្រះរាជតម្រាស់

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា សម្តី។

ព្រះរាជក្រឹត្យ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា សេចក្តីសម្រេចរបស់ព្រះមហាក្សត្រ (ម.ព. ក្រឹត្យ) ។

ព្រះរាជក្រម

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា អត្ថបទដែលព្រះមហាក្សត្រទ្រង់ប្រកាសឱ្យប្រើច្បាប់ ដែលរដ្ឋសភាបានអនុមតិរួច (ម.ព. ក្រម) ។

ព្រះរជ្ផោជល

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ក្អែល។

ព្រះយោនី

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ខ្មាសរបស់ស្ត្រី។

ព្រះយកនៈ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ថ្លើម។

ព្រះមោលី

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ជុក។

ព្រះមេទោ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ខ្លាញ់ខាប់។

ព្រះមូត្រ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ទឹកនោម។

ព្រះមាលា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា មួក។

ព្រះមាតុលា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ឪពុកធំ ឬមាខាងម្តាយ។

ព្រះមាតុច្ឆា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ម្តាយមីងខាងម្តាយ។

ព្រះមាតា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ម្តាយជាស្តេចទីព្រះអង្គម្ចាស់។

ព្រះមហេសី, ព្រះជាយា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ប្រពន្ធ។

ព្រះមស្ស

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ពុកមាត់។

ព្រះមសិ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ខ្មៅដុស។

ព្រះមត្ថលុង្គ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ខួរក្បាល។

ព្រះមត្ថកៈ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា អំបែងក្បាល។