តើពាក្យ «បឋមប្បញ្ញាត្តិ» មានន័យដូចម្ដេច ?

បឋមប្បញ្ញាត្តិ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា សិក្ខាបទ មាត្រា​ច្បាប់​ដែល​ទ្រង់​តែង​តាំង​បញ្ញត្ត​ជា​ដំបូង, ក្នុង​សិក្ខាបទ​នីមួយ ៗ ក្នុង​ព្រះ​ពុទ្ធ​សាសនា មាន​បឋមប្បញ្ញាត្តិ អនុប្បញ្ញាត្តិ (ការ​បញ្ញត្តិ​ក្រោយ​បន្ទាប់​បន្ថែម​សេចក្ដី​លើ​បឋមប្បញ្ញាត្តិ) ឧ. ក្នុង​សិក្ខាបទ​បារាជិក​ទី ១ រឿង​ដំបូង​និយាយ​ពី​ភិក្ខុ​សេពសន្ថវៈ​ជា​មួយ​នឹង​មនុស្ស​ស្រី ។ ព្រះ​ពុទ្ធ​បញ្ញត្តិ​ថា ភិក្ខុ​ណា​មួយ​សេព​មេថុន​ធម្ម ភិក្ខុ​នោះ​ត្រូវ​អាបត្តិ​បារាជិក រក​សំវាស​គ្មាន។ នេះ​ជា​បឋមប្បបញ្ញាត្តិ។ គ្រា​មក​ទៀត មាន​ភិក្ខុ​សេពសន្ថវៈ​ជា​មួយ​នឹង​សត្វ​ស្វា​ញី។ ព្រះ​ពុទ្ធ​បញ្ញត្តិ​បន្ថែម​ទៀត​ថា ភិក្ខុ​ណា​មួយ​សេព​មេថុន​ធម្ម ដោយ​ហោច​ទៅ​សូម្បី​ជា​មួយ​នឹង​សត្វ​តិរច្ឆាន​ញី​ក្ដី ភិក្ខុ​នោះ​ត្រូវ​អាបត្តិ​បារាជិក រក​សំវាស​គ្មាន។ នេះ​ជា​អនុប្បញ្ញាត្តិ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត