តើពាក្យ «មជ្ឈិម» មានន័យដូចម្ដេច ?

មជ្ឈិម

👉ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ( បា. ; សំ. មធ្យម ) យ៉ាងកណ្ដាល ។
ឧទាហរណ៍៖ ទោសមជ្ឈិម, បទមជ្ឈិម, ជាមជ្ឈិម, យ៉ាងមជ្ឈិម ។ ច្រើនប្រើជាបទសមាស ដូចជា : មជ្ឈិមដ្ឋាន ( ដូចគ្នានឹង មជ្ឈដ្ឋាន ដែរ ); ឈ្មោះថ្នាក់រៀនទី៨-៩ នៃបឋមសិក្សា : មជ្ឈិមដ្ឋានទី១, –ទី២ ។ មជ្ឈិមទោស ( ម័ច-ឈិមៈ– ) ទោសយ៉ាងកណ្ដាល ។ មជ្ឈិមនិកាយ ឈ្មោះគម្ពីរព្រះសុត្តន្តបិដកមួយពួកតបន្ទាប់ពីគម្ពីរទីឃនិកាយមក ( ព. ពុ. ) ។ មជ្ឈិមប្បដិបទា ( ម័ច-ឈិម័ប-ប៉ៈដិប៉ៈទា ) សេចក្ដីប្រតិប័ទជាកណ្ដាល គឺប្រតិប័ទតាមដំណើរអដ្ឋង្គិកមគ្គ ជាចន្លោះកណ្ដាលនៃសេចក្តីប្រតិប័ទតឹងពេកនិងធូរពេក; ហៅជា សំ. ថា មធ្យមប្រតិប័ទ ក៏បាន ( ព. ពុ. ) ។ មជ្ឈិមប្បទេស ( ម័ច-ឈិម័ប-ប៉ៈ–) ប្រទេសភាគកណ្តាលនៃជម្ពូទ្វីប គឺប្រទេសឥណ្ឌាសព្វថ្ងៃនេះ ( ហៅ មជ្ឈិមប្រទេស ឬ មធ្យមប្រទេស ក៏បាន ) ។ មជ្ឈិមពុទ្ធវចនៈ ពុទ្ធវចនៈប៉ែកកណ្ដាល គឺពុទ្ធភាសិតដែលជាចន្លោះកណ្ដាលនៃបឋមពុទ្ធវចនៈនិងបច្ឆិមពុទ្ធ វចនៈ ( ព. ពុ. ) ។ មជ្ឈិមពោធិកាល ( ម. ព. ពុទ្ធកាល ) ។ មជ្ឈិមភាគ ប៉ែកកណ្ដាល ។ មជ្ឈិមភូមិ ថ្នាក់ឬជាន់កណ្ដាល ។ មជ្ឈិមយាម យាមឋិតនៅជាចន្លោះកណ្ដាលនៃបឋមយាមនិងបច្ឆិមយាម ។ មជ្ឈិមវ័យ វ័យជាចន្លោះកណ្ដាលនៃបឋមវ័យនិងមច្ឆិមវ័យ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត