Category: A Khmer Dictionary

ទ្រង់សន្និដ្ឋាន

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ចូលចិត្ត។

ទ្រង់វិចិកិច្ឆា

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា សង្ស័យ។

ទ្រង់វិក្ខាលនៈ

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ខ្ពុរមាត់។

ទ្រង់លិខិត

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា សរសេរ។

ទ្រង់រចនា

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ឆ្លាក់។

ទ្រង់យាងព្រះបាទ

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ដើរ។

ទ្រង់មានព្រះរាជឱង្ការ

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា និយាយការ។

ទ្រង់មានព្រះបន្ទូល, ទ្រង់មានព្រះតម្រាស់, ព្រះសវនីយ (ព្រះអគ្គមហេសី)

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា និយាយ។

ទ្រង់ព្រះឧបេក្ខា

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា កន្តើយព្រងើយ ។

ទ្រង់ព្រះឧក្កាសិត

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា គ្រហែម ។

ទ្រង់ព្រះសោវត្ថិកា

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ស្ពាយឆៀង។

ទ្រង់ព្រះសិតាការៈ

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ញញិម។

ទ្រង់ព្រះសម្រួល

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា សើច ។

ទ្រង់ព្រះសម្រួល

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា សើច។

ទ្រង់ព្រះវិសញ្

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា សន្លប់ ។

ទ្រង់ព្រះវិចារណ៍

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ជញ្ជឹង ។

ទ្រង់ព្រះលេខា

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា គូរ។

ទ្រង់ព្រះរាជដំណើរ

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ដើរដំណើរ។

ទ្រង់ព្រះមេត្តា

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា រាប់អាន។

ទ្រង់ព្រះភិរុកា

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ខ្លាច ។

ទ្រង់ព្រះបិនា

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ផ្តាសាយ។

ទ្រង់ព្រះនច្ចា

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា រាំ ។

ទ្រង់ព្រះថីនៈ

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ងងុយ ។

ទ្រង់ព្រះចិន្តា

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា គិត ។

ទ្រង់ព្រះគភ៌

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ផើម (ស្តេចស្រី) ។

ទ្រង់ព្រះករុណា

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា អាណិត។

ទ្រង់ព្រះកន្សែង

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា យំ។

ទ្រង់ពិលាប

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ទ្រហោយំ ។

ទ្រង់ផ្ទំស្កល់

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ដេកលក់ ។

ទ្រង់ផ្ទំំ

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ដេក ។

ទ្រង់ប្រារព្ធ

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា និយាយចំពោះ, ផ្តើមឡើង, និយាយបន្លឺឲ្យដឹង។

ទ្រង់ប្រហារ

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា គក់ (វាយ)។

ទ្រង់ប្រសូត្រ, ទ្រង់សម្ភព

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា សម្រាលកូន ។

ទ្រង់បិបាសា

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ស្រេក ។

ទ្រង់បរិមទ្ទៈ

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ឈ្លី។

ទ្រង់បរាមាសៈ

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា អង្អែល។

ទ្រង់បរាមាស

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា បបោសអង្គែល ។

ទ្រង់បដិឃៈ

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ក្នាញ់។

ទ្រង់បញ្

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា បង្គាប់ ។

ទ្រង់នុដ្ឋហា

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ស្តោះ។

ទ្រង់និព្វិទា

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ជិនឆ្អន់ ។

ទ្រង់ទ្រាយ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា សណ្ឋាន, រូប​រាង, រាងរៅ ។

ទ្រង់ទស្សនាការ

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ឃើញ ។

ទ្រង់ទត

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា មើល។

ទ្រង់ទក្សិណោទកក

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ច្រូចទឹក។

ទ្រង់ត្រាស់

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ប្រាប់។

ទ្រង់តើន, ទ្រង់បពុជ្ឈនាការ

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ក្រោកពីដេក។

ទ្រង់តុស្នី

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ស្ងៀម ។

ទ្រង់តជ្ជនាការ

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា គំហក។

ទ្រង់ជ្រាប

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ដឹង ។

ទ្រង់ជិឃច្ឆា

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ឃ្លាន។

ទ្រង់ឆ្មៀងព្រះនេត្រ

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ក្រឡេកមើល។

ទ្រង់ឆ្ពោះព្រះភក្ត្រ

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ឈមមុខត្រង់។

ទ្រង់ចូលព្រះបង្គន់ធំ

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ជុះអាចម៍ ។

ទ្រង់ចូលព្រះបង្គន់តូច, ទ្រង់បន្ទោបស្សាវៈ

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា នោម ។

ទ្រង់ចុម្ពិត

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ថើប ។

ទ្រង់ឃាយី

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ហិត។

ទ្រង់គីតាភិរម្យ

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ច្រៀង។

ទ្រង់គង់, ទ្រង់និសីទនាការ

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា អង្គុយ ។

ទ្រង់ខ្ញាល់

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ខឹងតិច ។

ទ្រង់ក្សាន្តព្រះហឫទ័យ

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ចិត្តជា (បាត់ខឹង)។

ទ្រង់ក្រោធ. ទ្រង់ពិរោធ

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ខឹងច្រើន។

ទ្រង់ក្រសាល, ទ្រង់កីឡា

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា លេងល្បែងផ្សេងៗ ។

ទ្រង់ក្រសាល

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ប្រឡែង (ប្រលែង) ឬលេង ។

ទ្រង់កោសជ្ជៈ

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ខ្ជិល ។

ទ្រង់កក្ខារី

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ខាក ។

ទ្រង់

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ប្រព្រឹត្ត, កាន់, ប្រដាប់, តាក់តែង ។
ឧទាហរណ៍៖ ទ្រង់សីល, ទ្រង់ធម៌, ទ្រង់គ្រឿង ។ (រ. ស.) : ស្ដេចទ្រង់ព្រះពស្ត្រព័ណ៌ ។

                  លោកទ្រង់បាត្រ គឺភិក្ខុសាមណេរនិមន្តបិណ្ឌបាត ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ទម្រង់, សណ្ឋាន, លំនាំ, រាង, រូប ។
?ថ្នាក់ពាក្យជា បុសសព្វនាម
មានន័យថា (រ. ស. ) ព្រះអង្គ ។
ឧទាហរណ៍៖ សូមទ្រង់ប្រោសព្រះរាជទានអភ័យទោស ។

ទ្រងើល

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​ទើល​ងើល។
ឧទាហរណ៍៖ ក្បាល​ទ្រងើល (ម. ព. ត្រងើល ផង) ។

ទ្រងើង

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ធ្ងើង។
ឧទាហរណ៍៖ ធំ​ទ្រងើង ។

ទ្រងាង

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ធ្ងាង ។
ឧទាហរណ៍៖ ក្បាល​ទ្រងាង ។

ទ្រគោះ

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​ច្រឡោះបោះ, គំរោះ, បោះ​បោក​ឥត​គួរ​ឥត​សម ។
ឧទាហរណ៍៖ ពាក្យ​ទ្រគោះ, សំដី​ទ្រគោះ; និយាយ​ទ្រគោះ ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ដែល​ច្រឡោះបោះ, គំរោះ, បោះ​បោក​ឥត​គួរ​ឥត​សម។
ឧទាហរណ៍៖ ពាក្យ​ទ្រគោះ, សំដី​ទ្រគោះ; និយាយ​ទ្រគោះ ។

ទ្រគាក

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ព្រះសុសោណី ។

ទ្រ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា កាន់​ទប់​ ឬ​ដាក់​កល់​ពី​ក្រោម ។
ឧទាហរណ៍៖ ទ្រ​ថាស, ទ្រ​ចាន ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​គ្រឿង​ភ្លេង​ខ្សែ​ពួក​មួយ ប្រើ​ខាង​កូត ឲ្យ​ឮ​សូរ​សព្ទ; ទ្រ​មាន​ច្រើន​ប្រភេទ ។
ឧទាហរណ៍៖ ទ្រ​ខ្មែរ, ទ្រ​អ៊ូ, ទ្រ​ឆេ, ទ្រ​សោ…។

ទ្យោតិសាស្ត្រ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (សំ.) តម្រា​ទាយ​ពី​ផល​នៃ​កម្ម​ល្អ អាក្រក់ ដើម្បី​ឲ្យ​ដឹង​សេចក្ដី​ចម្រើន សេចក្ដី​វិនាស​របស់​មនុស្ស​ទាក់ទង​នឹង​ការ​មើល​ពន្លឺ​ផ្កាយ​ដុះ​កន្ទុយ​ជាដើម ។

ទ័ល

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា (សំ. បា. ទល កិ. ” កាត់; ពុះ; ចោះ; ចាក់; ចែក; ទើស; ទាក់; ក្រីក្រ . . . ” ; ន. “ស្លឹកឈើ; ចំណែក” ) ទើសផ្លូវ, ទើសដំណើរ ។
ឧទាហរណ៍៖ ទ័លផ្លូវ, ទ័លគំនិត, ទ័លទ្រព្យ ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​ក្រីក្រ​ទ្រព្យ, ខ្សត់​ទ្រព្យ ។
ឧទាហរណ៍៖ មនុស្សទ័ល អ្នកទ័ល (ច្រើនសរសេរក្លាយជា ទាល់ ដូច្នេះយូរហើយចំពោះការក្រីក្រ គួរសរសេរ ទ័លវិញ )។

                  ទ័លប៉ុច កិ. ទ័លត្រឹមដូចគេចាប់ច្បុច ឬទ័លកើលទើសមិនមានផ្លូវទៅទៀត ។

ទ័ពល្បាត

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា កងទ័ពដែលក្រវែលឃ្លាំមើលប្រយ័ត្នក្រែងសត្រូវចូលមក ។

ទ័ពទាយ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា បន្ទាយ​របស់​កង​ទ័ព, ប្រទេស​ជា​ទី​បិទ​បិទ​បាំង​ដោយ​កំណាត់​ឈើ ជា​បន្ទាយ​របស់​កង​ទ័ព ។

ទ័ព

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា. ទវ; សំ. ទ្រវ) ការលេង; ការដើរ, ដំណើរឃ្លាតចាកទី, ការរត់ទៅ ។ល។ ខ្មែរយើងប្រើជាពាក្យហៅសេនារេហ៍ពលដែលប្រជុំច្បាំងគ្នា ។
ឧទាហរណ៍៖ ស្រុក​កើត​ទ័ព, លើក​ទ័ព​ចេញ​ទៅ​ច្បាំង, មេ​ទ័ព ។

ទៈបាន

?ថ្នាក់ពាក្យជា និបាតសព្ទ
មានន័យថា (ព. សា. ) ទើបបាន ។
ឧទាហរណ៍៖ បង​ឯង​ធ្វើ​​អ៊‌ីចឹង​មិន​កើត​ទេ ធ្វើ​តាម​ខ្ញុំ​ប្រាប់​នុះ​វិញ​ទៈបាន​កើត !, លុះ​តែ​យើង​ទៅ​ប្រាប់​គេ​ទៈបាន​គេ​មក ។ កុំ​ប្រើ​ពាក្យ បាន ទទេ ដូច​ជា​ថា អ្នក​ឲ្យ​ប្រាក់​ខ្ញុំ​សិន បាន​ខ្ញុំ​ឲ្យ​របស់​នុះ​ទៅ​អ្នក; លុះ​តែ​ធ្វើ​យ៉ាង​ហ្នឹង​បានបាន ។ ត្រូវ​ប្រើ​ពាក្យ ទើប​បាន​ ឬ ប្រើ ព. សា. ថា. ទៈបាន នេះ វិញ (មើល​ក្នុង​ពាក្យ ទើប ទៀត​ផង) ។

ទះកាច់

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ល្បែង​មួយ​ប្រភេទ សម្រាប់​ក្មេង​លេង ។
ឧទាហរណ៍៖ ពួក​ក្មេង​លេង​ទះ​កាច់ ។

ទះ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា វាយ​នឹង​បាត​ដៃ ។
ឧទាហរណ៍៖ ទះ​កំផ្លៀង, ទះ​មូស ។

                 ទះ​ដៃ គឺ​យក​បាត​ដៃ​ឆ្វេង​និង​ស្ដាំ​ទះ​គ្នា ឬ​យក​បាត​ដៃ​ស្ដាំ​វាយ​ខ្ទប់​ទៅ​នឹង​បាត​ដៃ​ឆ្វេង ។

ទំហំផ្លូវកម្រិតកំណត់

?ថ្នាក់ពាក្យជា ទ្រព្យសម្បត្តិរដ្ឋ
មានន័យថា ទំហំមានខ្នាតកម្រិតកំណត់អំពីកម្ពស់ និងផ្ទៃរបស់ផ្លូវ ស្ពាន កំពង់ចម្លង ផ្លូវរូង។ល។ ដើម្បីឱ្យរថយន្តដឹកជញ្ជូនទំនិញឆ្លងកាត់មានសុវត្ថិភាព។

ទំហំ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ភាវៈ​ធំ; សភាព​ធំ; រាងរៅ​ ឬ​មាឌ​ដែល​ធំ។
ឧទាហរណ៍៖ ទំហំ​ប៉ុណ្ណឹង ពុំ​សម​បើ​ហ៊ាន​ចូល​ប្រឡូក​ជា​មួយ​នឹង​គេ​សោះ ។
ដើម​ឈើ​ទាល​មាន​ទំហំ​ជាង ៤ ឱប ។

                  ព. ប្រ. ចំនួន​ច្រើន ឬ​តិច ឬ​ក៏​បុណ្យ​ស័ក្តិ, អានុភាព, សមត្ថភាព
ឧទាហរណ៍៖ យើង​មាន​ទ្រព្យ​តិច គេ​មាន​ទំហំ​ទ្រព្យ​និង​បុណ្យ​ស័ក្ដិ​ស្ដុកស្ដម្ភ​មាំមួន​ណាស់ ពុំ​គួរ​យើង​ហ៊ាន​ប្រណាំង​ប្រជែង​ជាមួយ​នឹង​គេ​ទេ ។

ទំហែង

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (ព. ថ.) ភាវៈ ឬ​ភាព​ច្បាស់​ទែង, ការ​បញ្ចេញ​ទែង គឺ​ការ​បញ្ចេញ​អាការ ឬ​ហេតុ​ឲ្យ​ឃើញ​ច្បាស់​ទែង ។
ឧទាហរណ៍៖ បញ្ចេញ​ទំហែង​ច្បាស់​ក្រឡែត (មើល​ក្នុង​ពាក្យ ទែង គុ. ទៀត​ផង) ។

ទំហេង

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ភាវៈ​ធេង, សភាព​អស់​ធេង, នត្ថិភាព ។
ឧទាហរណ៍៖ ទំហេង​នៃ​ប្រាក់​ក្នុង​ហិប, ទំហេង​នៃ​ទ្រព្យ​ក្នុង​ផ្ទះ ។

ទំហួន

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ការ​ធួន, សភាព​ធួន​ល្មម​ដល់​ការ, បូរណភាព ។
ឧទាហរណ៍៖ ចាយ​វាយ​លៃ​លក​តាម​ទំហួន​នៃ​ប្រាក់ គឺ​ចាយ​វាយ​តាម​ចំនួន​ល្មម​គ្រប់​គ្រាន់​នៃ​ប្រាក់ ដែល​មាន​ដោយ​លៃ​ស្ទង់​ឃើញ​ថា​មិន​ខ្វះ ។

ទំហឹង

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ការ​ប្រឹង​រត់​ ឬ​ប្រឹង​ស្រែក ប្រឹង​និយាយ​ឬ​ពេញ​សំឡេង ត្រាតែ​ហ៊‌ឹង​ត្រចៀក ។
ឧទាហរណ៍៖ រត់​ពេញ​ទំហឹង គឺ​រត់​ពេញ​កម្លាំង​ត្រាតែ​ហ៊‌ឹង​ត្រចៀក ។

                   ព. ប្រ. ធ្វើការពេញទំហឹង គឺធ្វើការពេញកម្លាំង, ពេញសមត្ថភាព។ល។

ទំហាត់

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ទំហ៊ាត់ រាងរៅ ​ឬ​មាឌ​ដែល​ធាត់; ច្រើន​តែ​និយាយ​ផ្សំ​ជាមួយ​នឹង​ពាក្យ ទំហំ ថា ។
ឧទាហរណ៍៖ ទំហំ​ទំហាត់ គឺ​រាងរៅ​ឬ​មាឌ​ធំ​ផង​ធាត់​ផង : វា​មាន​ទំហំ​ទំហាត់​មាំមួន​ណាស់ ដែរ ពុំ​គួរ​ជា​មនុស្ស​ខ្សោយ​យ៉ាង​ហ្នឹង​សោះ ។

ទំយើ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ទម្រើស, ថ្នម​ជំទួយ, ពោល​ពាក្យ​ជំទួយ ។
?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា សំដីថ្លែងដោយថ្នម ដូចពាក្យ ឪពុកធំ ថា អ៊ំ, ដេក ថា គេង, ស៊ី ថា ញុំា, បៅ ថា ម៉ឹម ឬ អ៊ឹម, ប្អូន ថា អូន ជាដើម ។
ឧទាហរណ៍៖ ពាក្យទំយើ ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា សំដីថ្លែងដោយថ្នម ដូចពាក្យ ឪពុកធំ ថា អ៊ំ, ដេក ថា គេង, ស៊ី ថា ញុំា, បៅ ថា ម៉ឹម ឬ អ៊ឹម, ប្អូន ថា អូន ជាដើ ។
ឧទាហរណ៍៖ ពាក្យទំយើ ។

ទំព័រ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ប៉ែក​មួយ​ចំហៀង​សន្លឹក (និយាយ​បាន​តែ​ស្លឹក​រឹត ​ឬ​ក្រដាស​ដែល​សម្រាប់​ចារ សម្រាប់​សរសេរ) ។

ទំពោះ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ចាប់បដិសន្ធិ, ចាប់កំណើត ។
ឧទាហរណ៍៖ ម្ដាយដឹងថាកូនមកទំពោះ ក៏មានចិត្តមេត្តាស្ងួនគ្រងទៅរកកូនដែលនៅក្នុងផ្ទៃ ។

ទំពែក

មានន័យថា (ម. ព. តម្ពែក) ។

ទំពួន

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ព្នង​ពួក ១ ក្នុង​កម្ពុជរដ្ឋ ។

ទំពូង , ប្លាន

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ទំពូង ឬ ប្លាន ជាចិល្លព្រឹក្ស ឬព្រឹក្សតូចកម្ពស់ ៣-១២ម ដុះតាមដងព្រៃក្នុងឧបទ្វីបជ្វា ឥណ្ឌូចិន និងប្រទេសចិន ។ ស្លឹកខ្ចីៗគេធ្វើបន្លែ ឈើអាចប្រើធ្វើគ្រឿងផ្ទះបាន ។

ទំពូង

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ឈើ​ព្រៃ​មួយ​ប្រភេទ ។

ទំពុន

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (ស. ប្រើជា តៈពុ់ន អ. ថ. តៈភុន ) ពលរកស្មៅឲ្យដំរីឬឲ្យសេះព្រះរាជទ្រព្យ ។
ឧទាហរណ៍៖ ពួក​ទំពុន (មាន​តែ​ពី​ក្នុង​សម័យ​បុរាណ កាល​ដែល​មាន​ពួក​សូទ្រៈ) ។

ទំពាំងបារាំង

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ស្មៅម៉្យាងវារលើដីឬលើដើមតូចៗជិតខាង ពេលខ្លះអត់វារទេ មានបន្លា ដុះក្នុងព្រៃនៅឥណ្ឌូចិន នៅស្រុកឥណ្ឌា និងប្រទេស Australie ផ្នែកក្តៅ។ គ្រូថ្នាំយកឫសទំពាំងបារាំង ស្ងោរឱ្យផឹក ជាថ្នាំសម្អាតទងសួត និងបំពង់ក ឬជាថ្នាំសម្រាប់លើកកម្លាំង។ ឫសនេះ ផ្សំជាមួយថ្នាំដទៃទៀត ដើម្បីធ្វើឱសថព្យាបាលជំងឺរបេង។

ទំពាំងបាយជូរព្រៃ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា វល្លិធំមួយប្រភេទ ដុះលាយឡំជាមួយដើមទំពាំងជូរព្រៃ ក្នុងព្រៃវាលមានថ្ងៃច្រើន នៃស្រុកថៃ កម្ពុជា លាវ និងវៀតណាម ផ្លែវាឆ្ងាញ់ប្រសើរណាស់ ឥតធ្វើឱ្យរមាស់កទេ។ យើងចូលចិត្តបរិភោគផ្លែខ្ចីជាមួយអំបិល។ ឫសវាអាចធ្វើថ្នាំស្វាយ ប្រមេះបាន។

ទំពាំងបាយជូរ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( ម. ព. ទំពាំងជូរ ) ។

ទំពាំងជូរព្រៃ, កក្រើក (វល្លិ)

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ចុល្លព្រឹក្សវារម៉្យាង ដែលដុះក្នុងទីវាល កន្លែងដែលមានថ្ងៃ នៃប្រទេសខ្មែរ វៀតណាម និងជ្វា (Java)។ ផ្លែវាគេអាចបរិភោគបាន តែគេមិនសូវនិយមឡើយ ដោយធ្វើឱ្យរមាស់ ក មកពីក្រាមជាតិកំបោរនៅក្នុងផ្លែ។ គេតែងតែយកផ្លែធ្វើជ្រក់ ឬធ្វើទឹកខ្មេះ។ ឫសធ្វើថ្នាំរំងាប់រោគស្វាយ ប្រមេះ។