Author: Buy Khmer Book

គឃឹក

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា សូរ​ឮ​ឃឹក​ៗ ច្រើន​ដង (ម. ព. ឃឹក​ៗ)។

គឃារ

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​ស្លុយ ស្រុង​ពេក។
ឧទាហរណ៍៖ បង់​ក​សំពត់​គឃារ ស្លៀក​សំពត់​គឃារ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​មាន​អាការ​ខ្ទរ គឃ្លើន​ឥត​កោត​ញញើត។
ឧទាហរណ៍៖ ដើរ​គឃរ គឺ​ដើរ​គឃ្លើន​ឥត​កោត​ញញើត, អួត​គឃរ គឺ​អួត​ក្អេងក្អាង​ឥត​កោត​ញញើត ឫក​គឃរ គឺ​ឫក​គឃ្លើន សំដី​គឃរ គឺ​សំដី​ក្អេងក្អាង​ ឥត​កោត​ញញើត ឥត​ក្រែង។

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ដែល​មាន​អាការ​ខ្ទរ គឃ្លើន​ឥត​កោត​ញញើត។
ឧទាហរណ៍៖ ដើរ​គឃរ គឺ​ដើរ​គឃ្លើន​ឥត​កោត​ញញើត, អួត​គឃរ គឺ​អួត​ក្អេងក្អាង​ឥត​កោត​ញញើត ឫក​គឃរ គឺ​ឫក​គឃ្លើន សំដី​គឃរ គឺ​សំដី​ក្អេងក្អាង​ ឥត​កោត​ញញើត ឥត​ក្រែង។

គគ្រោក

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​នៅ​គ្រោត​ៗ មិន​រលីង​ល្អ (ម. ព. គ្រោត ផង)។

គគ្រេងគគ្រាំ

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា សូរ​សន្ធឹក​ដោយ​លោត​ទឹក​លេង ឬសូរ​សន្ធឹក​រលក​ដែល​បោក​ខ្ទប់​ខ្លាំង។

គគ្រេង

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា សូរ​សន្ធឹក​ដោយ​លោត​ទឹក, កញ្ជ្រោក​ទឹក​ដោយ​គ្នា​ច្រើន ឬ​សូរ​ឮ​ដោយ​រលក​ទឹក។
ឧទាហរណ៍៖ រលក​គគ្រេង គឺ​រលក​ឮ​សូរ​គ្រេង​ៗ រឿយ​ៗ។

គគ្រើម

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​នៅ​គ្រើម​ៗ មិន​ល្អិត​ល្អ (ម. ព. គ្រើម ឬ គ្រើម​ៗ ផង)។

គគ្រួប

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា ដែល​ឮ​គ្រួប​ៗ (ម. ព. គ្រួប​ៗ ផង)។

គគ្រូក

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា ដែល​ឮ​សូរ​គ្រូក​ៗ ច្រើន​ដង។
ឧទាហរណ៍៖ យំ​គគ្រូក (ម. ព. គ្រូក ផង)។

គគ្រុយ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ដែល​មាន​លំនាំ​យឺត​គ្រុយ​ៗ។
ឧទាហរណ៍៖ ដើរ​គគ្រុយ ធ្វើ​ការ​គគ្រុយ(ម. ព. គ្រុយ​ៗ ផង)។

គគ្រុម

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា គ្រុម​ៗ មិន​ដាច់​សូរ (ម. ព. គ្រុម ឬ គ្រុម​ៗ ផង)។

គគ្រុក

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​មាន​ដង្កូវ​ចុះ។
ឧទាហរណ៍៖ ស្អុយ​គគ្រុក។ ព. ប្រ. សម្អុយ​គគ្រក គឺ​ខូច​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​ដូច​ជា​សម្អុយ​ដែល​ដង្កូវ​ចុះ​គគ្រុក។

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា គ្រុកៗមិនដាច់សូរ ( ម. ព. គ្រុកៗ ផង ) ។

គគ្រឺត

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ធ្វើ​កិរិយា​ព្រហើន កំញើញ​ដាក់ កង្ខើញ​ចូល។
ឧទាហរណ៍៖ គគ្រឺត​ដាក់​ឥត​ញញើត; ឲ្យ​បាយ​ស៊ី​ឆ្អែត​ហើយ វា​គគ្រឺត​មក​រក​វិញ។

គគ្រឹម

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា គ្រឹម​ៗ ច្រើន​ដង​មិន​ដាច់​សូរ។
ឧទាហរណ៍៖ ឮ​សូរ​គេ​លេង​ភ្លេង​ខ្មែរ​គគ្រឹម(ម. ព. គ្រឹម​ៗ ផង)។

គគ្រឹកគគ្រេង

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ពាក្យសម្រាប់ចម្រើនពាក្យលេង, ពាក្យធ្វើបុណ្យជាដើម ឲ្យប្លែកឡើង
ឧទាហរណ៍៖ លេងល្បែងគគ្រឹកគគ្រេង ធ្វើបុណ្យគគ្រឹកគគ្រេង គឺលេង ឬ ធ្វើបុណ្យ ដោយមានល្បែងផ្សេងៗ មានភ្លេងជាដើមទាំងមានមនុស្សក៏ច្រើនផង ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ពាក្យ​សម្រាប់​ចម្រើន​ពាក្យ​លេង ពាក្យ​ធ្វើ​បុណ្យ​ជាដើម ឲ្យ​ប្លែក​ឡើង។
ឧទាហរណ៍៖ លេង​ល្បែង​គគ្រឹកគគ្រេង ធ្វើ​បុណ្យ​គគ្រឹកគគ្រេង គឺ​លេង ឬ​ធ្វើ​បុណ្យ ដោយ​មាន​ល្បែង​ផ្សេង​ៗ មាន​ភ្លេង​ជាដើម ទាំង​មាន​មនុស្ស​ក៏​ច្រើន​ផង។

គគ្រឹក

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា សូរ​សន្ធឹក​ដើរ​ច្រើន​គ្នា។
ឧទាហរណ៍៖ មនុស្ស​ដើរ​គគ្រឹក។

គគ្រីសគគ្រូស

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា រឹងរូស ដែល​លាន់​មាត់​ងងិះងងុះ​មិន​ចង់​ធ្វើ​តាម​បង្គាប់។
ឧទាហរណ៍៖ មនុស្ស​គគ្រីសគគ្រូស។

គគ្រីវ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​រោគ​ញាក់​សរសៃ​កើត​នៅ​ជើង; ខ្លះ​ហៅ ប្រគ្រីវ (ម. ព. នោះ)។

គគ្រីតគគ្រាត

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​គគ្រាត​គគ្រើម​មិន​រាប​ស្មើ (ម. ព. គគ្រាត គ្រីតគ្រាត គគ្រើម ផង)។

គគ្រិះ

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​មាន​ញើស​ក្អែល​រីក​ជាំ ខ្មៅ​ត្រង់​មុខ ឬត្រង់​សព៌ាង្គកាយ។
ឧទាហរណ៍៖ មុខ​គគ្រិះ ខ្លួន​គគ្រិះ ក្អែល​គគ្រិះ។

គគ្រិច

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​មាន​អាការ​គគ្រិច​ៗ ដោយ​ដង្កូវ​ចុះ។
ឧទាហរណ៍៖ ដង្កូវ​ចុះ​គគ្រិច(ម. ព. គ្រិច​ៗ ផង)។

គគ្រិងគគ្រាំង

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា គម្រិង​គម្រាំង (ម. ព. គគ្រាំង ផង)។

គគ្រាំ

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា ដែល​ឮ​សូរ​គ្រាំ​ៗ ច្រើន​ដង។
ឧទាហរណ៍៖ រលក​គគ្រាំ វាយ​ទឹក​គគ្រាំ គឺ​ឮ​សូរ​គ្រាំ​ៗ រឿយ​ៗ (ម. ព. គ្រាំ​ៗ ផង)។

គគ្រាត

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​មិន​រលីង (ម. ព. គ្រីតគ្រាត ផង)។

គគ្រាក់

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា សូរ​ទឹក​ពុះ​លោត​កូន​ក្រាញ់ ។
ឧទាហរណ៍៖ ទឹក​ពុះ​គគ្រាក់។

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​ព្រឺព្រួច ញ័រ ស្ញុល​ដោយ​រងា។
ឧទាហរណ៍៖ រងា​គគ្រន់ សាច់​គគ្រន់។

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ដែល​ព្រឺព្រួច ញ័រ ស្ញុល​ដោយ​រងា។
ឧទាហរណ៍៖ រងា​គគ្រន់ សាច់​គគ្រន់។

គគ្រក់

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែលកខ្វក់មិនស្អាត
ឧទាហរណ៍៖ មនុស្សគគ្រក់ ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា គ្រក់​ៗ មិន​ដាច់​សូរ (ម. ព. គ្រក់​ៗ ផង)។

គគើម

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ពាក្យ​សម្រាប់​ចម្រើន​ពាក្យ​វារ ឬ​ដើរ​ឲ្យ​វិសេស​ឡើង។
ឧទាហរណ៍៖ វារ​គគើម ដើរ​គគើម។

គគុះ

?ថ្នាក់ពាក្យជា បរិវារសព្ទ
មានន័យថា ពាក្យ​សម្រាប់​និយាយ​ផ្សំ​ជាមួយ​ពាក្យ គគុល។
ឧទាហរណ៍៖ គគុះគគុល។

គគុល

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​សើម​ប៉ផ្អៀច។
ឧទាហរណ៍៖ ដី​សើម​គគុល។

               ដែល​ឆេះ​មាន​តែរ​ងើក។

ឧទាហរណ៍៖ រងើក​ភ្លើង​គគុល ឆេះ​គគុល។

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ដែលសើមប៉ផ្អៀច ។
ឧទាហរណ៍៖ ដី​សើម​គគុល។

                ដែលឆេះមានតែរងើក ។
ឧទាហរណ៍៖ រងើកភ្លើងគគុល, ឆេះគគុល ។

គគុកគគាក់

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា សូរ​ឮ​ដោយ​ខ្យល់ ដោយ​ទឹក ឬ​ដោយ​មាន​ការ​ប្រជុំ​គ្នា​ច្រើន។
ឧទាហរណ៍៖ ឮ​សូរ​គគុកគគាក់។

គគុក

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​នៅ​ក្ដៅ​ងំ។
ឧទាហរណ៍៖ ក្ដៅ​គគុក។

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ដែល​ហូរ ដែល​បក់ ដែល​ទៅ​មក​បន្ត​គ្នា​ឥត​អាក់។
ឧទាហរណ៍៖ ទឹក​ហូរ​គគុក ខ្យល់​បក់​គគុក មនុស្ស​ដើរ​គគុក។

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា ដែល​ហូរ ដែល​បក់ ដែល​ទៅ​មក​បន្ត​គ្នា​ឥត​អាក់។
ឧទាហរណ៍៖ ទឹក​ហូរ​គគុក ខ្យល់​បក់​គគុក មនុស្ស​ដើរ​គគុក។

គគឹត

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ឈើ​មួយ​ប្រភេទ មាន​ជ័រ​ជា​ពិស​រោល​សាច់​មនុស្ស។

គគឹក

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា សូរ​ឮ​ដោយ​ខ្យល់ ដោយ​ទឹក។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្យល់​បក់​គគឹក គឺ​ខ្យល់​បក់​ឮ​សូរ​គឹក​ៗ។

គគីរ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ឈើ​ធំ​មួយ​ប្រភេទ សាច់​រឹង​ជាប់​សម្រាប់​ប្រើ​ធ្វើ​ទូក​និង​ការ​ឯ​ទៀត​ផ្សេង​ៗ។ គគីរ​មាន​ឈ្មោះ​ច្រើន​យ៉ាង មាន គគីរ​ថ្ម គគីរ​ខ្សាច់ ជាដើម។

គគីភ្នំគូលេន

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ព្រឹក្សតូច កម្ពស់ ១០-១៥ ម ដុះក្នុងព្រៃក្រាស់មិនជ្រុះស្លឹក លើភ្នំទាប ដែលខ្ពស់ត្រឹម ២០០-៥០០ នៃប្រទេសខ្មែរ (ភ្នំគូលេន) លាវ និងថៃខាងឥសាន ។ ឈើសម្រាប់សង់ផ្ទះ ។

គគីព្នង, កំញាន, ផ្តៀកក្រហម, លឿង

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះព្រឹក្សម្យ៉ាងកំពស់ ២៥-៤០ ម មានវិជ្ឍមាត្រ ១ ម ដុះក្នុងព្រៃ ត្រជាក់ជាប់សមុទ្រ ឬលើភ្នំនៃឧបទ្វីបឥណ្ឌូចិន និងជ្វា។ ឈើសម្បុរលឿងក្រមៅ ជាឈើលេខ ២ សម្រាប់សង់នាវា និងផ្ទះ។ ដើមនេះមានជ័រហូរច្រើន ហើយកកដុំៗ ធំៗ សណ្ឋានដូចទឹកភ្នែក។ នៅក្នុងទីផ្សារ គេហៅវាជា “ ជ័រចុង ” ដែរ។

គគីថ្ម

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះព្រឹក្សធំមួយកំពស់ ២៥ – ៣៥ម ដុះក្នុងព្រៃក្រាស់លើដីទំនាប ច្រើនដុះតាមមាត់ទឹក ដែលមានព្រៃស្រោង ។ ជាពូជដុះផ្ដុំគ្នាដោយចំនួនមិនសូវច្រើន នៃទ្វីបអាស៊ីផ្នែកអាគេ្នយ៍ និងអាស៊ីដែលឆ្ងាយពីសមុទ្រ ។ ឈើជាប់បានយូរណាស់ មានពណ៌ក្រហម ឬសម្បុរត្នោត សត្វល្អិតស៊ីមិនបាន មានតម្លៃសម្រាប់ធ្វើបន្ទះក្ដារ ក្តារងឿ ធ្វើសសរផ្ទះ និងសង់នាវា ។

គគីដែក, ផ្ទៀកក្រហម

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា គគីដែកជាព្រឹក្ស កម្ពស់ ៤ – ២៥ម ដុះក្នុងព្រៃជ្រុះស្លឹកលើដីទំនាប ឬលើភ្នំទាបដែលកម្ពស់មិនលើសពី ១០០០ម នៃអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ។ គេច្រើនដាំដើមនេះ ក្នុងដ័លតា (delta) ទន្លេមេគង្គ និងនៅឧបទ្វីបជ្វា ។ ឈើមានពណ៌ត្នោតផាវ ឬត្នោតលឿងភាវ រឹងល្មម ស្រួលអាវ មិ​នប្រេះឆារ សម្រាប់សង់ផ្ទះបានយូរប្រហែល ៧ ទៅ ៨ឆ្នាំ ឬសង់នាវា ជាប់យូររហូតដល់៣០ ឆ្នាំ ។ ជ័រគគីដែកមានតម្លៃ គេប្រើសម្រាប់ធ្វើសម្រាប់ធ្វើថ្នាំលាបឲ្យរលោង ។

គគីខ្សាច់

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ព្រឹក្សកម្ពស់ ១៥ – ២០ម គល់មានឫសធំបួន ប្រាំ ចេញខាងក្រៅដុះក្នុងព្រៃក្រាស់មាត់សមុទ្រ នៃប្រទេស កម្ពុជា លាវ វៀតណាម ថៃ និងក្នុងឧបទ្វីបជ្វា ។ ឈើគគីខ្សាច់មានតម្លៃណាស់ សត្វល្អិតពុំអាចស៊ីបាន សម្រាប់សង់ផ្ទះ ។ សំបករលីង មានពណ៌ត្នោតខ្ចី គេប្រើធ្វើកណ្ដាប់ ធ្វើផើង ខ្សែ និង ក្រដាស ។

គគី, គគីម្សៅ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះព្រឹក្សមួយកម្ពស់ ២០ – ៣៥ម ដុះក្នុងព្រៃក្រាស់ នៃឧបទ្វីបឥណ្ឌូចិន ជ្វា និងលើកោះ Andaman ។ គេនិយមដាំដើមគគីតាមដងផ្លូវ ក្នុងក្រុង និងស្រុកជាលំអ និងសម្រាប់ឲ្យមានម្លប់ ។ ពូជគគី ហាក់ដូចរុក្ខជាតិពិសិដ្ឋ ពីព្រោះនៅប្រទេសខ្មែរពីដើមមានតែមហាក្សត្រ ឬភិក្ខុសង្ឃទេដែលដាំដើមគគីបាន ។ ឈើសម្រាប់ធ្វើទូកង ពេលមិនសូវមានដើមគគីដោយគេកាប់ច្រើនពេក គេយកឈើផ្ចឹកធ្វើទូកងវិញ។ សំបកមានជាតិចត់ ជាថ្នាំរម្ងាប់រោគរាក សំបកអាចជំនួសស្លាបានសម្រាប់ស៊ីជាមួយម្លូ ។ គ្រួថ្នាំប្រើសំបកគគី ផ្សំធ្វើថ្នាំរាក់ស៊ីធ្មេញ និង ព្យបាលជម្ងឺនោមមិនដឹងខ្លួន ។

គគាត

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា អង់អាច ឥត​ក្រែង ឥត​ញញើត ឥត​ភ្លឹក។
ឧទាហរណ៍៖ ដើរ​គគាត ដំណើរ​គគាត ដំណើរ​នរនាទ​គគាត​ឥត​ភ្លឹក។

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា អង់អាច ឥត​ក្រែង ឥត​ញញើត ឥត​ភ្លឹក។
ឧទាហរណ៍៖ ដើរ​គគាត ដំណើរ​គគាត ដំណើរ​នរនាទ​គគាត​ឥត​ភ្លឹក។

គគាច

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ច្បាស់ ក្បោះក្បាយ ក្រឡាញ។
ឧទាហរណ៍៖ ដាន​គគាច ផ្លូវ​គគាច លំអាន​គគាច។

គក

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​​មាន់​មួយ​ពួក​រូប​ធំ​ៗ ច្រើន​មិន​សូវ​មាន​រោម, សាច់​ត្រង់​ណា​ដែល​គ្មាន​រោម​នោះ មាន​សម្បុរ​ក្រហម​រងាល។
ឧទាហរណ៍៖ មាន់​គក។

គ

មានន័យថា ព្យញ្ជនៈ​ទី ៣ ក្នុង​វគ្គ​ទី ១ ជា​កណ្ឋជៈ មាន​សំឡេង​ក្នុង​បំពង់ក ជា​សិថិល ឃោសៈ សម្រាប់​ភាសា​ខ្មែរ ផ្សំ​នឹង​ស្រៈ អ អា អិ អី។ល។ អុំ អំ អាំ អះ សំឡេង អ៊ អ៊ា អ៊‌ិ អ៊‌ី។ល។ អ៊ុំ អ៊ំ អ៊‌ាំ អ៊ះ ជា គ គា គិ គី ។ល។ គុំ គំ គាំ គះ។ (ស្រៈ​សំឡេង​ធំ​ទាំង​នេះ មិន​បាច់​ប្រើ​ត្រី​សព្ទ  (   ៊) ទេ គ្រាន់​តែ​អាន​ឲ្យ​មាន​សំឡេង​ធំ ផ្សំ​នឹង​ព្យញ្ជនៈ​សំឡេង​ធំ ឲ្យ​ងាយ​យល់​សំឡេង​ប៉ុណ្ណោះ)។
?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ឈើ​ជា​ដំណាំ ផ្លែ​មាន​សរសៃ​ជា​ប៉ុយ​សំឡី​សម្រាប់​ច្រក​ញាត់​ខ្នើយ កែប ពូក ជាដើម : ព្រះ​សម្ពុទ្ធ​ទ្រង់​បញ្ញត្ត​ហាម មិន​ឲ្យ​ភិក្ខុ​សាមណេរ ប្រើប្រាស់​ពូក​ញាត់​សំឡី​គ ទ្រង់​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ប្រើ​ពូក​ញាត់​ស្មៅ ញាត់​ជក់​ដូង​ជាដើម​បាន ឯ​កែប ខ្នើយ​ឲ្យ​ញាត់​សំឡី​គ​បាន។
?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ឥត​សំដី ។
ឧទាហរណ៍៖ មនុស្ស​គ។

                បើ​លោហ​ជាតិ​វិញ​ថា ឥត​សូរ ។
ឧទាហរណ៍៖ ប្រាក់​គ។

ខៗ

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា សូរ​ឮ​ដោយ​សត្វ​មាន​អណ្ដើក ឬពស់​ជាដើម​បញ្ចេញ​ខ្យល់​ឲ្យ​សំឡេង។
ឧទាហរណ៍៖ ពស់​ឲ្យ​សំឡេង​ខ​ៗ ។

ខ្សោះ

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​ស្ងួត​សោះ ផ្អោះ​ឥត​រសជាតិ ឥត​ឆ្ងាញ់​ពីសា។
ឧទាហរណ៍៖ បាយ​ខ្សោះ អំពៅ​ខ្សោះ ។

ខ្សោយ

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​មាន​កម្លាំង​តិច ។
ឧទាហរណ៍៖ មនុស្ស​ខ្សោយ, ធាតុ​ខ្សោយ ។ ពាក្យ​ផ្ទុយ ខ្លាំង ។

ខ្សែស្រប

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា មណ្ឌលដែលស្របនឹងខ្សែព័ទ្ធចំកណ្តាលផែនដី ។

ខ្សែសយ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា សរសៃ​ខ្សែ​មាស ឬ​ប្រាក់ សម្រាប់​ដេរ​ប៉ាក់​ជា​គ្រឿង​លម្អ (ម. ព. សយ ផង) ។

ខ្សែវ័ណ្ឌ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ខ្សែវ័ណ្ឌ ដែលត្រូវលើអក្ខោសាននៃផែនដី ហើយនៅចំពាក់កណ្តាលស្មើ ។

ខ្សែលំនឹង

?ថ្នាក់ពាក្យជា បច្ចេកសព្ទបរិស្ថាន
មានន័យថា ព្រំប្រទល់មធ្យមនៃទីតាំងក្នុងពេលវេលាណាមួយ ដែលជាទូទៅត្រូវបាន គេជ្រើសជាតំបន់មានផ្ទាំងគំនរទឹកកកទាបបំផុតនៅចុងរដូវក្តៅ នៅតំបន់ មានផែនទឹកកក រវាងតំបន់មានការបាត់បង់ផ្ទាំងគំនរទឹកកកពិតប្រចាំ ឆ្នាំ (កន្លែងកើនម៉ាស)។ គេហៅរយៈកំពស់នៃព្រំប្រទល់នេះថា រយៈកម្ពស់ ខ្សែលំនឹង។

ខ្សែរថឥតបង្ខំ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ខ្សែរថភ្លើងដែលចង់ឈប់ ឬមិនចង់ឈប់នៅ ស្ថានីយណាមួយក៏បាន ស្រេចតែត្រូវការ ។

ខ្សែរថឥតដំណឹង

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ខ្សែរថភ្លើងសម្រាប់ដឹកមនុស្ស ឬសម្ភារ​ម្តងម្កាល។

ខ្សែរថស្រាល

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ខ្សែរថភ្លើងសម្រាប់ដឹកនាំគ្រឿងស្រាលៗ មានមនុស្ស និងសម្ភារជាដើម ។

ខ្សែរថសេវា

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ខ្សែរថភ្លើងទុកសម្រាប់ជួលឱ្យឯកជន ឬប្រចាំការដែលមានលក្ខណៈមមាញឹក ។

ខ្សែរថភ្លើងអនិយ័ត

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ខ្សែរថភ្លើងដែលដើរម្តងមួយគ្រា គ្មានកម្រិតពេលម៉ោង។

ខ្សែរថនិយ័ត

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ខ្សែរថភ្លើងដែលដើរតាមកម្រិត ។

ខ្សែរថនិយ័ត

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ខ្សែរថភ្លើងដែលដើរតាមកម្រិត ។

ខ្សែរថ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា រថភ្លើងមួយជួរ មានទាំងទូរថសណ្តោងផង ។

ខ្សែភាពយន្ត

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា​ សំណុំ​រឿងរ៉ាវ​ដែល​មាន​ទាំង​រូបថត​ផ្ដិត​ជាប់​នៅ ក្នុង​ចម្រៀក​ភាគ​ក្រដាស​រឹង​រលោង​វែង ដូច​ជា​ខ្សែ សម្រាប់​បញ្ចាំង​របស់​ភាពយន្ដ​ (ម. ព. ភាពយន្ដ ផង) ។

ខ្សែបាស

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( សំ. បា. បាស “អន្ទាក់, ខ្សែចំណង, ខ្សែឆ្វាក់. . .” ) ឈ្មោះខ្សែអំបោះឆៅ សម្រាប់ទាក់ចងរុំសាកសពតាមកិច្ច តាមក្បួនយោគី ។

ខ្សែដី ឬតំបន់ដី

?ថ្នាក់ពាក្យជា បច្ចេកសព្ទបរិស្ថាន
មានន័យថា កន្លែងជួបគ្នារវាងផែនទឹកកក ឬស្រទាប់ទឹកកក និងផ្ទាំងទឹកកក ដែលជាកន្លែងទឹកកកចាប់ផ្តើមអណ្តែត។

ខ្សែចង្វាក់តម្លៃអាហារ

?ថ្នាក់ពាក្យជា បច្ចេកសព្ទបរិស្ថាន
មានន័យថា ភាពពេញលេញនៃចង្វាក់ផលិតកម្មរបស់កសិដ្ឋាន និងក្រុមហ៊ុន និង សកម្មភាពនានាដែលមានគុណតម្លៃបន្ថែម ក្នុងការកែច្នៃវត្ថុធាតុដើម កសិកម្ម ឱ្យទៅជាផលិតផលស្បៀង លក់ចេញទៅកាន់អ្នកប្រើប្រាស់ និងបញ្ចេញជាសំណល់បន្ទាប់ពីប្រើប្រាស់រួច។

ខ្សែគោលស្តង់ដា

?ថ្នាក់ពាក្យជា បច្ចេកសព្ទបរិស្ថាន
មានន័យថា គោលស្តង់ដារមួយដែលបានបង្កើតដោយភាគីមួយ ឬភាគីមួយក្រុមនៅ ថ្នាក់ជាតិ ឬថ្នាក់ក្រោមជាតិ ឬក្រុមនៃបណ្តាលប្រទេសនានាជាជាងបង្កើត ដោយគម្រោងមួយ ដើម្បីជួយសម្រួលដល់ការគណនាបរិមាណឧស្ម័ន ផ្ទះកញ្ចក់ដែលបានកាត់បន្ថយ ឬស្រូបដោយអាងស្រូបកាបូន និង/ឬសម្រួល ដល់ការកំណត់ផលបន្ថែមសម្រាប់សកម្មភាពគម្រោងយន្តការអភិវឌ្ឍស្អាតឬសកម្មភាពគម្រោងតាមកម្មវិធីក្នុងការធានាគុណភាពបរិស្ថាន។

ខ្សែគោល/យោង

?ថ្នាក់ពាក្យជា បច្ចេកសព្ទបរិស្ថាន
មានន័យថា ស្ថានភាពមួយ ដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់សម្រាប់វាស់វែងការផ្លាស់ប្តូរ។ រយៈពេលគោលបានពីការគណនារយៈពេលពាក់ព័ន្ធ និងភាពមិនប្រក្រតី។ កំហាប់គោលរបស់ឧស្ម័នម្រមួយត្រូវបានវាស់វែងនៅទីកន្លែង ដែលមិន ទទួលរងឥទ្ធិពលពីការបញ្ចេញឧស្ម័នដោយសកម្មភាពមនុស្សនៅក្នុងតំបន់នោះ។

ខ្សែក្រវាត់

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ប្រដាប់​សម្រាប់​ក្រវាត់​ចង្កេះ ធ្វើ​ដោយ​សំពត់ ដោយ​ស្បែក ដោយ​អំបោះ ឬ​ដោយ​លោហជាតិ​ផ្សេង​ៗ មាន​មាស​និង​ប្រាក់​ជាដើម ។
?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ព្រះកាយពន្ធន៍ ។

ខ្សែក្រពាត់

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( ម. ព. តោងក្រពាត់ ) ។

ខ្សែកោងអន្តរកាលព្រៃឈើ

?ថ្នាក់ពាក្យជា បច្ចេកសព្ទបរិស្ថាន
មានន័យថា ការផ្លាស់ប្តូរគម្របព្រៃឈើក្នុងរយៈជាក់លាក់មួយ ដោយតម្លៃនៃការប្រែ ប្រួលការប្រើប្រាស់ដីដែលមានលក្ខណៈប្រកួតប្រជែងនៅក្នុងតំបន់ ដែល ជាទូទៅអាចបណ្តាលឱ្យមានការថយចុះយ៉ាងឆាប់រហ័សនៃផ្ទៃព្រៃ ក្នុង កំលុងពេលដំបូងនៃឧស្សាហូបនីយកម្ម និងការអភិវឌ្ឍ ហើយបន្ទាប់មក គម្របព្រៃឈើកើនឡើងយឺតៗតិចជាងកម្រិតដើម។

ខ្សែ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ប្រដាប់​សម្រាប់​ចង ធ្វើ ឬវេញ​ដោយ​ផ្ដៅ ដោយ​ជក់​ដូង ឬសរសៃ​ធ្មៃ សូត្រ​ជាដើម ។

ខ្សេវ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ឈើ​មួយ​ប្រភេទ គេ​ច្រើន​រាប់អាន​ធ្វើ​ក្ដារ​ក្រាល ។
?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​មាន​សូរ​តិច​ណាស់ (សំឡេង)។
ឧទាហរណ៍៖ សំឡេង​ខ្សេវ ។

ខ្សៀវ, ត្របែកជូរ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ព្រឹក្សម្យ៉ាង កម្ពស់១០-១៤ម ដុះក្នុងព្រៃល្បោះមាត់សមុទ្រជិតជើងភ្នំ នៃប្រទេសកម្ពុជា និងវៀតណាមខាងត្បុង។ ឈើគេប្រើសម្រាប់ធ្វើសសរផ្ទះ គ្រឿងដំបូលផ្ទះ,ក្តារក្រាល, ក្តារជញ្ជាំង, ច្រវា និងកង់រទេះ។

ខ្សៀវ

?ថ្នាក់ពាក្យជា បរិវារសព្ទ
មានន័យថា ពាក្យ​សម្រាប់​និយាយ​ផ្សំ​នឹង​ពាក្យ​ខ្សឹប។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្សឹបខ្សៀវ គឺ​និយាយ​ខ្សឹប​រឿយ​ៗ ។

ខ្សៀគ្រក់

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ខ្សៀ​មួយ​យ៉ាង មាន​ដាក់​ទឹក​ខាង​ក្នុង បឺត​ទៅ​ឮ​សូរ​គ្រក់​ៗ។
ឧទាហរណ៍៖ ជក់​ខ្សៀ​គ្រក់ (សម្រាប់​ប្រើ​ខាង​ជក់​ថ្នាំ​ចិន) ។

ខ្សៀក

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា សូរ​ឮ​តិច​ៗ ដោយ​ប្រហារ​អ្វី​ៗនឹង​អាវុធ​ដ៏​មុត ឬដោយ​ខ្យល់​បក់; ដោយ​អូស​ខ្សែ​តូច​ឆ្មារ​យ៉ាង​ឆាប់​រហ័ស ; ដោយ​ពស់​លូន​យ៉ាង​រហ័ស។
ឧទាហរណ៍៖ កាំបិត​នេះ​មុត​ខ្សៀក ខ្យល់​បក់​ឮ​ខ្សៀក

ខ្សៀ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ប្រដាប់​សម្រាប់​ជក់​ថ្នាំ ឬអាភៀន​មាន​សណ្ឋាន​ផ្សេង​ៗ ។
?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ព្រះទំរង់ធុមវដ្តី ។

ខ្សួស

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ឈើ​តូច​មួយ​ប្រភេទ​ដើម​ស្ទើរ​ជា​វល្លិ ។

ខ្សួល

?ថ្នាក់ពាក្យជា បរិវារសព្ទ
មានន័យថា ពាក្យ​សម្រាប់​និយាយ​ផ្សំ​នឹង​ពាក្យ ខ្សឹក។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្សឹកខ្សួល (ម. ព. នោះ) ។

ខ្សុល

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​រលាយ​យ៉ាង​ឆាប់​រហ័ស ព្រោះ​ត្រូវ​ទឹក ឬត្រូវ​កម្ដៅ​ភ្លើង។
ឧទាហរណ៍៖ រលាយ​ខ្សុល ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ដែល​រលាយ​យ៉ាង​ឆាប់​រហ័ស ព្រោះ​ត្រូវ​ទឹក ឬត្រូវ​កម្ដៅ​ភ្លើង។
ឧទាហរណ៍៖ រលាយ​ខ្សុល ។

ខ្សុយ

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ពាក្យ​សម្រាប់​ចម្រើន​ពាក្យ​ធូរ​ឲ្យ​វិសេស​ឡើង។
ឧទាហរណ៍៖ ធូរ​ខ្សុយ គឺ​ធូរ​ណាស់ ។

ខ្សុច

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា និយាយ​ឲ្យ​ទំនង​ឲ្យ​ដឹង​គ្នា​ជា​មុន​ជា​ការ​ស្ងាត់។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្សុច​គ្នា​ហើយ​ស្រាប់​តែ​ចេញ​ទៅ​អស់ ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា អំពីសូត្រ ឬ អំបោះ ដែលមានសរសៃមិនត្រង់ ។
ឧទាហរណ៍៖ សូត្រខ្សុច, អំបោះខ្សុច ។

ខ្សុក

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា​​ សំណុំ​ធូប​ចំនួន​ប្រាំ ឬដប់​បំពង់ ។
ឧទាហរណ៍៖ ធូប​មួយ​ខ្សុក ។

ខ្សឺត

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា បឺត​ស្រូប​ដោយ​ច្រមុះ។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្សឺត​សម្បោរ ។

               ជួន​កាល​ប្រើ​ជា​នាមសព្ទ។
ឧទាហរណ៍៖ ថើប​មួយ​ខ្សឺត ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា សូរ​ឮ​ដោយ​ដក​ដង្ហើម ឬដោយ​បឺត​ខ្សៀ​ជាដើម។
ឧទាហរណ៍៖ ដក​ដង្ហើម​ឮ​ខ្សឺត បឺត​ខ្សៀ បឺត​បារី​ឮ​ខ្សឺត ។

ខ្សឹប ឬទ្រមាក់អណ្តើក

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា បក្សីមួយប្រភេទ មានប្រវែង ៦៦-៦៨,៥ ស.ម ឈ្មោលៈ ក្បាល និងផ្នែពោះពណ៌ខ្មៅ ស្លាបស ខ្នងលឿងត្រសក់។ ញីៈ សំបុរលឿងត្រសក់ក្បាលឆ្នូតខ្មៅ ពោះស ពេលហើរផ្នែកក្រោមស្លាបពណ៌ប្រផេះ។ ទីជំរកៈ វាលស្មៅ វាលស្រែ នៃស្រូវឡើងទឹក។ ជិវសាស្រ្តៈ មុនហើររត់យ៉ាងលឿន ចូលចិត្តហើរបោះពួយទៅលើបង្ហាញខ្លួន។ របាយៈ វត្តមានពេញមួយឆ្នាំ ភាគច្រើនតំបន់ជុំវិញបឹងទន្លេសាប ខេត្តកំពង់ធំ បន្ទាយមានជ័យ និងខេត្តតាកែវជាដើម។ រដូវបន្តពូជៈ ខែមិនា ដល់សីហា ពងចំនួន ២។

ខ្សឹប

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា និយាយ​តិច​ជិត​ត្រចៀក ដើម្បី​មិន​ឲ្យ​អ្នក​ដទៃ​ដែល​នៅ​ជិត​ខាង​ឮ ។

ខ្សឹកខ្សួល

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា យំ​អណ្ដឺតអណ្ដក ឆែតឆត​តិច​ៗ ដែល​មាន​កិរិយា​រអាក់រអួល​ក្រ​ស្រាក។
ឧទាហរណ៍៖ យំ​ខ្សឹកខ្សួល សោក​ខ្សឹកខ្សួល ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា យំ​អណ្ដឺតអណ្ដក ឆែតឆត​តិច​ៗ ដែល​មាន​កិរិយា​រអាក់រអួល​ក្រ​ស្រាក។
ឧទាហរណ៍៖ យំ​ខ្សឹកខ្សួល សោក​ខ្សឹកខ្សួល ។

ខ្សាវ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ដែល​ឮ​សូរ​សាវ​ៗ។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្សឹប​គ្នា​ឮ​ខ្សាវ​ៗ និយាយ​ខ្សាវ​ៗ (ម. ព. ខ្សាប) ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា ដែល​ឮ​សូរ​សាវ​ៗ។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្សឹប​គ្នា​ឮ​ខ្សាវ​ៗ និយាយ​ខ្សាវ​ៗ (ម. ព. ខ្សាប) ។

ខ្សាយ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ស្រូវ ឬ​អង្ករ​ដែល​មិន​មាន​ជាតិ​ស្អិត​ខ្លាំង សម្រាប់​បរិភោគ​ជា​បាយ ឬជា​ចំណី​ផ្សេង​ៗ
ឧទាហរណ៍៖ ស្រូវ​ខ្សាយ អង្ករ​ខ្សាយ (ម. ព. សាលី) ។

ខ្សាប

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា សូរ​និយាយ ឬស្រែក​ឮ​ធូរ ឮ​ស្អក​ដូច​សំឡេង​ទា​ឈ្មោល។
ឧទាហរណ៍៖ សំឡេង​ឮ​​ខ្សាប និយាយ​ខ្សាប ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា សូរ​និយាយ ឬស្រែក​ឮ​ធូរ ឮ​ស្អក​ដូច​សំឡេង​ទា​ឈ្មោល។
ឧទាហរណ៍៖ សំឡេង​ឮ​​ខ្សាប និយាយ​ខ្សាប ។

ខ្សាន

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ត្រី​មួយ​ប្រភេទ រូប​រាង​និង​ទំហំ​ប្រហែល​នឹង​ត្រី​ផ្ទក់ តែ​សម្បុរ​ថ្លា ហើយ​ច្រើន​តែ​នៅ​លើ​ភ្នំ ឬ​លើ​ដើម​ឈើ​ដែល​មាន​ដក់​ទឹក; ស្រុក​ខ្លះ​ហៅ ត្រី​ផ្អោក ។

ខ្សាច់កណ្ដាល

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ស្រុក​មួយ​ឋិត​នៅ​ទៀប​ដង​ទន្លេ​មេគង្គ​ខែត្រ​កណ្ដាល។
ឧទាហរណ៍៖ ស្រុក​ខ្សាច់កណ្ដាល ។

ខ្សាច់

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ផង់​គ្រាប់​ល្អិត​រឹង​ដូច​ថ្ម​មាន​ពន្លឺ​ខ្លះ​ឥត​ពន្លឺ​ខ្លះ ។ ខ្សាច់​ដែល​មាន​គ្រាប់​ធំ​ៗ លាយ​ផង ហៅ​ថា ខ្សាច់​ពង​កន្ធរ ។

ខ្សាក

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា សូរ​ឮ​ដោយ​ពស់​លូន ឬ អូស​ខ្សែ ទាញ​ខ្សែ។
ឧទាហរណ៍៖ ពស់​លូន​ឮ​ខ្សាក ។

ខ្សត់

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ( សំ. ក្សត “សាបសូន្យ, ខូច…” ) ទ័លក្រ
ឧទាហរណ៍៖ មនុស្ស​ខ្សត់ ខ្សត់​ទ្រព្យ​របស់ ។

ខ្សត

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ពាក្យ​សម្រាប់​ចម្រើន​ពាក្យ​ធូរ​ឲ្យ​វិសេស​ឡើង។
ឧទាហរណ៍៖ ធូរ​ខ្សត គឺ​ធូរ​ណាស់ ។

ខ្វះ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ដែល​មិន​គ្រប់​តាម​ខ្នាត​កម្រិត ខ្វះ​តែ ២ ទៀត​នឹង​គ្រប់​ជា ១០ ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​មិន​គ្រប់​តាម​ខ្នាត​កម្រិត ខ្វះ​តែ ២ ទៀត​នឹង​គ្រប់​ជា ១០ ។

ខ្វោះ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ពាក្យ​សម្រាប់​ចម្រើន​ពាក្យ​របូត របើក របេះ​ឲ្យ​ប្លែក​ឡើង
ឧទាហរណ៍៖ របើក​ខ្វោះ របូត​ខ្វោះ របេះ​ខ្វោះ គឺ​របើក​ហើយ​មាន​ឮ​សូរ​តិច ស្រាល ខ្លី​ផង ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា សូរ​ឮ​ដោយ​របើក ឬបើក​ឆ្នុក​គ្រប​ជាដើម ។

ខ្វោកខ្វាក

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា សូរ​ឮ​ដោយ​និយាយ​ខ្លាំង​ឥត​សំច័យ ឬសូរ​ដោយ​ហែក​សំពត់​ ហែក​ស្លឹក​ផ្សេង​ៗ ។

ខ្វោក

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា សូរ​ឮ​ដោយ​ហែក​សំពត់​ជាដើម។
ឧទាហរណ៍៖ ហែក​សំពត់​ឮ​ខ្វោក (ម. ព. ខ្វាក) ។