Author: Buy Khmer Book

ភាន

👉ថ្នាក់ពាក្យជា បុរិសសព្វនាម
មានន័យថា ( ព. បុ. ) គេហ៍; ពាក្យសម្រាប់ប្ដីហៅប្រពន្ធ ក្នុងទីចំពោះមុខដោយស្មោះស្មើ ជាសម្ដីរាបសារបស់ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងបុរាណសម័យ
ឧទាហរណ៍៖ ម្នាលភាន, ភានអើយបាយឆ្អិនហើយឬនៅ ? សម្រាប់ប្រពន្ធហៅប្ដីក៏បាន ។

ភាតុភាព

មានន័យថា ( ម. ព. ភាតរភាព ) ។

ភាតុបុត្រ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( ម. ព. ភាតុបុត្ត ) ។

ភាតុបុត្ត

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. –បុត្ត; សំ. ភ្រាត្ឫ + បុត្រ ) កូនប្រុសរបស់បងប្រុសឬរបស់ប្អូនប្រុស ( ក្មួយប្រុស ); បើក្មួយស្រីជា ភាតុធីតា ឬ ភាតុបុត្រី ( រ. ស. ) ។

ភាតា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ភាតុ > ភាតា; សំ. ភ្រាត្ឫ ) បងប្អូនប្រុស; ( រ. ស. ) : ព្រះភាតា ។ កនិដ្ឋភាតា ប្អូនប្រុស; ជេដ្ឋភាតា បងប្រុស ( រ. ស. ) ។

ភាតរភាព

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. – + ភាវ; សំ. ភ្រាត្ឫ + ភាវ ) ភាវៈនៃបងប្អូន; សេចក្ដីរាប់រកគ្នាដូចបងដូចប្អូន ។
ឧទាហរណ៍៖ ភាតរភាព ឬ ភាតុភាពរបស់ពួកមនុស្ស, សង្គ្រោះគ្នាដោយភាតរភាព, និយាយស្ដីរកគ្នាដោយភាតរភាព ឬ ដោយភាតុភាព ។

                      ភាពជាបងប្អូន ឬទុកដូចជាបងប្អូនបង្កើត។

ភាណុមា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. < ភាណុ ឬ ភានុ + មន្ដុ ) អ្នកមានរស្មី គឺព្រះអាទិត្យ ។

ភាណុ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា; សំ. ភានុ ) ព្រះអាទិត្យ ។ ភាណុពង្ស ឬ ភាណុពន្ធុ ពង្សឬផៅពង្សនៃព្រះអាទិត្យ; អ្នកដែលមានពូជពង្សឬមានផៅពង្សព្រះអាទិត្យ ( ព្រះសក្យមុនីគោតម ) ។ ភាណុរង្សី រស្មីព្រះអាទិត្យ ។

ភាណវារៈ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( ម. ព. ភាណវារ ) ។

ភាណវារ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ) វារៈនៃការសូត្រ, ដំណើរសូត្រមួយចប់យ៉ាងវែង គឺប្រវែងធម៌ដែលល្មមសូត្រមួយលើកៗបាន; ឈ្មោះគម្ពីរដែលរួបរួមធម៌ពុទ្ធសាសនា សម្រាប់ពួកបព្វជិតទន្ទេញឲ្យចាំមាត់សូត្រតាមលំដាប់ថ្ងៃ ។

ភាណ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ) ដំណើរពោល, ការនិយាយ, ការប្រាប់, ការសូត្រ ។

ភាជន៍ព្រះស្ងោយ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ព្រះសុវណ្ណភាជន៍

ភាជន៍

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( ម. ព. ភាជនៈ ) ។

ភាជនៈ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( សំ.បា. ភាជន ) ប្រដាប់សម្រាប់ដាក់ភោជនាហារមានបាយជាដើម
ឧទាហរណ៍៖ ភោជនមួយភាជនៈ, ភាជន៍មាស ។

ភាជនីយភណ្ឌ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ) របស់ដែលគួរចែក, ដែលគួរបែងចែកគ្នាបាន ។

ភាជនវិសេស

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ; សំ. –វិឝេឞ ) ភាជនៈដ៏ប្រសើរ, ដ៏ប្លែក ឬភាជនៈសម្រាប់ប្រើប្រាស់ដោយឡែក, សម្រាប់ប្រើប្រាស់មួយដងមួយកាល
ឧទាហរណ៍៖ ចាននេះជាភាជនវិសេសសម្រាប់លោកនាយ ។

ភាជនលោក

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ប្រទេសសម្រាប់សត្វលោកនៅអាស្រ័យ, កន្លែងកើតស្លាប់របស់ពពួកសត្វ ។ ទេវលោក ឋានសួគ៌ ។

ភាជនភណ្ឌ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ; សំ. –ភាណ្ឌ ) គ្រឿងភាជនៈមួយសម្រាប់, ភាជនៈមួយគ្រឿង ។

ភាគ្យ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( ម. ព. ភាគ ) ។

ភាគីហត្ថលេខីស្នើសុំ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា មូលដ្ឋាន, គយ
មានន័យថា ភាគីហត្ថលេខីដែលរដ្ឋបាលគយរបស់ខ្លួនស្នើសុំឱ្យគេជួយ។

ភាគីហត្ថលេខីទទួលសំណើ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា មូលដ្ឋាន, គយ
មានន័យថា ភាគីហត្ថលេខីដែលរដ្ឋបាលគយរបស់ខ្លួនទទួលនូវការស្នើសុំឱ្យផ្ដល់ជំនួយ។

ភាគីនៃវិវាទ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា គយ
មានន័យថា ភាគីណាមួយដែលជាភាគីប្តឹងតវ៉ា ឬភាគីត្រូវបានប្តឹងតវ៉ា។

ភាគីទីបី

👉ថ្នាក់ពាក្យជា ទ្រព្យសម្បត្តិរដ្ឋ
មានន័យថា បុគ្គលណាមួយ សាជីវកម្ម អ្នករួមហ៊ុន សមាគម ឬក៏អង្គភាពផ្សេងៗ ដែលមិនមែនជាអ្នកប្រើប្រាស់អាកាសយាន និងមិនមែនជាអ្នកដំណើរ និងក្រុមអាកាសយានិក ដែលនៅលើអាកាសយាននោះ លើកលែងតែថា បើសិនអ្នកប្រើប្រាស់អាកាសយាននេះ មិនមែនជាសហគ្រាសដឹកជញ្ជូនតាមផ្លូវអាកាសទេនោះ ភាគីទីបី គឺរាប់បញ្ចូលផងដែរ នូវមនុស្សទាំងឡាយដែលជិះនៅលើអាកាសយាននោះ។

ភាគីដែលយកទៅ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ភាគីជាអ្នកបើកអាណត្តិដែលរាជការ ឃុំ ​ខេត្ត ឬរដ្ឋចេញឱ្យ ភាគីជាអ្នកត្រូវបានចំណែកជំពាក់ដែលកូនបំណុលសងមក ។

ភាគីគូសន្យា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ជនជាអ្នកចុះកិច្ចសន្យាទៅវិញទៅមក។

ភាគី

👉ថ្នាក់ពាក្យជា ទ្រព្យសម្បត្តិរដ្ឋ
មានន័យថា គូក្ដី គូសញ្ញា ជនម្ខាងៗនៃកិច្ចសន្យា។

ភាគិនេយ្យី

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( ម. ព. ភាគិនេយ្យា ) ។

ភាគិនេយ្យា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា សព្ទជាឥត្ថីលិង្គរបស់ពាក្យ ភាគិនេយ្យ “កូនស្រីរបស់បងស្រី ឬរបស់ប្អូនស្រី ( ក្មួយស្រី )” ; ( រ. ស. ) ច្រើនប្រើ ភាគិនេយ្យា ជាង, ប្រើក្លាយជា ភគិនេយ្យា ឬ ភគិនីយា ក៏មាន ( ម. ព. ភាគិនេយ្យ ) ។

ភាគិនេយ្យ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា.; សំ. ភាគិនេយ ) កូនប្រុសរបស់បងស្រីឬរបស់ប្អូនស្រី ( ក្មួយប្រុស ); ខ្មែរប្រើជារាជសព្ទ
ឧទាហរណ៍៖ ព្រះភាគិនេយ្យ ។ កនិដ្ឋភាគិនេយ្យ កូនប្រុសរបស់ប្អូនស្រី; ជេដ្ឋភាគិនេយ្យ កូនប្រុសរបស់បងស្រី ( ម. ព. ភគិនី ផង ) ។

ភាគិន

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ភាគ្យការ អ្នកមានខ្លួននៅក្នុងចំណែក ឬផលប្រយោជន៍ អ្នកចូលរួមដៃ ។

ភាគហ៊ុនអាចរំលស់បាន

👉ថ្នាក់ពាក្យជា គណនេយ្យ
មានន័យថា ភាគហ៊ុនដែលត្រូវបានចេញដោយក្រុមហ៊ុនណាមួយ៖ ▪ក្រុមហ៊ុននោះ អាចទិញ ឬរំលស់បាន ទៅតាមតម្រូវការរបស់ក្រុមហ៊ុន ▪ក្រុមហ៊ុននោះ ត្រូវបានតម្រូវឱ្យដោយលក្ខន្តិកៈរបស់ខ្លួន ដើម្បីទិញ ឬរំលស់ នៅពេលកំណត់ណាមួយ ឬក៏ទៅតាមតម្រូវការរបស់ម្ចាស់ហ៊ុនណាម្នាក់។

ភាគហ៊ុន

👉ថ្នាក់ពាក្យជា ពន្ធដារ
មានន័យថា ចំណែកណាមួយ ឬទាំងស្រុងនៃភាគហ៊ុន ឬផលប្រយោជន៍ ឬការលក់អាជីវកម្មរបស់ក្រុមហ៊ុននីតិបុគ្គល ក្រុមហ៊ុនសហកម្មសិទ្ធិ សហគ្រាសឯកបុគ្គល ដែលបានចុះបញ្ជី ឬមិនបានចុះបញ្ជី នៅក្រសួងស្ថាប័័័នមានសមត្ថកិច្ច។

ភាគសំណាក ដំណឹងទេ្វ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា គីមី
មានន័យថា ក្នុងការវិភាគគីមីភាគសំណាកមួយត្រូវបានដាក់តាមរបៀបមួយដែលមិនមែនសមាសភាពរបស់វា និងមិនមែនអត្ដសញ្ញាណកម្ម របស់វាជាភាគសំណាកសំរាប់ផ្ទៀងផា្ទត់ត្រូវបានស្គាល់ចំពោះអ្នកវិភាគឡើយ។

ភាគល្អិតបឋម(តូច)

👉ថ្នាក់ពាក្យជា គីមី
មានន័យថា ភាគល្អិតមួយនៃភាគល្អិតមូលដ្ឋានរបស់រូបធាតុមួយ។
ឧទាហរណ៍៖ អេឡិចត្រុង ប្រូតុង ណឺត្រុង។

ភាគលាប

👉ថ្នាក់ពាក្យជា ហិរញ្ញវត្ថុសាធារណៈ
មានន័យថា ចំណែកជាសាច់ប្រាក់ ឬជាទ្រព្យ ដែលនីតិបុគ្គលបានចែកឱ្យអ្នកចូលហ៊ុនទៅតាមកម្រិតនៃភាគកម្មរបស់ខ្លួននៅក្នុងដើមទុនផ្ទាល់របស់នីតិបុគ្គល លើកលែងតែការបែងចែកមូលធន ឬដើមទុនក្នុងពេលជម្រះបញ្ជីរំលាយក្រុមហ៊ុន។ ចំណែកណាមួយដែលចាត់ទុកថាជាភាគលាភ ឬមិនមែនជាភាគលាភ ត្រូវផ្អែកតាមលក្ខខណ្ឌខាងលើនេះដោយពុំគិតថា នីតិបុគ្គលមាន ឬគ្មានប្រាក់់ចំណូលសុទ្ធក្នុងឆ្នាំចរន្ត ឬពីឆ្នាំមុនៗឡើយ។

ភាគទាន

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ចំនួនប្រាក់ដែលម្នាក់ៗបង់ដើម្បីប្រមូលគ្នាយកទៅធ្វើជាប្រយោជន៍អ្វីមួយ ។

👉ថ្នាក់ពាក្យជា របបសន្តិសុខសង្គម
មានន័យថា វាក្យសព្ទនេះមាននិយមន័យច្រើន ដូចខាងក្រោម៖ ១. ប្រាក់ដែលត្រូវបង់ចូលបេឡាតាមការកំណត់។ ២. ប្រាក់ដែលមន្រ្តីសាធារណៈ អតីតមន្រ្តីរាជការ និងអតីតយុទ្ធជន ព្រមទាំងរដ្ឋ ត្រូវបង់តាមច្បាប់ ទុកជាមូលនិធិសម្រាប់ការផ្ដល់តាវកាលិក។ ៣. ប្រាក់ដែលនិយោជកត្រូវបង់តាមច្បាប់ ទុកជាមូលនិធិសម្រាប់ការផ្ដល់តាវកាលិក។

ភាគកម្មសាធារណៈពុំមានលក្ខណៈជាសហគ្រាសសាធារណៈ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា ទ្រព្យសម្បត្តិរដ្ឋ
មានន័យថា ក្រុមហ៊ុនចម្រុះដែលភាគកម្មសាធារណៈពុំមានចំនួនភាគច្រើននៃមូលធន ឬសិទ្ធិបោះឆ្នោតក្នុងមហាសន្និបាតម្ចាស់ភាគហ៊ុន។

ភាគកម្មសាធារណៈ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា ទ្រព្យសម្បត្តិរដ្ឋ
មានន័យថា ចំណែកនៃដើមទុនរបស់ក្រុមហ៊ុនចម្រុះ ដែលកាន់កាប់ដោយរដ្ឋ ដោយគ្រឹះស្ថានសាធារណៈ ឬដោយក្រុមហ៊ុនរដ្ឋ។

ភាគ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( សំ. បា. ) ចំណែក ។
ឧទាហរណ៍៖ ចែកជា ៤ ភាគ, ច្រើនភាគ ។

                     ភាគទាន ( ភាគៈ– ) ចំនួនប្រាក់រៃអង្គាសដែលជនម្នាក់ៗចូលក្នុងកិច្ចការកុសលណាមួយ
ឧទាហរណ៍៖ បង់ភាគទានប្រចាំខែចំនួន ២០ រៀល; ឃោសនាសុំឲ្យគេជួយចូលភាគទាន ។

                      ភាគីចំណែកដែលកាត់ ដកចេញពីដុំ គូសសន្យា គូកក្តី ឬគូសន្ទនាក្នុងរឿងណាមួយ។

                      ( សំ. បា. ) ជោគ, បុណ្យ, ស្រីសួស្ដី ។ល។ ឬដែលមានជោគ, មានបុណ្យ, មានស្រីសួស្ដី ។ល។ ព្រះមានព្រះភាគ ព្រះមានជោគ, ព្រះមានបុណ្យ ( ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ) ។

👉ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ( សំ. បា. ) ជោគ, បុណ្យ, ស្រីសួស្ដី ។ល។ ឬដែលមានជោគ, មានបុណ្យ, មានស្រីសួស្ដី ។ល។ ព្រះមានព្រះភាគ ព្រះមានជោគ, ព្រះមានបុណ្យ ( ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ) ។

ភស្មការ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( សំ. បា. ) អ្នកបោកគក់សំពត់, អ្នកបោកគក់គ្រឿងស្លៀកពាក់, អ្នកធ្វើការស៊ីឈ្នួលបោកអ៊ុត; បើស្រ្ដីជា ភស្មការិកា ។

ភស្ត្រា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( សំ.; បា. ភស្ដា ) ស្នប់; ថង់ធ្វើដោយស្បែក ( ថង់ស្បែក ), សម្ពៀតស្បែក, កាប៉ៅស្បែក ។
ឧទាហរណ៍៖ ថង់ ឬសំពៀតធ្វើពីស្បែក ។

ភស្តុតាង

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា បែបពិសោធលេខ គឺពិធីសាកមើលលេខដែលធ្វើហើយនោះ ឱ្យដឹងជាខុស ឬត្រូវ។

ភស្តុ

មានន័យថា ពាក្យប្រើក្លាយមកពី ព័ស្ដុ ( ម. ព. នោះ ) ។

ភស្ដា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ភត្ដា < ភត្ដុ; សំ. ភត៌ា < ភត៌្ឫ ) ស្វាមី ( ប្តី ); ខ្មែរប្រើជារាជសព្ទ
ឧទាហរណ៍៖ ព្រះភស្ដា, សម្ដេចព្រះភស្ដា ( ច្រើនប្រើក្នុងពាក្យទេស្នា ឬ កាព្យ ) ។

ភវាភព

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( សំ. បា. ភវាភវ < ភវ + អភវ ) ភពតូចនិងភពធំ
ឧទាហរណ៍៖ សត្វទាំងឡាយតែងអន្ទោលកើត ស្លាប់-ស្លាប់កើតក្នុងភវាភពឥតឈប់ឥតស្រាក រងលំបាកស្រណុកសុខទុក្ខច្របល់គ្នា ( ព. ពុ. , ព. ទេ. ) ។

ភវនីយភាព

👉ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ឱកាសនៃលទ្ធផលជាក់លាក់ណាមួយដែលអាចកើតឡើង និងប៉ាន់ប្រមាណបានតាមវិធីសាស្ត្រប្រូបាប៊ីលីតេ។
👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា វិចារណញ្ញាណជាគ្រឿងនាំឱ្យស្មាន ចំពោះការពិតណាមួយ ។

ភវតណ្ហា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា.; សំ. ភវ + ត្ឫឞ្ណា ) ចំណង់ , តម្រេក, សម្រេក ក្នុងភព គឺសេចក្ដីចង់កើតចង់មានក្នុងភព ( ម. ព. ភព និង តណ្ហា ផង ) ។

ភល

👉ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ( សំ. ភល “បៀតបៀន; កមា្ចយសេចក្ដី; ធ្វើឲ្យសាយភាយ . . .” ) ដាលខ្ជោលឡើង; ភាយខ្ជោលឡើង; ព្រល ។
ឧទាហរណ៍៖ ទឹកភល , ទឹកកួចភលៗ , ធ្លាយទឹកភលៗ ។

👉ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ( សំ. ភល “បៀតបៀន; កមា្ចយសេចក្ដី; ធ្វើឲ្យសាយភាយ . . .” ) ដាលខ្ជោលឡើង; ភាយខ្ជោលឡើង; ព្រល ។
ឧទាហរណ៍៖ ទឹកភល , ទឹកកួចភលៗ , ធ្លាយទឹកភលៗ ។

ភរិយាតិក្រម

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( សំ. ក្ល.; សំ. ភាយ៌ាតិក្រម ) ការប្រព្រឹត្តកន្លងចិត្តភរិយា, ការក្បត់ចិត្តប្រពន្ធ ។ ( ព. កា. )
ឧទាហរណ៍៖ ភរិយាតិក្រម ជាកម្មច្រឡំ ច្រឡូកដោយបាប អ្នកធ្វើអំពើ អរភ័យដរាប អរព្រោះតែច្រាប ភ័យព្រោះគេដឹង ។

ភរិយាដិក

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( សំ. ក្ល. ; សំ. ភាយ៌ាដិក ) បុរសអ្នកលុះក្នុងអំណាចភរិយា, មនុស្សអ្នកខ្លាចប្រពន្ធ គឺមនុស្សដែលប្រពន្ធត្រួតត្រាហែហៃលើជានិច្ច ។ (ព. កា. )
ឧទាហរណ៍៖ ហៃភរិយាដិក ចូរមានសំណឹក នឹកឃើញខ្លះទៅ សមចរិយា ជាធម៌ឥតសៅ ទោះប្រាជ្ញទោះខ្លៅ តែងកាន់រក្សា ។

ភរិយាដ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( សំ. ក្ល; សំ. ភាយ៌ាដ ) បុរសដែលព្រមឲ្យភរិយារបស់ខ្លួនស្វែងរកប្រយោជន៍ ដោយបែបបទជាស្ដ្រីពេស្យា, មនុស្សអ្នកបណ្ដោយប្រពន្ធឲ្យធ្វើជាស្រ្តីផ្កាមាស ។ ( ព. កា. )
ឧទាហរណ៍៖ នែអ្នកភរិយាដ ចូរខំខ្មីឃ្មាត បំពេញមុខការ ចូរកុំរវាត ចាកសីលាចារ ធ្វើស្រែចម្ការ លក់ដូរវិញទៅ !

ភរិយា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ; សំ. ភាយ៌ា ) ស្រ្តីដែលស្វាមីត្រូវចិញ្ចឹម ( ប្រពន្ធ )
ឧទាហរណ៍៖ ស្វាមីភរិយា, បុត្រភរិយា ( ព. កា. ) : ខ្លែងហើរដ្បិតខ្យល់ នាយថ្កើងដ្បិតពល រក្សាឲ្យសុខ ទ្រព្យគង់ដ្បិតស្រី ចេះសំចៃទុក ផ្ទះធំស្រណុក ដ្បិតភរិយាជា ។ ( សាស្ត្រាច្បាប់រាជនេតិ ជាព្រះនិពន្ធនៃព្រះរាជសម្ភារ ) ។ ម. ព. ប្ដី និង ប្រពន្ធ ទៀតផង ។

ភរណី

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( សំ. បា. ) ឈ្មោះផ្កាយពួកមួយ ( ព. ស. ហ. ) ។

ភរណកម្

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ; សំ. –កម៌ន៑ ) ការចិញ្ចឹម; ការឈ្នួល ។
ឧទាហរណ៍៖ ធ្វើភរណកម្ម, ចិញ្ចឹមជីវិតដោយភរណកម្ម, ភរណកម្មរបស់កម្មករ ។

ភរ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ពោលពាក្យមិនពិត, កុហក ។

👉ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែលមិនពិត, កុហក ។
ឧទាហរណ៍៖ មនុស្សភរ, សម្ដីភរ; និយាយភរ ។ ភរភាយ ភររហាចរហតាមតែរួចពីមាត់ ។ ភរភូត ឬ ភូតភរ ភរទាំងស្រុង; ដែលសុទ្ធតែភរ ។ ( ព. កា. ) : មនុស្សមេភរ ចេះតែកម្ទរ ភរឲ្យគេស្ដាប់ ភរទៅភរទៅ ត្រូវលង់ចំណាប់ អ្នកផងគេចាប់- ថ្នាក់ព្រោះតែភរ ។

👉ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ដែលមិនពិត, កុហក ។
ឧទាហរណ៍៖ មនុស្សភរ, សម្ដីភរ; និយាយភរ ។ ភរភាយ ភររហាចរហតាមតែរួចពីមាត់ ។ ភរភូត ឬ ភូតភរ ភរទាំងស្រុង; ដែលសុទ្ធតែភរ ។ ( ព. កា. ) : មនុស្សមេភរ ចេះតែកម្ទរ ភរឲ្យគេស្ដាប់ ភរទៅភរទៅ ត្រូវលង់ចំណាប់ អ្នកផងគេចាប់- ថ្នាក់ព្រោះតែភរ ។

ភយូបស័គ្គ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( ម. ព. ភយូបសគ្គ ) ។

ភយូបសគ្គ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ភយ + ឧបសគ្គ; សំ– + ឧបសគ៌ ) ឧបសគ្គដែលគួរខ្លាច, សេចក្ដីទើសទាក់យ៉ាងសម្បើម
ឧទាហរណ៍៖ មានភយូបស័គ្គ ។ ( ព. កា. ) : ភយូបស័គ្គ កើតមានតាមថ្នាក់ កម្មកាចចេញមុខ ចេញផ្ដល់ឲ្យផល ជូរចត់ជាទុក្ខ អ្នកចង់បានសុខ គួរកុំប្រមាទ ។ ( ម. ព. ឧបសគ្គ ទៀតផង ) ។

ភយូបទ្រព

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( សំ. ភយ + ឧបទ្រវ; បា. ភយ + ឧបទ្ទវ ) ឧបទ្រពដែលគួរខ្លាច, ចង្រៃយ៉ាងសម្បើម ។
ឧទាហរណ៍៖ កើតមានភយូបទ្រព ។ ( ព. កា. ) : ភយូបទ្រព ចេញពីប្រភព នៃជនពាលា កំពុងសុខៗ វានាំគ្នីគ្នា បង្កើតឲ្យជា ភយន្តរាយ ( ម. ព. ឧបទ្រព ទៀតផង ) ។

ភយាគតិ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( សំ. បា. < ភយ + អគតិ ) សេចក្ដីលម្អៀងព្រោះខ្លាចចិត្ត, ខ្លាចបុណ្យស័ក្ដិជាដើម ។
ឧទាហរណ៍៖ លុះក្នុងភយាគតិ, វិនិច្ឆ័យសេចក្ដីដោយភយាគតិ ( ម. ព. អគតិ ផង ) ។

ភយន្តរាយ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. < ភយ + អន្តរាយ ) អន្តរាយដែលគួរខ្លាច, អន្តរាយយ៉ាងសម្បើម ។
ឧទាហរណ៍៖ កើតមានភយន្តរាយ ។

                     ( ព. កា. )
ឧទាហរណ៍៖ ភយន្តរាយ អ្នកប្រាជ្ញទាំងឡាយ លោកពោលប្រាប់ថា កើតមានព្រោះកម្ម អំពើពាលា បណ្ដាលឲ្យជា ក្ដីទុក្ខលំបាក ។

ភយង្ករ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ( សំ. បា. ) ដែលធ្វើឲ្យខ្លាច, ដែលគួរខ្លាច, ដែលសម្បើមខ្លាំង
ឧទាហរណ៍៖ ទីភយង្ករ, ព្រៃភយង្ករ គឺទី ឬព្រៃដែលមានអ្វីមួយធ្វើឲ្យខ្លាច, ដែលគួរខ្លាច ។

ភយ

មានន័យថា ( ម. ព. ផូយ ) ។

ភមោ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( ម. ព. ភមូ ) ។

ភមូ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ភមុ ឬ ភមុក; សំ. ភ្រូ ឬ ភ្រមរក ) ចិញ្ចើម, រោមចិញ្ចើម; ( រ. ស. )
ឧទាហរណ៍៖ ព្រះភមូ ឬ ព្រះភមោ ( ហៅក្លាយជា ភូមោ ក៏មាន ) ។

ភមរី

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ; សំ. ភ្រមរី ) មេកន្លង់, មេឃ្មុំ គឺកន្លង់ឬឃ្មុំញី; ហៅក្លាយជា ភូមរី ក៏មាន ( ព. ទេ. ឬ ព. កា. )
ឧទាហរណ៍៖ ភមរភមរី ហើរពាសពេញទី សួនច្បារក្បែរឋាន ប្រាសាទបវរ ត្រឹបកេសរស៊ាន ក្សត្រាទ្រង់មាន ព្រះទ័យក្សេមក្សាន្ត ។

ភមរិន្ទ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. < ភមរ + ឥន្ទ; សំ. ភ្រមរ +ឥន្ទ្រ > ភ្រមរេន្ទ្រ ) ស្ដេចកន្លង់; ស្ដេចឃ្មុំ . . .; ហៅក្លាយជា ភូមរិន្ទ ក៏មាន ( ព. កា. ) ។

ភមរជាតិ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ; សំ. ភ្រមរ– ) សត្វល្អិតពួកកន្លង់, ឃ្មុំ
ឧទាហរណ៍៖ ព្រួត, ម្រោម, យុកជាភមរជាតិ ។

                     ពួកសត្វល្អិត ដែលត្រឹបយកកេសរផ្កា មានកន្លង់ ឃ្មុំ ព្រួតម្រោមជាដើម ។

ភមរ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ; សំ. ភ្រមរ ) កន្លង់; ឃ្មុំ . . . ។ ខ្មែរច្រើនប្រើក្លាយជា ភូមរា ឬ ភូមរី ។

ភព

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( សំ. បា. ភវ, វ > ព ) សេចក្ដីចម្រើន; ដំណើរកើត; ប្រទេសឬទីសម្រាប់សព្វសត្វកើតស្លាប់, លោក ។
ឧទាហរណ៍៖ សត្វទាំងឡាយតែងអន្ទោលកើត ស្លាប់ក្នុងភពតូចភពធំ ។ ទាំងផែនភព ឬ ទាំងភពផែន ទាំងពិភពលោក ។ នៅក្នុងភព នៅក្នុងលោក ។

                    ហេតុការណ៍ដែលមាននៅ ភាពអ្វីៗដែលមានស្រាប់ ជីវិត ឬការទ្រទ្រង់ជីវិត។

ភប់

👉ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ( ស. ពប អ. ថ. ផុប ) ចួប, ប្រទះ; ប្រសព្វ; ច្រើននិយាយថា ភប់ប្រសព្វ គឺបានគ្នាជាគូស្រករ, នៅរួមសុខរួមទុក្ខ ។ ភប់ភាន់ ឬ ភប់ភ័ន្ត ប្រព្រឹត្ដល្មើសដោយភាន់ច្រឡំ; ដើរហើរ, ស្មន់អន្ធករ ។

ភទ្របទ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( សំ. ភទ្របទា ឬ ភាទ្របទ; បា. ភទ្ទបទា ឬ ភទ្ទបទ ) ឈ្មោះផ្កាយពួកមួយ ( ព. ស. ហ. ) ។ ឈ្មោះខែទី ១០ ខាងចន្ទគតិ ។
ឧទាហរណ៍៖ ខែភទ្របទ ។

ភទ្រកល្ប

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( ម. ព. ភទ្ទកប្ប ) ។

ភទ្ទកប្ប

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ឬ សំ. ) កប្ប ឬកល្បដ៏ចម្រើន; ឈ្មោះកប្ប ឬកល្បដែលមានព្រះពុទ្ធត្រាស់ ៥ ព្រះអង្គ ដូចយ៉ាងកប្បយើងសព្វថ្ងៃនេះមានព្រះសព្វញ្ញុពុទ្ធ ៥ ព្រះអង្គគឺ ព្រះពុទ្ធកកុសន្ធៈ, កោនាគមនៈ, កស្សប, គោតម, អរិយមេត្តេយ្យ ។

ភទន្តៈ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( ម. ព. ភទន្ត ) ។

👉ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ( ម. ព. ភទន្ត ) ។

ភទន្តេ !

👉ថ្នាក់ពាក្យជា អាលបនៈ ឬសម្ពោធនៈ
មានន័យថា ( បា. ) សូមទ្រង់ព្រះចម្រើន !, សូមទ្រង់ព្រះមេត្តាប្រោស !, បពិត្រព្រះអង្គទ្រង់ចម្រើន !; ជាពាក្យឆ្លើយទទួលព្រះពុទ្ធតម្រាស់ ដែលត្រាស់ហៅភិក្ខុទាំងឡាយ ( ម. ព. ភិក្ខវោ ! ទៀតផង ) ។

ភទន្ត

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ភទន្ត ) ដែលចម្រើនដោយសីលាទិគុណ; លោកអ្នកចម្រើន; សម្រាប់ប្រើក្នុងសំបុត្រស្នាម ហៅបព្វជិតដោយសេចក្ដីគោរព ។
ឧទាហរណ៍៖ ភទន្តៈ ពុទ្ធរក្ខិត, ភទន្តៈ ធម្មបាល, ភទន្តៈ ចន្ទ, ភទន្តៈ នន្ទ, ភទន្តៈ សោម ។

👉ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ( បា. ភទន្ត ) ដែលចម្រើនដោយសីលាទិគុណ; លោកអ្នកចម្រើន; សម្រាប់ប្រើក្នុងសំបុត្រស្នាម ហៅបព្វជិតដោយសេចក្ដីគោរព ។
ឧទាហរណ៍៖ ភទន្តៈ ពុទ្ធរក្ខិត, ភទន្តៈ ធម្មបាល, ភទន្តៈ ចន្ទ, ភទន្តៈ នន្ទ, ភទន្តៈ សោម ។

ភត្តុទ្ទេសក៍

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( ម. ព. ភត្តុទ្ទេសកៈ ) ។

ភត្តុទ្ទេសកៈ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. < ភត្ត + ឧទ្ទេសក ) អ្នកសម្ដែងភត្ត គឺភិក្ខុដែលសង្ឃសន្មតឲ្យជាអ្នកទទួលភារៈខាងមុខការចាត់ចែងភត្តដល់ពួកបព្វជិតក្នុងវត្តតាមលំដាប់វេន ដែលទាយកនិមន្ត . . . ( ព. វិ. ពុ. ) ។

ភត្តិកៈ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា ពន្ធដារ, ទ្រព្យសម្បត្តិរដ្ឋ
មានន័យថា វាក្យសព្ទនេះមាននិយមន័យច្រើន ដូចខាងក្រោម៖ ១. រូបវន្តបុគ្គល ឬនីតិបុគ្គលដែលទទួលសិទ្ធិកាន់កាប់ និងសិទ្ធិប្រើប្រាស់លើអចលនវត្ថុ ពីម្ចាស់អចលនវត្ថុ។ ២. អ្នកទទួលជួលទ្រព្យពីម្ចាស់ទ្រព្យ ឬពីកម្មសិទ្ធិករ។ ៣. បុគ្គលជាអ្នកជាប់ពន្ធតាមរបបស្វ័យប្រកាស ឬរបបម៉ៅការ ឬរូបវន្តបុគ្គល ដែលទទួលសិទ្ធិកាន់កាប់ និងសិទ្ធិប្រើប្រាស់ចលនវត្ថុពីភតិបតី។

ភត្តាហារ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ភត្ត + អាហារ; សំ. ភក្ត– ) ភោជនាហារ; អាហារទួទៅ ។

ភត្តាវសាន

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ) ទីបំផុតនៃភត្ត គឺពេលបរិភោគរួចហើយ ។

ភត្តាភិហារ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. < ភត្ត + អភិហារ; សំ. ភក្ត– ) អ្នកចាត់ចែងភោជន, អ្នករៀបចំភោជនាហារ, អ្នកលើកភត្តបម្រើភ្ញៀវ ។

ភត្តតិរែក

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( មកពី បា. ភត្ត “របស់សម្រាប់ប្រើប្រាស់” + អតិរេក “ដ៏ច្រើន, ដែលមិនខ្វះខាត”, គួរជា ភត្តាតិរេក ) ពាក្យសាមញ្ញ សម្រាប់និយាយផ្សំជាមួយនឹង សម្បត្តិ ថា សម្បត្តិភត្តតិរែក ដូចជាថា
ឧទាហរណ៍៖ យើងជាអ្នកក្រ, គេមានសម្បត្តិភត្តតិរែកឥតខ្វះ, យើងពុំគួរហ៊ានប្រណាំងប្រជែងជាមួយនឹងគេទេ, ស្ងៀមកុំធ្វើជាដឹងឮទៅល្អជាង ! ( និយាយក្លាយថា សម្បត្តិភត្តតិរ៉ែ ក៏មាន “សំប័ត-ភ័ត-តិរ៉ែ” ) ។

ភត្តកិច្ច

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ; សំ. ភក្តក្ឫត្យ ) កិច្ចបរិភោគភត្ត, ការបរិភោគអាហារ
ឧទាហរណ៍៖ ធ្វើភត្តកិច្ច ( ច្រើនប្រើតែខាងពួកបព្វជិត ) ។

ភត្តកាល

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា.; សំ. ភក្ត– ) ពេលបរិភោគភោជន, ពេលបាយ ( ច្រើននិយាយសំដៅពេលបាយព្រឹក )
ឧទាហរណ៍៖ មហាសេដ្ឋីបានក្រាបបង្គំទូលព្រះបរមសាស្ដាអំពីភត្តកាល . . . ។

                    ភោជនាហារដែលគេបរិភោគមានពេលកំណត់ ហើយច្រើនជុំគ្នាផង ។

ភត្តការី

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( ម. ព. ភត្តការ ) ។

ភត្តការ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. អ្នកធ្វើភត្ត, អ្នកចម្អិនភត្ត, អ្នកគ្រួ, ចុងភៅ; ( រ. ស. ) អ្នកពិសេស, ពួកពិសេស, បើស្រ្តីជា ភត្តការិកា ឬ ភត្តការិនី ។

ភត្ត

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា.; សំ. ភត្ត ) បាយ, អាហារ ។
ឧទាហរណ៍៖ ចម្អិនភត្ត, វេរភត្ត, ទទួលភត្ត ។ ច្រើនប្រើរួមភ្ជាប់ជាមួយនឹងសព្ទដទៃ, ដូចជា និច្ចភត្ត, សង្ឃភត្ត, សលាកភត្ត ជាដើម ។

ភតិសន្យាហិរញ្ញវត្ថុ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា ពន្ធដារ
មានន័យថា ភតិសន្យាដែលភតិបតី (Lessor) ចុះកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយភតិកៈ (Lessee) ដែលក្នុងនោះ ភតិកៈត្រូវបានផ្តល់សិទ្ធិឱ្យកាន់កាប់និងប្រើប្រាស់ចលនវត្ថុក្នុងរយៈពេលមួយមានកំណត់ ដោយបង់ថ្លៃឈ្នួលចលនវត្ថុតាមគ្រា ឬតាមតម្លៃសមមូល។ ក្នុងប្រតិបត្តិការភតិសន្យាហិរញ្ញវត្ថុ ភតិបតីគឺជាម្ចាស់កម្មសិទ្ធិនៃចលនវត្ថុ ហើយនៅពេលកិច្ចព្រមព្រៀងភតិ-សន្យាហិរញ្ញវត្ថុត្រូវបានបញ្ចប់ ចលនវត្ថុអាចត្រូវបានទិញផ្ដាច់ដោយភតិកៈ ឬប្រគល់ឱ្យភតិបតីវិញ។
ភតិសន្យាដែលភតិកៈបញ្ជាក់ច្បាស់ឡាស់នូវចលនវត្ថុ និងជ្រើសរើសអ្នកផ្គត់ផ្គង់ដោយខ្លួនឯង ហើយភតិបតីទិញចលនវត្ថុតាមកិច្ចព្រមព្រៀងដើម្បីជួលឱ្យភតិកៈ។

ភតិសន្យាបតីមូលធន

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា អ្នកឱ្យគេចងការប្រាក់ធ្វើជាដើមទុន ប្រកបការរកស៊ី។

ភតិសន្យាបតី

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា អ្នកដែលលើកទ្រព្យរបស់ខ្លួន ជួលទៅឱ្យគេប្រើប្រាស់ ឬយកផល ។

👉ថ្នាក់ពាក្យជា ទ្រព្យសម្បត្តិរដ្ឋ

មានន័យថា ម្ចាស់អចលនវត្ថុដែលដាក់អចលនវត្ថុជួលឱ្យអ្នកដទៃ។

ភតិសន្យា

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា កិច្ចសន្យាឱ្យគេជួលយកកម្រៃមានកំណត់ នូវសង្ហារិម ឬអសង្ហារិមវត្ថុ ។

👉ថ្នាក់ពាក្យជា ទ្រព្យសម្បត្តិរដ្ឋ
មានន័យថា កិច្ចសន្យាជួលអចលនវត្ថុ ដែលធ្វើឡើងរវាងម្ចាស់ទ្រព្យ និងអ្នកជួលទ្រព្យនោះ។

ភតិបតី

👉ថ្នាក់ពាក្យជា ពន្ធដារ, ទ្រព្យសម្បត្តិរដ្ឋ
មានន័យថា វាក្យសព្ទនេះមាននិយមន័យច្រើន ដូចខាងក្រោម៖ ១. ម្ចាស់ទ្រព្យ ឬកម្មសិទ្ធិករ ដែលបានជួលទ្រព្យទៅឱ្យអ្នកដទៃ។ ២. បុគ្គលដែលមានការអនុញ្ញាត ឬមានអាជ្ញាបណ្ណអាជីវកម្មភតិសន្យាហិរញ្ញវត្ថុ ពីធនាគារជាតិនៃកម្ពុជា ដែលផ្ទេរសិទ្ធិកាន់កាប់ និងសិទ្ធិប្រើប្រាស់ចលនវត្ថុទៅឱ្យភតិកៈ។ ភតិបតី ត្រូវតែជាអ្នកជាប់ពន្ធតាមរបបស្វ័យប្រកាស និងត្រូវបានចាត់ទុកជាស្ថាប័នសញ្ជ័យធនក្នុងស្រុក ដែលមិនត្រូវរងពន្ធកាត់ទុកតាមមាត្រា២៥ ថ្មី នៃច្បាប់ស្ដីពីសារពើពន្ធ។
ភាគីម្ខាងនៃភតិសន្យាដែលសន្យាថាឱ្យភតិកៈប្រើ និងអាស្រ័យផលពីវត្ថុណាមួយដោយយកថ្លៃឈ្នួល។

ភតិការី

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( ម. ព. ភតិការ ) ។

ភតិការ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ភតិក, ភតិការ, ភតិការក, ភតិការី ) អ្នកធ្វើការឈ្នួល, អ្នកស៊ីឈ្នួល, កម្មករ, គូលី ។
ឧទាហរណ៍៖ ពួកភតិការ; បើស្រ្ដីជា ភតិការិកា ឬ ភតិការិនី ។ វេវ. កម្មករ, កម្មការី; កម្មការិកា, កម្មការិនី ។

ភតិកម្ម

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ) ការឈ្នួល ។
ឧទាហរណ៍៖ ធ្វើភតិកម្ម , ចិញ្ចឹមជីវិតដោយភតិកម្ម ។

ភណ្ឌៈ

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( ម. ព. ភណ្ឌ ) ។

ភណ្ឌូកម្ម

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( ម. ព. ភណ្ឌុកម្ម ) ។

ភណ្ឌុកម្ម

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ) ការធ្វើឲ្យត្រងោល ( ការកោរសក់ ); ដំណើរប្រាប់ដល់សង្ឃក្នុងវត្ត អំពីកិច្ចកោរសក់បំបួសកុលបុត្រតាមពុទ្ធានុញ្ញាត… ( ព. វិ. ពុ. ) ។

ភណ្ឌិល

👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( សំ. ) អ្នកនាំដំណឹងទៅមក, អ្នកនាំសំបុត្រ, អ្នករត់សំបុត្រ ( ហៅថា ភណ្ឌិលជន ឬ ភណ្ឌិលបុរស ក៏បាន ) ។