Category: A Khmer Dictionary

ថោះ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ឆ្នាំ​ទី ៤ ដែល​សន្មត​កំណត់​ដោយ​ឈ្មោះ​ទន្សាយ ។
ឧទាហរណ៍៖ ឆ្នាំ​ថោះ ។

ថោមវាទី

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា.; សំ. ស្ដោមវាទិន៑) ដែលរមែងពោលពាក្យសរសើរ; មនុស្សដែលច្រើនតែនិយាយសរសើរគេ; បើស្ត្រីជា ថោមវាទិនី ។
?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា (បា.; សំ. ស្ដោមវាទិន៑) ដែលរមែងពោលពាក្យសរសើរ; មនុស្សដែលច្រើនតែនិយាយសរសើរគេ; បើស្ត្រីជា ថោមវាទិនី ។

ថោមវាទិនី

មានន័យថា (ម. ព. ថោមវាទី) ។

ថោមវាទ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា.; សំ. ស្ដោមវាទ) ពាក្យសរសើរ ។
ពាក្យសរសើរតម្កើងដោយសារ បានទទួលជោគ ជ័យ ។

ថោមភាព

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា. —ភាវ) ភាពដែលគួរឲ្យសរសើរ, ការស្ងើចឬកោតសរសើរ, ពាក្យសរសើរតម្កើងដោយសារមានជោគជ័យ ។
ឧទាហរណ៍៖ បាន​ទទួល​នូវ​ថោមភាព ត្រេកអរ​ចំពោះ​ថោមភាព ។

ថោមនាការ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា. ថោមន + អាការ > ថោមនាការ; (សំ. ស្ដោមន + អាការ > ស្ដោមនាការ) អាការ, ដំណើរនៃសេចក្តីស្ងើចសរសើរ ។
ឧទាហរណ៍៖ សំដែង​ថោមនាការ ។

ថោកែ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (ចិ.) គហបតី, មេជំនួញ, ម្ចាស់ហាង ។

ថោក

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា (បា. ថោក; សំ. ស្ដោក “តិច”) ដែលមានតម្លៃតិច ។
ឧទាហរណ៍៖ ស្រូវ​ថោក; មនុស្ស​ឫក​ថោក ។

ថោ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ភាជនៈ​តូច ​ឬ​ធំ​ធ្វើ​ដោយ​ដី មាន​សណ្ឋាន​ដូច​ខាប់ ប៉ុន្ដែ​គម្រប​មាន​អណ្ដាត ។
ឧទាហរណ៍៖ ត្រប៉ែ​មួយ​ថោ ។

ថៃឡាំង

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ( ម. ព. ថៃហ្ល័ង ) ។

ថៃហ្ល័ង

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា (មើលក្នុងពាក្យ ថយហ្ល័ង) ។

ថៃ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (ស.) (ទៃយ អ. ថ. ថៃ) ម. ព. សៀម ។

ថែវ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា រោង​ជួរ​មាន​សណ្ឋាន​វែង បរិវេណ ។ កុដិ​ថែវ កុដិ​វែង​មាន​ល្វែង​ច្រើន បាំង​ជញ្ជាំង​ខណ្ឌ​ដោយ​សង្កាត់​ៗ មាន​ទ្វារ​ខាង​ទទឹង ។

ថែមសណ្ត

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា និយាយបំផ្លើស ឬពន្លើសហួសពីហេតុពិត ។ (ម.ព. សណ្ដ បន្ថែម) ។

ថែម

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា បញ្ចូល​ឲ្យ​ច្រើន​ឡើង បង្គ្រប់​មិន​ឲ្យ​ខ្វះ បំពេញ​ចំនួន ។
ឧទាហរណ៍៖​ ថែម​បាយ ថែម​លុយ ។

                ពាក្យ​នេះ​ជួន​កាល​ប្រើ​ជា កិ. វិ. ដូច​ពាក្យ​ថា វាយ​ថែម កាប់​ថែម ជាដើម ។

ថែប

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ប៉ះ​ដែក​ល្អ​និង​ដែក​អន់​ដើម្បី​ឲ្យ​មុត ។
ឧទាហរណ៍៖ ថែប​កាំបិត ថែប​មុខ​ប៉ូវថៅ ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (យ.) ដែក​អាស្យេ ឬ​ដែក​អាសៀក ។
ឧទាហរណ៍៖ កាំបិត​នេះ​ធ្វើ​ដោយ​ដែក​ថែប ។

                  ផែងធ្វើដោយឫស្សី, បបុសឬស្លឹកត្នោត, ស្លឹកចាកជាដើម សម្រាប់ហាលថ្នាំ; អ្នកស្រុកខ្លះហៅ លៀប ។ ប្រដាប់សម្រាប់ជ្រកភ្លៀង ធ្វើរាងដូចដំបូលសម្រាប់បើកបិទបាន ក៏ហៅ ថែប ដែរ ។
ឧទាហរណ៍៖ យកថែបមកដាក់បាំង, ដកយកថែបនេះចេញ ។

ថែទាំសុខភាព

?ថ្នាក់ពាក្យជា របបសន្តិសុខសង្គម
មានន័យថា ការធានារ៉ាប់រងសុខភាពសង្គម ដែលត្រូវផ្តល់តាវកាលិក សេវាបង្ការសុខភាព តាវកាលិកព្យាបាលនិងថែទាំវេជ្ជសាស្រ្ត និងការផ្តល់ប្រាក់បំណាច់ប្រចាំថ្ងៃ សម្រាប់រយៈពេលនៃការផ្អាកការងារដោយការព្យាបាលជំងឺ ឬគ្រោះថ្នាក់ផ្សេងៗ ក្រៅពីហានិភ័យការងារ និងការសម្រាកមាតុភាព។

ថែទាំ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ថែ​ទក់ទាំ គឺ​ថែ​ដោយ​ប្រយ័ត្ន​មុតមាំ​មិន​ប្រហែស​ធ្វេស (ថែ​ហើយ​ថែ​ទៀត ឬ​ថែ​ញឹកញយ) ។

ថែទាំ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ថែ​ទក់ទាំ គឺ​ថែ​ដោយ​ប្រយ័ត្ន​មុតមាំ​មិន​ប្រហែស​ធ្វេស (ថែ​ហើយ​ថែ​ទៀត ឬ​ថែ​ញឹកញយ) ។

ថែ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា គ្រប់គ្រង រក្សា បីបាច់ ។
ឧទាហរណ៍៖  ថែ​កូន ថែ​ផ្ទះ​សំបែង ។ ថែថួន (ម. ព. ថួន ប.) ។

ថេរសមាគម

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ការប្រជុំពួកព្រះថេរៈ, ក្រុមជំនុំសង្ឃ ( ប្រជុំដើម្បីវិនិច្ឆ័យអធិករណ៍ ឬដើម្បីប្រឹក្សាអំពីកិច្ចការរបស់សង្ឃ ) ។

ថេរវាទី

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា.; សំ. ស្ថវិរវាទិន៑) អ្នកដែលនិយាយតាមព្រះថេរៈ; ពួកថេរវាទ ។ពួកអ្នកកាន់ពុទ្ធសាសនាខាង ទក្ខិណនិកាយ គឺពួកដែលកាន់តាមគម្ពីរព្រះត្រៃបិដកខាងភាសាបាលី, ផ្សេងទីទៃខ្លះពីពួកខាង ឧត្តរនិកាយ ជាពួក ថេរវាទី ។ ព. ផ្ទ. អាចរិយវាទី ។
?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា (បា.; សំ. ស្ថវិរវាទិន៑) អ្នកដែលនិយាយតាមព្រះថេរៈ; ពួកថេរវាទ ។ពួកអ្នកកាន់ពុទ្ធសាសនាខាង ទក្ខិណនិកាយ គឺពួកដែលកាន់តាមគម្ពីរព្រះត្រៃបិដកខាងភាសាបាលី, ផ្សេងទីទៃខ្លះពីពួកខាង ឧត្តរនិកាយ ជាពួក ថេរវាទី ។ ព. ផ្ទ. អាចរិយវាទី ។

ថេរវាទ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា.; សំ. ស្ថវិរវាទ) ពាក្យរបស់ព្រះថេរៈឬពាក្យដែលព្រះថេរៈនិយាយ ។ ព្រះត្រៃបិដកជាពុទ្ធវចនៈ ដែលព្រះថេរៈជាអរហន្តទាំងឡាយលោកបានលើកសង្គាយនា រៀបរៀងទុកឲ្យនៅទៀងទាត់តាមភាសិតរបស់ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធមិនឲ្យឃ្លៀងឃ្លាតក៏ហៅថា ថេរវាទ ដែរ ។
ឧទាហរណ៍៖ លោកអ្នកប្រព្រឹត្តកាន់តាមថេរវាទ គឺលោកដែលប្រព្រឹត្តកាន់តាមលំអានសេចក្ដីក្នុងព្រះត្រៃបិដក ។ ព. ផ្ទ. អាចរិយវាទ ។

ថេរភូមិ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា.; សំ. ស្ថវិរភូមិ) ទី, ថ្នាក់នៃថេរៈ (ម. ព. ថេរៈ ន. ផង) ។

ថេរភាព

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា. ថេរភាវ; សំ. ស្ថវិរភាវ) ភាពនៃថេរៈ, ភាពជាថេរៈ (ម. ព. ថេរៈ ន. ផង) ។

ថេរ

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា (បា. ថិរ; សំ. ស្ថិរ) មាំមួន, ខ្ជាប់ខ្ជួន, យឺនយូរ; សម្រាប់និយាយផ្សំនឹងពាក្យ ឋិត ។
ឧទាហរណ៍៖ ឋិតថេរ គឺ​តាំង​នៅ​មាំ យឺនយូរ; (ម. ព. ឋិតថេរ ទៀត​ផង) ។

ថេយ្យ​ចិត្ត

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា.) (ថៃយ៉ៈ​ចិត្ត) ការ​លួច​ចិត្ត​គឺ​ការ​ក្បត់​ចិត្ត ។ គំនិត​ប៉ុនប៉ង​នឹង​ធ្វើ​បាបកម្ម​អ្វី​មួយ ការ​កាន់​យក​ទ្រព្យ​គេ​ដោយ​មាន​ការ​កួច​ចិត្ត​ទុក​ជា​មុន ចិត្ត​លួច ។
ឧទាហរណ៍៖ មនុស្ស​ទុច្ចរិត​លួច​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​គេ​ដោយ​ថេយ្យ​ចិត្ត ។

ថេយ្យសំវាសកៈ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា.) (–សក) បុគ្គល​អ្នក​លួច​សំវាស (ព. វិ. ពុ.) ក្នុង​វិន័យ​ពុទ្ធ​សាសនា​ប្រាប់​ថា មាន ៣ ប្រភេទ គឺ ១- លិង្គត្ថេនកៈ លប​លួច​ក្លែង​ធ្វើ​ជា​សាមណេរ​ខ្លួន​ឯង ដោយ​ឥត​មាន​គ្រូ​បំបួស; ២- សំវាសត្ថេនកៈ បួស​ជា​សាមណេរ​ដោយ​មាន​ភិក្ខុ​ជា​គ្រូ​បំបួស ក៏​ទៅ​ជា​ក្លែង​ខ្លួន​ធ្វើ​ជា​ភិក្ខុ; ៣- ឧភយត្ថេនក លប​លួច​ធ្វើ​ជា​សាមណេរ​ផង ថែម​ទាំង​ទៅ​ក្លែង​ខ្លួន​ធ្វើ​ជា​ភិក្ខុ​ទៀត​ផង ។ ថេយ្យសំវាសកៈ ទាំង ៣ ប្រភេទ​នេះ ពុំ​មាន​សិទ្ធិ​ត្រូវ​បាន​បួស​ជា​សាមណេរ​ឡើយ ព្រះ​សម្ពុទ្ធ​ទ្រង់​ហាម​មិន​ឲ្យ​ភិក្ខុ​បំបួស​ដោយ​ដាច់​ខាត ប្រសិន​បើ​បួស​ ក៏​ពុំ​ឡើង​ជា​សាមណេរ​ដែរ ព្រោះ​ជា​អភព្វ​បុគ្គល​ទៅ​ហើយ ។

ថេយ្យសំវាស

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា.) ការ​លួច​សំវាស គឺ​ការ​ដែល​បុគ្គល​ជា​គ្រហស្ថ​ក្លែង​ខ្លួន​ធ្វើ​ជា​សាមណេរ​ខ្លួន​ឯង​ហើយ ប្រកាស​សេចក្ដី​ឲ្យ​គេ​ដឹង​ថា​ខ្លួន​ជា​សាមណេរ; ឬ​ការ​ដែល​បុគ្គល​មាន​ភិក្ខុ​បំបួស​ខ្លួន​ឲ្យ​បាន​ជា​សាមណេរ ហើយ​សាមណេរ​នោះ​ក្លែង​ធ្វើ​ជា​ភិក្ខុ; ឬ​ក៏​ការ​ដែល​បុគ្គល​ជា​គ្រហស្ថ​ក្លែង​ខ្លួន​ធ្វើ​ជា​សាមណេរ​ខ្លួន​ឯង​ផង ថែម​ទាំង​ក្លែង​ធ្វើ​ជា​ភិក្ខុ​ផង​ទៀត (ម. ព. ថេយ្យសំវាសកៈ ទៀត​ផង) ។

ថឿក

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ដំបង​មាន ៤ ជ្រុង បន្ទោរ​ធំ​ជាង​ទោល ។ ពាក្យ​នេះ​ខ្មែរ​យើង​យក​ពាក្យ​យួន​មក​ប្រើ; ថឿក យួន​ថា ឈើ​រង្វាស់ ម៉ែត្រ; តែ​ខ្មែរ​យើង​យក​ពាក្យ​នេះ មក​ឲ្យ​ឈ្មោះ​ដំបង​មួយ​ប្រភេទ ដែល​មាន​រាង​ដូច​ជា​ឈើ​រង្វាស់​យួន​នោះ ហៅ​ថា ថឿក ។
ឧទាហរណ៍៖ វាយ​ក្បាល ១ ថឿក ។

ថើប

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ស្រូប​ខ្យល់​ដោយ​ច្រមុះ​ដើម្បី​យក​ក្លិន ឬ​ឲ្យ​ដឹង​ក្លិន… ។
ឧទាហរណ៍៖ ម្ដាយ​ថើប​កូន​សំឡាញ់ ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ទ្រង់ចុម្ពិត ។

ថួន

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ល្មម គ្រប់ គ្រប់គ្រាន់ គួរ​ដល់ ។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្ញុំឲ្យប្រាក់ ៥ រៀលប៉ុណ្ណឹង មិនធួននឹងកម្លាំងដែលគាត់ជួយធ្វើការឲ្យខ្ញុំនោះទេ ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា បរិវារសព្ទ
មានន័យថា ពាក្យសម្រាប់និយាយផ្សំនឹងពាក្យថែ ។
ឧទាហរណ៍៖ ថែថួន គឺថែដោយយកចិត្តទុកដាក់ល្មមដល់កិច្ចការ ។

ថូលកណសិលា

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ថ្មផ្លេកគ្រាប់គ្រើមលាយមីកា ។

ថូន

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា.) (ថុន) ឈ្មោះ​ស្គរ​មួយ​ប្រភេទ ពួក​ស្គរ​អារក្ស សម្រាប់​ទះ​ទទួល​ចង្វាក់​ភ្លេង​មហោរី ។

ថូ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (ស. ថោ អ. ថ. ថូ) ប្រដាប់សម្រាប់ដាក់ទឹកមានសណ្ឋានដូចជាថោ តែមានកហើយមានគម្របដូចជាឆ្នុក ។
ឧទាហរណ៍៖ ថូដី, ថូចាន,ទឹក១ថូ ។

                  ប្រដាប់សម្រាប់ដាក់ផ្កាស្រស់ មានសណ្ឋានផ្សេងៗ ។
ឧទាហរណ៍៖ ថូផ្កា, ផ្កា ១ ថូ ។

ថុចអៈ!

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា ( ម. ព. ថុច ! ) ។

ថុច !

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា ពាក្យ​សម្រាប់​ប្រើ​បញ្ឈប់ ឬ​បន្ទច់​សត្រូវ​ដែល​ពើបពះ​ប្រទះ​ដោយ​ឥត​ដឹង​ខ្លួន មិន​ឲ្យ​ចូល​មក​ជិត​ខ្លួន​បាន មាន​សេចក្ដី​ថា ចូរ​ឈប់ ! ឬ​ថា ចូរ​ទច់ ! ថុច​អៈ!

ថីនមិទ្ធ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា.; សំ. ស្ត្យានមិទ្ធ) សេចក្តីងងុយងោកងក់និងដំណើរដេកលក់, ដំណើរច្រអូសនិងងុយដេក, សេចក្តីធុញទ្រាន់ឬរួញរាក្នុងចិត្តនិងដំណើរងងុយដេក ។
ឧទាហរណ៍៖ ថីនមិទ្ធ ជា​នីវរណ​ធម៌​ទី ៣ ក្នុង​ពួក នីវរណ​ធម៌ ទាំង ៥ ។

ថី ?

?ថ្នាក់ពាក្យជា និបាតសព្ទ
មានន័យថា ថ្វី​? អ្វី​? មាន​បើ​អ្វី​?
ពាក្យ​សម្រាប់​សួរ​គ្នា​ដោយ​សេចក្ដី​ឆ្ងល់ ទាំង​ចង់​ដឹង​ហេតុ ដឹង​ដំណើរ​នោះ​ឆាប់​ភ្លាម​ៗ​ផង; ប្រើ​បាន​តែ​អ្នក​ធំ​សួរ​ទៅ​អ្នក​តូច ឬ​អ្នក​ដែល​ស្និទ្ធស្នាល ដែល​មាន​សភាព​ស្មើ​គ្នា; អ្នក​តូច​សួរ​ទៅ​អ្នក​ធំ​ក៏​បាន​ខ្លះ ប៉ុន្តែ​ត្រូវ​ឲ្យ​មាន​ពាក្យ​គោរព​ឱន​លំទោន​ណា​មួយ​ដាក់​ជា​ខាង​ដើម​ដូច​យ៉ាង​ពាក្យ ទាន ទាន​ប្រោស ជាដើម ។
ឧទាហរណ៍៖ ទាន​ថី ? ទាន​ប្រោស​ថី ? ចុះ​វា​ថី​បាន​ជា​យំ ? (ព. សា.) ។

ថី

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា.; សំ. ស្ត្រី) ស្រី (សម្រាប់ប្រើក្នុងកាព្យ ជាជំនួសពាក្យ ស្ត្រី (ជាសម្ដីខ្ពស់) ដែលគេច្រើនតែអានឮសូរញែកចេញពីគ្នាថា សៈត្រី ឬ ស័តត្រី ខុសសម្ផស្សកាព្យពីព្រោះពាក្យ ថី នេះស្មើភាពគ្នានឹងពាក្យ ស្ត្រី ដែលជាគូគ្នានឹងពាក្យ បុរស គឺត្រូវនិយាយថា បុរសស្ត្រី, ប្រុសស្រី ឬ ស្រីប្រុស; កុំប្រើថា បុរសស្រី ឬ ស្រីបុរស ព្រោះពុំស្មើភាពគ្នា), កាព្យធៀបការប្រើពាក្យ ថី នេះប្រសិនបើកវីត្រូវការគួរប្រើថា ។
ឧទាហរណ៍៖ ថីនិងបុរស មូលមកទាំងអស់ ស្រស់ស្រាយរកគ្នា រអាករពាយ រីករាយជ្រះថ្លា បានធ្វើបុណ្យផ្កា ជួយកសាងស្ពាន ។ (ប៉ុន្តែបើអាចអានក្រសោបថា ស្ត្រី តែមួយម៉ាត់កើត, ប្រើជា ស្ត្រីនិងបុរស វិញក៏បាន, ពាក្យ ថី នេះសម្រាប់ប្រើចំពោះតែខាងកាព្យ តាមដោយកវីត្រូវការប៉ុណ្ណោះឯង) ។

                    (យ.) គ្រូ ។ ពាក្យសម្រាប់ហៅ លេខាធិការ ឬ លេខានុការ គឺស្មៀនអ្នកចេះភាសាបារាំងសែស ចំពោះតែខាងប៉ែករាជការប្រូតិកតូរ៉ាត៍ពីដើមថា ថី (តាមយួន) ។

ថិរាយុ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា.) (សំ.) (ស្ថិរាយុស៑) អាយុ​យឺន; ដែល​មាន​អាយុ​យឺន ។
?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា (បា.) (សំ.) (ស្ថិរាយុស៑) អាយុ​យឺន; ដែល​មាន​អាយុ​យឺន ។

ថិរវេលា

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា.; សំ. ស្ថិរវេលា) វេលាដែលតាំងនៅ, រយៈពេលឋិតនៅមាំមួន, កំណត់កាលនៃវត្ថុអ្វីមួយដែលបានតាំងនៅ ។
ឧទាហរណ៍៖ ថិរវេលា​នៃ​កិច្ច​សន្យា​នេះ មាន​កំណត់​ត្រឹម​តែ​មួយ​ឆ្នាំ​ប៉ុណ្ណោះ។

ថិរវន្ត ឬស្ថិរវន្ត

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែលតាំងនៅយ៉ាងយូរ រឹងប៉ឹង ឋិតថេរ ។

ថិរភាព ឬ ស្ថិរភាព

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ភាពនឹងន៍ រ៉ឹងប៉ឹង មិនឃ្លេងឃ្លោង តាំងនៅយូរ ។

ថិរភាព

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា. ថិរភាវ; សំ. ស្ថិរ—) ភាពដែលឋិតថេរ, ការតាំងនៅមាំមួន ។
ឧទាហរណ៍៖ សង្ខារ​ទាំងឡាយ ឥត​មាន​ថិរភាព​ដ៏​ទៀងទាត់​ទេ ។

ថាំង

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ប្រដាប់​ធ្វើ​ដោយ​ឈើ​សម្រាប់​ដង សម្រាប់​រែក​ទឹក ។ រង្វាល់​សម្រាប់​វាល់​ធញ្ញជាតិ មាន​ស្រូវ​អង្ករ​ជាដើម ចំនួន ២ តៅ ឬ ចំណុះ ៥០ ឬ ៦០ នាឡិ ។
ឧទាហរណ៍៖ ស្រូវ​មួយ​ថាំង ។

ថាំ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា កំណាញ់ គិត​កាញ់​សំច័យ​ទុក ។
ឧទាហរណ៍៖ គប្បី​ថាំ​បន្តិច​ទៅ កុំ​ចាយ​វាយ​ច្រើន​ពេក ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​កំណាញ់ ដែល​រិះ ។
ឧទាហរណ៍៖ មនុស្ស​នេះ​ថាំ​ណាស់ ។

ថាស

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ភាជនៈ​រាង​រាក់​ឥត​ជើង​ឬ​មាន​ជើង តែ​ទាប​ជាង​តុ សម្រាប់​ទ្រ​ចាន​ដាក់​ភោជនាហារ ឬ​ទ្រ​ពែង​តែ​ជាដើម ។
ឧទាហរណ៍៖ ថាស​ស្ពាន់ ម្ហូប​១​ថាស ។

ថាវរៈ

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា (បា. ថាវរ; សំ. ស្ថាវរ) មាំមួន, មាំទាំ, ឋិតថេរ (ស្ថាពរ) ។

ថាវរវត្ថុ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា.; សំ. ស្ថាវរវស្តុ) វត្ថុដែលមាំមួន, ដែលឋិតថេរ, ដែលជាប់បានយូរអង្វែង ។

ថាវរកម្ម

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា​ ​(បា.; សំ. ស្ថាវរកម៌ន៑) ការមាំមួន, ការមាំទាំ, ការដែលឋិតថេរ ។

ថាវ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ខ្នាច់​សម្រាប់​ហូត​ឲ្យ​ដឹង​ថា​អ្នក​ណា​នឹង​ចាប់​ផ្ដើម​មុន​គេ ក្នុង​ល្បែង​អ្វី​នីមួយ ។

ថាលាល័យ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ទីទុករក្សាថាសម៉ាស៊ីនច្រៀង ។

ថាលសព្ទ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ថាសម៉ាស៊ីនច្រៀង ។

ថាលគមន៍

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា គ្រឿងបង្វិលថាសម៉ាស៊ីនច្រៀង ។

ថាមវន្ត ថាមកម្បថា

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ដែលទាក់ទងនឹងកម្លាំង ផ្នែកវិជ្ជាខាងគ្រឿងយន្ត សិក្សា​ពីការ​ទាក់ទងនៃកម្លាំង ទៅនឹងចលនាដែលកើតពីកម្លាំងនេះ ។
?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែលទាក់ទងនឹងកម្លាំង ផ្នែកវិជ្ជាខាងគ្រឿងយន្ត សិក្សា​ពីការ​ទាក់ទងនៃកម្លាំង ទៅនឹងចលនាដែលកើតពីកម្លាំងនេះ ។

ថាមវន្ត

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា (បា.) (សំ.) (ស្ថាមន៑+វន៑ ឬ–វន្ត) ដែល​មាន​កម្លាំង ដែល​ប្រកប​ដោយ​សេចក្ដី​ស្វាហាប់ ។
ឧទាហរណ៍៖ ​ជន​ថាមវន្ត បុគ្គល​ថាមវន្ត អ្នក​កីឡា​ថាមវន្ត ។

ថាមមាត្រ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា.) (សំ.) (ថាម + មត្ត; ស្ថាម +មាឌ ឬ មាត្រ) ប្រដាប់​សម្រាប់​វាស់​ស្ទង់​សន្ទុះ​នៃ​គ្រឿង​ម៉ាស៊ីន​ និង​អគ្គិសនី ។
ប្រដាប់សម្រាប់វាស់ឱ្យដឹងសន្ទុះកម្លាំង (ម៉ាស៊ីន អគ្គិសនី) ។

ថាមភាព

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា.) (សំ.) (–ភាវ; ស្ថាម + ភាវ) ភាព​នៃ​កម្លាំង ការ​មាន​កម្លាំង ដំណើរ​ស្វាហាប់​អង់អាច ។
កម្លាំងនៃសត្វមានជីវិត ដែលបញ្ចេញឱ្យឃើញ ។

ថាមពលមហាសមុទ្រ

?ថ្នាក់ពាក្យជា បច្ចេកសព្ទបរិស្ថាន
មានន័យថា ថាមពលបានមកពីមហាសមុទ្រតាមរយៈកម្លាំងទឹករលក កម្លាំងទឹកជោរនាចចរន្តទឹកជោរនាច ឬកម្តៅ និងកម្រិតជាតិប្រៃនៃមហាសមុទ្រ។

ថាមពលព្រះអាទិត្យ

?ថ្នាក់ពាក្យជា បច្ចេកសព្ទបរិស្ថាន
មានន័យថា ថាមពលដែលបញ្ចេញពីព្រះអាទិត្យមកដល់ផ្ទៃផែនដី ក្នុងទម្រង់ជាពន្លឺមើលឃើញ កាំរស្មីជំហានរលកខ្លី និងពន្លឺក្បែរកាំរស្មីស្វាយអ៊ុលត្រា។ ថាមពលពន្លឺព្រះអាទិត្យមានសារៈសំខាន់ណាស់សម្រាប់រុក្ខជាតិធ្វើរស្មីសំយោគ និងបំប្លែងទឹកក្នុងទម្រង់ពីរាវ ទៅជាចំហាយ ដែលជាផ្នែកមួយនៃ វដ្តទឹក ។ ល ។ គេប្រើកោសិកាផូតូអគ្គិសនីដើម្បីបំប្លែងថាមពលពន្លឺព្រះអាទិត្យអោយទៅជាថាមពលអគ្គិសនី សម្រាប់ប្រើប្រាស់ក្នុងផ្កាយរណប និងនៅតំបន់ដាច់ស្រយោល។ គេក៏ប្រើប្រាស់ថាមពលពន្លឺព្រះអាទិត្យសម្រាប់កម្តៅទឹក ប្រើប្រាស់ក្នុងផ្ទះនៅប្រទេសត្រជាក់ និងនៅក្នុងម៉ាស៊ីនចំហេះខ្លះសម្រាប់បង្វិលជនិតាអគ្គិសនី។

ថាមពលប៉ូតង់ស្យែល

?ថ្នាក់ពាក្យជា បច្ចេកសព្ទបរិស្ថាន
មានន័យថា ផ្នែកមួយនៃថាមពលប៉ូតងស្យែលសរុបដែលអាចបំប្លែងទៅជាថាមពលស៊ីណេទិចនៅក្នុងប្រព័ន្ធកម្តៅបិទជិត។

ថាមពលបៃតង

?ថ្នាក់ពាក្យជា បច្ចេកសព្ទបរិស្ថាន
មានន័យថា ប្រភពថាមពល ជាពិសេស ការផលិត និងការប្រើប្រាស់ប្រភពថាមពលកកើតឡើងវិញដូចជា កម្លាំងខ្យល់ ពន្លឺព្រះអាទិត្យ កម្លាំងទឹករលក ជីវឧស្ម័ន ជីវម៉ាស ជីវឥន្ធនៈ និងវារីអគ្គិសនី ។

ថាមពលបញ្ចេញការបូនទាប

?ថ្នាក់ពាក្យជា បច្ចេកសព្ទបរិស្ថាន
មានន័យថា ថាមពលផលិតដោយដំណើរកាបច្ចេកវិទ្យាដែលបញ្ចេញឧស្ម័នកាបូនិចទាបធៀបនឹងផលិតកម្មថាមពលដើរដោយចំហេះឥន្ធនះហ្វូស៊ីលនាពេលបច្ចុប្បន្ន។ ប្រភពនៃកាផលិតថាមពលបញ្ចេញកាបូនទាបមានដូចជា ខ្យល់ ពន្លឺព្រះអាទិត្យ វារីអគ្គិសនី និងនុយក្លេអ៊ែរ។

ថាមពលកកើតឡើងវិញ

?ថ្នាក់ពាក្យជា បច្ចេកសព្ទបរិស្ថាន
មានន័យថា ថាមពលកើតពីធនធានដែលត្រូវបានបំពេញឡើងវិញដោយធម្មជាតិដូចជា ជីវម៉ាស វារីអគ្គិសនី កម្តៅចេញពីផែនដី ពន្លីព្រះអាទិត្យ ខ្យល់កម្តៅមហាសមុទ្រ ចលនារលកទឹក និងចលនារទឹកចោរ។

ថាមពល

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា.) (សំ.) (ស្ថាមពល) កម្លាំង​ចិត្ត​និង​កម្លាំង​កាយ; កម្លាំង​យ៉ាង​ស្វាហាប់ កម្លាំង​ដ៏​លើសលុប​ឬ​ដ៏​ក្លាខ្លាំង ។
ឧទាហរណ៍៖ ថាមពល​បរមាណូ កីឡា​អាច​ញ៉ាំង​ថាមពល​ឲ្យ​កើត​មាន​ពេញ​លេញ ។

                  ឫទ្ធិ សន្ទុះកម្លាំងខាងផ្លូវកាយ គុណធម៌ ប្រសិទ្ធភាព។

ថាប់

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា (ស. ទ័ប អ. ថ. ថ័ប) ដាក់ផ្ទាប់, ផ្ដិតផ្ទាប់, បិទពាសភ្ជាប់ពីខាងលើផ្ទៃ ដែលមានឋានព័ណ៌ពីខាងក្រោម ។
ឧទាហរណ៍៖ ថាប់​ក្រដាស​ក្បាច់​រំហោក ថាប់​ស្ពាន់​ក្រាប ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ផ្ទៃក្រដាសឬសំពត់ជាដើមដែលមានឋានព័ណ៌សម្រាប់ដាក់ពីខាងក្រោមក្បាច់រំលេច មានក្បាច់ស្ពាន់ក្រាបជាដើម ។
ឧទាហរណ៍៖ ​ក្រដាសថាប់ ។

ថាថាង

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ( ស. ទាទាង អ. ថ. ថាថាង ) ដែលមានបែបបទ, លំនាំហ៊ឺហា ។
ឧទាហរណ៍៖ ឫក​ថាថាង (ម. ប្រ.) ។

ថា

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ស្ដី និយាយ ពោល ។
ឧទាហរណ៍៖ ថា​ឲ្យ កុំ​ថា​ឲ្យ​គេ គេ​ថា​ម៉េច ? ថា​តាម​គេ ។

                  ស្ដី​ថា ស្ដី​ប្រដៅ; បន្ទោស ។
ឧទាហរណ៍៖ គេ​ស្ដី​ថា​បន្តិចបន្តួច កុំ​ឲ្យ​ប្រកាន់​ខឹង ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា និបាតសព្ទ
មានន័យថា ពាក្យសម្រាប់ចង្អុលសេចក្ដីដែលមានតទៅ ។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្ញុំនិយាយថា ” ខ្ញុំមិនព្រមឲ្យទេ ” ។

ថវិកាឧបសម្ព័ន្ធ

?ថ្នាក់ពាក្យជា ហិរញ្ញវត្ថុសាធារណៈ
មានន័យថា កិច្ចប្រតិបត្តិការហិរញ្ញវត្ថុរបស់អង្គភាពរដ្ឋ ដែលមានលក្ខណៈឧស្សាហកម្មនិងពាណិជ្ជកម្ម តែពុំមែនជានីតិបុគ្គលទេ។

ថវិការបស់រដ្ឋបាលក្រុង ស្រុក

?ថ្នាក់ពាក្យជា ហិរញ្ញវត្ថុសាធារណៈ
មានន័យថា ឯកសារគតិយុត្តដែលគ្រោង និងអនុញ្ញាតសម្រាប់ឆ្នាំនីមួយៗ នូវប្រភពធនធាននិងបន្ទុកដែលត្រូវចំណាយរបស់រដ្ឋបាលក្រុង ស្រុក និងមានចរិតលក្ខណៈតុល្យភាព។

ថវិការបស់រដ្ឋបាលក្រុង

?ថ្នាក់ពាក្យជា ហិរញ្ញវត្ថុសាធារណៈ
មានន័យថា កញ្ចប់ថវិកាដែលរួមបញ្ចូលទាំងថវិការបស់រដ្ឋបាលសង្កាត់ចំណុះក្រុង។

ថវិការបស់គ្រឹះស្ថានសាធារណៈរដ្ឋបាល

?ថ្នាក់ពាក្យជា ទ្រព្យសម្បត្តិរដ្ឋ
មានន័យថា មូលនិធិសាធារណៈរបស់រដ្ឋ ដែលត្រូវដាក់ចូលក្នុងគណនីនៅរតនាគារជាតិជាចាំបាច់ លើកលែងតែមានបដិប្បញ្ញត្តិ ដែលកំណត់ដោយរដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងសេដ្ឋកិច្ចនិងហិរញ្ញវត្ថុ។

ថវិការដ្ឋបាលថ្នាក់ក្រោមជាតិ

?ថ្នាក់ពាក្យជា ហិរញ្ញវត្ថុសាធារណៈ
មានន័យថា ថវិការបស់រាជធានី ខេត្ត ក្រុង ស្រុក ខណ្ឌ ដូចមានចែងក្នុងមាត្រា៤៤ នៃច្បាប់នេះ។

ថវិកាប្រធួន

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ពាក្យសុំរួមគ្នា ដែលក្រសួងហិរញ្ញវត្ថុ ធ្វើជូនទៅរដ្ឋសភា ដើម្បីសុំ​ឥណទាន​បន្ថែម យកទៅទប់ទល់និងចំណាយ ទំរាំបានថវិកាដើម ។

ថវិកាបុរេប្រទាន

?ថ្នាក់ពាក្យជា ហិរញ្ញវត្ថុសាធារណៈ
មានន័យថា វាក្យសព្ទនេះមាននិយមន័យច្រើន ដូចខាងក្រោម៖ ១. ការបើកផ្ដល់ចំណាយមុន នៅក្នុងករណីមានការចាំបាច់បន្ទាន់។ ២. ការផ្តល់ថវិកាមួយចំនួនមុន សម្រាប់ចំណាយដំណើរការចាំបាច់ និងបន្ទាន់ដែលអង្គភាពចំណាយមិនអាចរកសក្ខីបត្រមកស្នើសុំធានាចំណាយជាមុនបាន មានន័យថា អង្គភាពចំណាយត្រូវការចាំបាច់ នូវសាច់ប្រាក់ក្នុងដៃសម្រាប់ចាយវាយភ្លាមៗ ដើម្បីធ្វើឱ្យសកម្មភាពមួយដំណើរការបានទាន់ពេលវេលា។ ៣. ការផ្ដល់សាច់ប្រាក់ជាមុនដល់អង្គភាពរដ្ឋ ដើម្បីចាប់ផ្ដើមអនុវត្តគម្រោង។

ថវិកាថ្នាក់ជាតិ

?ថ្នាក់ពាក្យជា ហិរញ្ញវត្ថុសាធារណៈ
មានន័យថា ថវិការបស់រដ្ឋបាលថ្នាក់ជាតិ ដែលសំដៅដល់ក្រសួង ស្ថាប័ន អង្គភាពសាធារណៈប្រហាក់ប្រហែល និងមន្ទីរជំនាញក្រោមឱវាទ ។

ថវិកាថ្នាក់ក្រោមជាតិ

?ថ្នាក់ពាក្យជា ហិរញ្ញវត្ថុសាធារណៈ
មានន័យថា ថវិការបស់រដ្ឋបាលថ្នាក់ក្រោមជាតិ ដែលសំដៅដល់រាជធានី ខេត្ត ក្រុង ខណ្ឌ ស្រុក ឃុំ សង្កាត់ ស្ថិតក្រោមដែនសមត្ថកិច្ចរបស់ក្រុមប្រឹក្សានីមួយៗ។

ថវិកាជាតិ ឬវថវិការដ្ឋ

?ថ្នាក់ពាក្យជា ហិរញ្ញវត្ថុសាធារណៈ
មានន័យថា គម្រោងតុល្យភាព នៃធនធានអចិន្រ្តៃយ៍ និងបន្ទុកអចិន្ត្រៃយ៍ទាំងអស់របស់រដ្ឋ។ ថវិកាជាតិ ឬថវិការដ្ឋ រួមមាន ថវិកាថ្នាក់ជាតិ និងថវិកាថ្នាក់ក្រោមជាតិ។ ថវិកាថ្នាក់ជាតិ គឺជាថវិការបស់រដ្ឋបាលថ្នាក់ជាតិ។ ថវិកាថ្នាក់ក្រោមជាតិ គឺជាថវិការបស់រដ្ឋបាលថ្នាក់ក្រោមជាតិ។

ថវិកាជាតិ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ថវិកាដែលធ្វើឡើង ដើម្បីគ្រោងបា្រក់ចំណូលចំណាយ សម្រាប់ជា​ប្រយោជន៍ប្រទេសទាំងមូល។

ថវិកាឃុំ សង្កាត់

?ថ្នាក់ពាក្យជា ហិរញ្ញវត្ថុសាធារណៈ
មានន័យថា លិខិតគតិយុត្ត ដែលគ្រោងនិងអនុញ្ញាតចំណូល និងចំណាយ ដោយផ្អែកលើមូលដ្ឋានឆ្នាំ។

ថវិកាឃុំ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ថវិកាសម្រាប់ប្រើប្រាស់ ជាប្រយោជន៍ឃុំ ។

ថវិកាខេត្ត

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ថវិកាសម្រាប់ប្រើប្រាស់ក្នុងខេត្ត (ម.ព. ថវិកា) ។

ថវិកាក្រុង ស្រុក ខណ្ឌ

?ថ្នាក់ពាក្យជា ហិរញ្ញវត្ថុសាធារណៈ
មានន័យថា ថវិកាផ្នែកដែលឆ្លុះបញ្ចាំងឱ្យឃើញ នូវចំណែកមួយក្នុងសរុបថវិការបស់អភិបាលរាជធានី ខេត្តសាមី។ថវិកាក្រុង ស្រុក ខណ្ឌខាងលើ គឺជាលិខិតគតិយុត្តដែលអភិបាលនៃគណៈអភិបាល ជាអ្នករៀបចំគ្រោងឡើង និងត្រូវបានអភិបាលរាជធានី ខេត្តសាមី ពិនិត្យសម្រេច និងធ្វើប្រតិភូកម្មជូន ដើម្បីអនុវត្តក្នុងនាមរាជធានី ខេត្តរបស់ខ្លួន។

ថវិកាកម្មវិធី

?ថ្នាក់ពាក្យជា ហិរញ្ញវត្ថុសាធារណៈ
មានន័យថា វាក្យសព្ទនេះមាននិយមន័យច្រើន ដូចខាងក្រោម៖ ១. ការរៀបចំថវិកាដោយផ្អែកលើកម្មវិធីច្បាស់លាស់ ដើម្បីឈានទៅសម្រេចគោលដៅនិងបំណងរួមរបស់ក្រសួង ស្ថាប័ន។ ២. ការរៀបចំថវិកាដោយផ្អែកលើកម្មវិធីច្បាស់លាស់ ដើម្បីឈានទៅសម្រេចគោលបំណងនៃគោលនយោ-បាយរបស់ក្រសួង ស្ថាប័ន និងអង្គភាពសាធារណៈប្រហាក់ប្រហែល ស្របតាមគោលនយោបាយដែលមានចែងនៅក្នុងវិស័យនីមួយៗ។ ៣. ការរៀបចំថវិកាដោយផ្អែកលើកម្មវិធីច្បាស់លាស់ ដើម្បីឈានទៅសម្រេចគោលបំណងគោលនយោបាយរបស់ក្រសួង ស្ថាប័ន និងមន្ទីរជំនាញរាជធានី ខេត្ត ស្របតាមគោលនយោបាយដែលមានចែងនៅក្នុងវិស័យនីមួយៗ។

ថវិកា

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ) ថង់; យាម; ទៃ ។ សព្វថ្ងៃពាក្យនេះ ប្រើសំដៅយកបញ្ជីដែលគ្រោង ឬកត់ត្រាទុកនូវប្រាក់ចំណូលនិងចំណាយរៀងរាល់ឆ្នាំ ប្រៀបដូចជាថង់សម្រាប់ដាក់ប្រាក់ ។
ឧទាហរណ៍៖ គ្រោងថវិកា, ចាយវាយប្រាក់កុំឲ្យហួសលើសពីថវិការបស់ខ្លួន ។

                    ថវិកាខេត្ត ថវិកាសម្រាប់ប្រើប្រាស់ក្នុងខេត្ត ។ ថវិកាជាតិ ថវិការបស់ជាតិ គឺថវិកាសម្រាប់ប្រើប្រាស់ជាប្រយោជន៍ដល់ប្រទេសជាតិទាំងមូល ។ ថវិកាប្រធួន សេចក្ដីសុំរួមគ្នាដែលក្រសួងហិរញ្ញវត្ថុធ្វើជូនទៅរដ្ឋសភាដើម្បីសុំនូវឥណទានបន្ថែម សម្រាប់ចាយវាយទប់ទល់ទម្រាំបានថវិកាដើម ។

                    បញ្ជីគ្រោងទុកនូវប្រាក់ចំណូល និងចំណាយរៀងរាល់ឆ្នាំៗ ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា ទ្រព្យសម្បត្តិរដ្ឋ, ហិរញ្ញវត្ថុសាធារណៈ
មានន័យថា វាក្យសព្ទនេះមាននិយមន័យច្រើន ដូចខាងក្រោម៖ ១. សំណុំនៃគណនី ដែលពិពណ៌នាសម្រាប់ឆ្នាំនីមួយៗ អំពីធនធានអចិន្ត្រៃយ៍ និងបន្ទុកអចិន្ត្រៃយ៍ទាំងអស់របស់រដ្ឋ ឬរបស់ស្ថាប័ន ឬរបស់អង្គភាពណាមួយ។ ២. កិច្ចការដែលព្យាករនិងអនុញ្ញាតចំណូលនិងចំណាយរបស់រដ្ឋ។ ៣. គម្រោងប៉ាន់ស្មានលម្អិតសោហ៊ុយចំណាយ នៃរាល់ប្រការដែលមានចុះក្នុងកម្មវិធីការងារ។ ៤. លិខិតគតិយុត្ត ដែលក្រុមប្រឹក្សាឃុំ សង្កាត់៖ ▪មានសិទ្ធិពេញលេញក្នុងការគ្រោងឡើងចំណូលនិងចំណាយ ▪ផ្ដល់សិទ្ធិដល់មេឃុំ ចៅសង្កាត់ ក្នុងការអនុវត្តចំណូល ចំណាយ តាមថវិកាគ្រោង។ ៥. លិខិតគតិយុត្តដែលក្រុមប្រឹក្សាក្រុង ស្រុក មានសិទ្ធិអំណាច ក្នុងការគ្រោងចំណូលនិងចំណាយ និងមានសិទ្ធិអនុវត្តចំណូលនិងចំណាយ ស្របតាមគម្រោងថវិកាដែលបានអនុម័ត។

ថលិកសិលា

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ក្រួសអាចម៍ផ្កាយ ។

ថលយាន

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា.; សំ. ស្ថលយាន ) យានសម្រាប់ផ្លូវគោក ( មានរទេះជាដើម ) ។ ព. ផ្ទ. ជលយាន ។

ថលយាត្រា

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា.; សំ. ស្ថលយាត្រា ) ការដើរផ្លូវគោក, ដំណើរផ្លូវគោក, ដំណើរជើងគោក; ការចិញ្ចឹមជីវិតដោយរបរផ្លូវគោក ។ ព. ផ្ទ. ជលយាត្រា ។

ថលមគ្គ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា.; សំ. ស្ថលមាគ៌ ) ដូចគ្នានឹង ថលបថ ។

ថលបថ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា.; សំ. ស្ថលបថ ) ផ្លូវគោក, ជើងគោក ។ ព. ផ្ទ. ជលបថ ។

ថលជលិកសត្វ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ពពួកសត្វក្នុងថ្នាក់ថលជលិកសត្វ ញាស់ពីពងល្អិត ទៅជាមានឆ្អឹងខ្នង ហើយរស់ក្នុងទឹក និងនៅលើគោកបានទៀត ដូចយ៉ាងគីង្គក់កញ្ចាញ់ចេកជាដើម ។

ថលជលិក

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បា.) សត្វ​ដែល​អាច​រស់​នៅ​លើ​គោក​ក៏​បាន ក្នុង​ទឹក​ក៏​បាន ដូច​ជា​កង្កែប ក្រពើ​ជាដើម ។ ឈ្មោះ​គ្រឿង​រថយន្ត​ចម្បាំង​មួយ​ប្រភេទ អាច​បើក​បរ​លើ​គោក​ក៏​បាន ក្នុង​ទឹក​ក៏​បាន ។

ថយហ្ល័ង

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា (ស.) (ថ្ចយហ្ល័ង អ. ថ. ថ៎យហ្ល័៎ង “ថយ​ក្រោយ”) ដេរ​ថយ​ក្រោយ ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​គេ​ដេរ​ថយ​ក្រោយ ។
ឧទាហរណ៍៖ ថ្នេរ​ថយហ្ល័ង ។ អ្នក​ខ្លះ​ប្រើ​ក្លាយ​ថា ថៃហ្ល័ង ឬ ថៃឡាំង ក៏​មាន (តាម​ទម្លាប់​និយាយ) ។

ថយ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា រំកិល​រំកៀក​ខ្លួន​ឯង​មក​ខាង​ក្រោយ ។
ឧទាហរណ៍៖ ថយ​ក្រោយ ដើរ​ថយ​ក្រោយ ។

                 ចុះ​ពី​ធំ​មក​ជា​តូច ចុះ​ពី​ច្រើន​មក​ជា​តិច ពី​ខ្លាំង​មក​ជា​ខ្សោយ​ជាដើម ។
ឧទាហរណ៍៖ ថយ​អំណាច ថយ​ទ្រព្យ ថយ​កម្លាំង ។

ថមថយ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ធ្វើ​ឲ្យ​ទាប ឲ្យ​ថយ​ចុះ ដុនដាប ទន់ទាប
ឧទាហរណ៍៖ ថមថយ​កម្លាំង ។

ថប់

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ទាល់​ដង្ហើម ខ្ទប់​ផ្លូវ​ដង្ហើម ។
ឧទាហរណ៍៖ ទ្រាំ​នៅ​ក្នុង​អណ្ដូង​ជ្រៅ​នោះ​ពុំ​បាន​ទេ ព្រោះ​ថប់​ដង្ហើម​ណាស់ ។

                  នឹក​ក្រែង នឹក​បារម្ភ ។
ឧទាហរណ៍៖ ថប់​តែ​មិន​បាន; ខ្ញុំ​ថប់​ណាស់​ក្រែង​កែ​មិន​កើត ។

ថនៈ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. ថន; សំ. ស្ដន ) ដោះ, កន្សោមដោះ ។ ច្រើនប្រើក្នុងពាក្យកាព្យ
ឧទាហរណ៍៖ រៀមសូមអែបនែបនៅនិត្យជិតថនា នៃកញ្ញាថ្លាវរល័ក្ខណ៍ភក្ត្រល្អឯក សូមក្រមុំកុំខេរខឹងប្រឹងប្រកែក សូមរំលែកចែកដាក់ទានមានផលច្រើន ។

ថនិកសត្វ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( បា. សំ. ) ពួកសត្វដែលភេទញីមានដោះបំបៅកូនដូចជា ស្វា, ឆ្មា ជាដើម ។
ថ្នាក់សត្វដែលញីមានដោះបំបៅកូន ដូចយ៉ាង ឆ្មា ស្វាជាដើម ។

ថនិកមច្ឆា

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា និករសត្វមួយពួកទុកកូនក្នុងពោះ ហើយរស់នៅតែក្នុងទឹក ដូចយ៉ាងបាឡែន ផ្សោតជាដើម។