Category: A Khmer Dictionary

ក្លុក

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា អំបោះ​មង្គល; មាន​ពីរ​យ៉ាង​គឺ ម្យ៉ាង​សម្រាប់​សៀត​ត្រចៀក ម្យ៉ាង​ទៀត​សម្រាប់​ប្រហក​ក្បាល។
ឧទាហរណ៍៖ អំបោះ​ក្លុក។

ក្លឹស

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​សត្វ​ល្អិត​មួយ​ប្រភេទ ក្នុង​ពួក​ក្អែប, កាល​ណា​ពេល​ងងឹត​ មាន​ពន្លឺ​ភ្លឺ ដូច​ជា​សត្វ​អំពិលអំពែក។

ក្លឹង

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ចង​ទប់ ចង​ឥត​កំណួច។
ឧទាហរណ៍៖ ក្លឹង​រនូត ជាដើម។

ក្លិន

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ចំហាយ​ដែល​ផ្សាយ​ចេញ​ពី​វត្ថុ​ផ្សេង​ៗ ក្រអូប ឬ​ស្អុយ​ជាដើម។

ក្លិត

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​ឆេះ​មិន​រង្គំ។
ឧទាហរណ៍៖ ឧស​នេះ​ក្លិត​ណាស់​ដុត​មិន​សូវ​ឆេះ​ទេ (ខ្លះ​និយាយ​ថា ក្លេត)។

ក្លិង្គ្រាស្ត្រ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( សំ. កលិង្គរាស្ត្រ; បា. កលិង្គរដ្ឋ ) ដែនកលិង្គ, ដែនក្លិង្គ ។

ក្លិង្គ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( សំ. បា. កលិង្គ ) ឈ្មោះដែន ១ នៅក្នុងមជ្ឈិមប្រទេស; ប្រជាជនដែលនៅក្នុងដែននោះ ក៏ហៅថា ក្លិង្គ ដែរ ។

ក្លាំពូ, ខាន់ភ្លូ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា “ព្រឹក្សមួយប្រភេទកំពស់ 10-20ម ដុះក្នុងព្រៃធំ នៅកោះ Moluques។ ពន្លកផ្កាស្ងួត គេឃើញមានលក់ជាគ្រឿងទេសគ្រប់ប្រទេសក្នុងសកលលោក។ ប្រទេសអាហ្វ្រិកជាច្រើនដាំក្លាំពូសម្រាប់លក់។ ក្លាំពូដែលលក់ក្នុងផ្សារខ្មែរ គេនាំពីស្រុក Zanzibar មក។”

ក្លាំពូ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា​ ឈ្មោះ​ឈើ​មាន​ផ្កា​ក្លិន​ប្រហើរ ប្រើ​ជា​ថ្នាំ ឬជា​គ្រឿង​ធ្វើ​អាហារ​បរិភោគ។

ក្លាំពាក់

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ខ្លឹម​ឈើ​ផ្ញើ​ប្រាណ ក្លិន​ក្រអូប សម្រាប់​ប្រើ​ជា​ថ្នាំ​កែ​រោគ។

លាំងហាយ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ត្រី​រំអិល​មួយ​ប្រភេទ ពួក​ត្រី​សណ្ដាយ​តែ​ខ្លី​តូច​ជាង។
ឧទាហរណ៍៖ ត្រី​ក្លាំងហាយ។

ក្លាំ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ចាន​មួយ​ប្រភេទ ពណ៌​ខាង​ក្រៅ​ដូច​ស្លាប​ជ្រឹង មាន​កណ្ដាប់​មាត់​រីក​ចេញ ឥត​ជើង សម្រាប់​ដាក់​បាយ។
ឧទាហរណ៍៖ ចាន​ក្លាំ។

ក្លាហាន

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ហ៊ាន លុះ មោះមុត អង់អាច។
ឧទាហរណ៍៖ ចិត្ត​ក្លាហាន មនុស្ស​ក្លាហាន។

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ព្រះវិសារទៈ ។

ក្លាស់

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ខ្ទាស់​ដោយ​ម្ជុល ឬ កន្លាស់។

ក្លាវ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា (ស.) ពោល។
ឧទាហរណ៍៖ ក្លាវ​ទោស គឺ​ពោល​ទោស។

ក្លាយ

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា មិន​សុទ្ធ មិន​ដូច ប្រែប្រួល។

ក្លាត្រាត (មេតាន)

?ថ្នាក់ពាក្យជា បច្ចេកសព្ទបរិស្ថាន
មានន័យថា ល្បាយឧស្ម័នមេតាន និងទឹកកកដែលមានសភាពខាប់ និងកកតាមផ្នែក ដែលច្រើនឃើញមាននៅក្នុងកម្ទេចកំណ។

ក្លាត់

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ស្ទាក់ ស្កាត់​ដណ្ដើម​របស់​ដែល​ចោរ​លួច មក​វិញ ឬស្ទាក់ ស្កាត់​រក​គោ​ក្របី។
ឧទាហរណ៍៖ ក្លាត់​ចោរ ជាដើម។

ក្លាក់

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា បំពង់​មាន​គម្រប សម្រាប់​ច្រក​សរពើ​វត្ថុ​ទាំងពួង។
ឧទាហរណ៍៖ ក្លាក់​បារី ក្លាក់​ទៀន ក្លាក់​ម្ជុល។

ក្លា

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា សប្បាយ​ក្នុង​ខ្លួន អង់អាច ដែល​សំដែង​កិរិយា​ឲ្យ​ឃើញ​សេចក្ដី​រីករាយ។
ឧទាហរណ៍៖ ចិត្ត​ក្លា សំដី​ក្លា។

ក្លស់

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឆត្រ​មាន​កំពូល ​និង​រំភាយ ឬមាន​តែ​កំពូល​ឥត​រំភាយ​ក៏​មាន។
?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ព្រះក្លស់ ។

ក្លរ៉ូភ្លុយអូរ៉ូកាបួ

?ថ្នាក់ពាក្យជា បច្ចេកសព្ទបរិស្ថាន
មានន័យថា ប្រភេទឧស្ម័នផ្ទះកញ្ចក់ ស្ថិតក្រោមពិធីសាម៉ុងរ៉េអាល់ ឆ្នាំ១៩៨៧ ហើយត្រូវបានប្រើប្រាស់សម្រាប់ទូរទឹកកក ម៉ាស៊ីនត្រជាក់ សម្ភារ វេចខ្ចប់ អីុសូឡង់ សារធាតុរំលាយឬសារធាតុបាញអាអេរ៉ូសូល។ ដោយឧស្ម័ន ក្លរ៉ូភ្លុយអូរ៉ូកាបួមិនអាចត្រូវបានបំផ្លាញនៅក្នុងបរិយាកាសទាប វាបាន រសាត់ចូលបរិយាកាសខ្ពស់បំបែកស្រទាប់អូសូនក្នុងលក្ខខណ្ឌសមស្រប។ ឧស្ម័នទាំងនេះកំពុងត្រូវបានជំនួសដោយឧស្ម័នផ្សេងទៀត រួមមាន ពពួក អីុដ្រូក្លរ៉ូភ្លុយអូរ៉ូកាបួ និងអីុដ្រូភ្លុយអូរ៉ូកាបួ ដែលជាប្រភេទឧស្ម័ន កញ្ចក់ ស្ថិតក្រោមពិធីសារក្យូតូ ដែលត្រូវបានអនុម័តនៅ ឆ្នាំ១៩៩៧ និងបាន ចូលជាធរមាននៅឆ្នាំ២០០៥។

ក្លម

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (ស.) (“ចម្រៀង​បន្លែង”) ឈ្មោះ​បទ​ភ្លេង​សៀម​មួយ​យ៉ាង។
ឧទាហរណ៍៖ ភ្លេង​ក្លម។

ក្លន

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​រោគ​សរសៃ​មួយ​យ៉ាង ច្រើន​ធ្វើ​ទុក្ខ​ចុក​សៀត​រយ​ស្រពន់​ជាដើម។

                   ក្លនជាចុល្លព្រឹក្សកម្ពស់ ១-៤ ម ដុះក្រោមឈើំធំៗក្នុងព្រៃក្រាស់នៅលើភ្នំខ្ពស់ល្មមៗ នៃប្រទេសកម្ពុជា និងវៀតណាម។ គ្រូបុរាណប្រើធ្វើថ្នាំក្លនជំងឺឆ្អឹង និងសសៃ។

ក្លងយ៉ូន

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( ស. ក្ល្ចងយោន អ.ថ. ក្លងយ៉ូន “ស្គរយោល” ) ឈ្មោះបទភ្លេងពិណពាទ្យមួយយ៉ាង មានសូរស្គរធំយោលៗ ( គួរហៅ ភ្លេងស្គរយោល តាមពាក្យខ្មែរបុរាណវិញ ) ។ ភ្លេងស្គរយោលនេះ សម្រាប់ប្រើក្នុងពេលរំលាយសព ។

ក្លងឆ្នៈ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( ស. ក្ល្ចងជនះ អ. ថ. ក្លងឆៈន៉ៈ ឬ ក្លងឆ្នៈ “ស្គរឈ្នះ” ) ស្គរមួយប្រភេទមានទ្រង់ទ្រាយមិនខុសពីស្គរជ្វាទេ, ខ្មែរក្នុងសម័យបុរាណប្រើជាស្គរទ័ព សម្រាប់ទះបញ្ជើចលើខ្នងដំរី ឲ្យកងទ័ពដើរស្រុះគ្នា ព្រមទាំងឲ្យអង់អាចក្លាហានផង, លុះចំណេរកាលតមក, ក៏បែរជាប្រើការផ្សេងទៅវិញ ( គួរហៅ ស្គរជ័យ ឬ ស្គរឈ្នះ តាមខ្មែរបុរាណវិញ ) ។

ក្លងខែក

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( ស. ក្ល្ចងខក អ.ថ. ក្លងខែក “ស្គរជ្វា” ) ស្គរមួយប្រភេទដែលមានរាងវែងស្មើ ដាសស្បែកទាំង ២ ខាង, ខ្មែរក្នុងសម័យបុរាណហៅ ស្គរជ្វា ( គួរហៅ ស្គរជ្វា តាមបុរាណវិញ ព្រោះស្គរប្រភេទនេះមានដើមកំណើតមកពីប្រទេសជ្វា ) ។

ក្លង

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា បំពង់​មាន​គ្រប​ខ្លី​ជាង​ក្លាក់ ធ្វើ​ដោយ​ក្រឡឹង ឬដោយ​ដំ ដោយ​សិត។
ឧទាហរណ៍៖ ក្លង​ស្ពាន់ ក្លង​ភ្លុក។

ក្រំ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ប្រកប បញ្ចុះ​លោហ​ជាតិ​ផ្សេង​ៗ នឹង​ដែក។
ឧទាហរណ៍៖ ក្រំ​មាស គឺ​យក​មាស​មក​ប្រកប ឬបញ្ចុះ​នឹង​ដែក។

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ខ្ទាំ; ស្ងួត​ស្ងប់ អន់; សៅហ្មង។
ឧទាហរណ៍៖ ក្រំ​ខ្លួន ក្រំ​ចិត្ត ក្រៀម​ក្រំ។

ក្រៅ

?ថ្នាក់ពាក្យជា និបាតសព្ទ
មានន័យថា ទីទៃ​ពី​ខាង​ក្នុង។
ឧទាហរណ៍៖ ក្រៅ​របង។

រោះរមាស

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ឈើ​មួយ​ប្រភេទ។ ឈ្មោះ​អុត​ធំ​មួយ​យ៉ាង ។
ឧទាហរណ៍៖ អុត​ក្រោះ​រមាស។

ក្រោះ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា អាវ​ចម្បាំង​ធ្វើ​ពី​ដែក ឬពាស​ដែក។ រថ​ក្រោះ រថ​ចម្បាំង​សម័យ​បច្ចុប្បន្ន។
ឧទាហរណ៍៖ អាវ​ក្រោះ ពាក់​ក្រោះ។

ក្រោល

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា កន្លែង​មាន​បង្គោល មាន​របង សម្រាប់​បង្ខាំង​សត្វ​ពាហនៈ ក្រោល​គោ ជាដើម។

ក្រោយ

?ថ្នាក់ពាក្យជា និបាតសព្ទ
មានន័យថា ទីទៃ​ពី​ខាង​មុខ។
ឧទាហរណ៍៖ ក្រោយ​ខ្នង។

ក្រោម

?ថ្នាក់ពាក្យជា និបាតសព្ទ
មានន័យថា ទីទៃ​ពី​ខាង​លើ។
ឧទាហរណ៍៖ ក្រោម​ផ្ទះ។

ក្រោធ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (សំ.) (“កំហឹង”) តែ​ក្នុង​ប្រទេស​យើង​ប្រើ​ជា កិ. “ខឹង” ក៏​បាន។
ឧទាហរណ៍៖ កុំ​អាល​ក្រោធ។

              (សំ.) កំហឹង។
ឧទាហរណ៍៖ ស្ដី​ឲ្យ​ដោយ​ក្រោធ​ខ្លាំង គឺ​ស្ដី​ឲ្យ​ដោយ​កំហឹង​ខ្លាំង។

ក្រោកពីដេក

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ទ្រង់តើន, ទ្រង់បពុជ្ឈនាការ។

ក្រោក

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ឡើង​ចាក​ដំណេក ចាក​បង្គុយ។
ឧទាហរណ៍៖ ក្រោក​ពី​ទី​ដេក ពី​ទី​អង្គុយ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះគុម្ពព្រឹក្សស្ទើរវារមួយប្រភេទ ដុះក្នុងព្រៃគម្ពោតលើភ្នំមាននពេ្វធពី ៥០០ ទៅ ១៨០០ ម នៃឧបទ្វីបឥណ្ឌូចិនប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ី ចិន និងជប៉ុន ។ គេនាំទៅដាំក្នុងប្រទេសក្ដៅខ្លះ​ តែដើមនេះ សាយកូនច្រើនពេក ក្លាយជាដើមអាក្រក់ដែលគេរកមធ្យោបាយកំទេចចោល ។ ផ្លែអាចបរិភោគជាចំណីស្រស់បាន ។

ក្រៃសរ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ងារ​ក្នុង​តំណែង​ស្មៀន។
ឧទាហរណ៍៖ ឃុន​ក្រៃ​សរ។

ក្រៃពេក

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា លើស​លន់ កន្លង។
ឧទាហរណ៍៖ អរ​ក្រៃ​ពេក ច្រើន​ក្រៃ​ពេក។

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា លើស​លន់ កន្លង។
ឧទាហរណ៍៖ អរ​ក្រៃ​ពេក ច្រើន​ក្រៃ​ពេក។

ក្រៃ

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ណាស់ លើស។
ឧទាហរណ៍៖ ច្រើន​ក្រៃ ពេក​ក្រៃ ធំ​ក្រៃ។

ក្រែះ

មានន័យថា ជា​ពាក្យ​ដែល​បាន​ប្រាប់​ហើយ​ថា គួរ​ឈប់​លែង​ប្រើ​ត​ទៅ​ទៀត​ ព្រោះ​ជា​ពាក្យ​ក្លាយ​ឃ្លាត​មក​ពី ក្រិស គួរ​ប្រើ ក្រិស នេះ​វិញ (ម. ព. ក្រិស)។

ក្រែល

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ច្រើន​ល្មម គឺ​មិន​ច្រើន​ពេក។
ឧទាហរណ៍៖ មាន​ទ្រព្យ​ក្រែល មនុស្ស​ក្រែល។

ក្រែប

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បារ.) (Crêpe) បន្ទះ​ជ័រ​កៅស៊ូ​ជាដើម។

ក្រែងលោ

?ថ្នាក់ពាក្យជា និបាតសព្ទ
មានន័យថា ក្រែង​តែ ជួនជា។
ឧទាហរណ៍៖ រង់​ចាំ​បន្តិច​ចុះ​ក្រែង​លោ​គាត់​មក។

ក្រែងតែ

?ថ្នាក់ពាក្យជា និបាតសព្ទ
មានន័យថា ថប់​តែ ខ្លាច​តែ; លុះ​តែ។
ឧទាហរណ៍៖ ក្រែង​តែ​គេ​ឲ្យ​ថ្លៃ​ខ្ញុំ​ពេញ​ចិត្ត ទើប​ខ្ញុំ​លក់។

ក្រែង

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ញញើត ខ្លាច កោត។

ក្រែកៗ

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា សូរសម្រែកសត្វ ឬ សូរលាន់អ្វីៗ ។
ឧទាហរណ៍៖ ឮសូរក្រែកៗ ។

ក្រែក

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ផ្ដៅ​មួយ​ប្រភេទ ដើម​ធំ​ជាង​ផ្ដៅ​ទឹក តែ​តូច​ជាង​ផ្ដៅ​ដំបង ជាង​ព្រះ​ផ្ដៅ។
ឧទាហរណ៍៖ ផ្ដៅ​ក្រែក។

ក្រេះ

មានន័យថា ជា​ពាក្យ​ដែល​បាន​ប្រាប់​ហើយ​ថា គួរ​ឈប់​លែង​ប្រើ​តទៅ​ទៀត​ ព្រោះ​ជា​ពាក្យ​ក្លាយ​ឃ្លាត​មក​ពី ក្រិស គួរ​ប្រើ ក្រិស នេះ​វិញ (ម. ព. ក្រិស) ។

ក្រេស

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ដែល​រហ័ស​រហួន​ក្នុង​កិរិយា​ក្រោក។
ឧទាហរណ៍៖ ក្រោក​ក្រេស គឺ​ក្រោក​ភ្លាម ក្រោក​រហ័ស។

ក្រេវក្រោធ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ខឹង​ខ្លាំង កំហឹង​ខ្លាំង។
?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ខឹង​ខ្លាំង កំហឹង​ខ្លាំង។

ក្រេវ

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា សូរ​ស្រែក សូរ​ហ៊ោ​ឮ​ស្រួច។
ឧទាហរណ៍៖ ស្រែក​ហ៊ោ​ឮ​ក្រេវ​ៗ។

ក្រេប

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ជញ្ជក់ ឬ ផឹក​តិច​ៗ។
ឧទាហរណ៍៖ ក្រេប​ទឹក។

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ចំនួន​ទឹក​ល្មម​តែ​ក្រេប​បាន។
ឧទាហរណ៍៖ ទឹក​មួយ​ក្រេប ផឹក​ទឹក​មួយ​ក្រេប។

ក្រេជែន

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (បារ.) ឈ្មោះ​លទ្ធិ​សាសនា​កើត​នៅ​ក្រុង បេថ្លេអេម (Bethleem) ប្រទេស​ប៉ាឡេស្ទីន (Palestine) ក្នុង​រវាង​ពុទ្ធសករាជ ៥៤៤ (ឆ្នាំ រកា ត្រីស័ក)។ សព្វ​ថ្ងៃ​ហៅ​សាសនា​យេស៊ូគ្រិស្ត។

ក្រៀវ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ( ម. ព. គ្រៀវ ) ។

ក្រៀល

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​សត្វ​ស្លាប​មួយ​ប្រភេទ សម្បុរ​ប្រផេះ​ចំពុះ​វែង ក​វែង ជើង​វែង ខ្ពស់​ជង្រ្គោង មាន​សម្រែក​ឮ​ខ្លាំង។

ក្រៀមក្រោះ

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា (ម. ព. ក្រៀម និង ក្រោះ)។

ក្រៀម

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ស្ងួត​ស្រាំង ស្វិត​ក្រញង់។
ឧទាហរណ៍៖ ស្លឹក​ឈើ​ក្រៀម បាយ​ក្រៀម។

ក្រៀបៗ

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា សូរសង្កៀតគ្នា ឬ សូរជាន់, សូរសង្កត់លើរបស់អ្វីៗ ដែលស្រួយៗ ។
ឧទាហរណ៍៖ ឮសូរក្រៀបៗ ។

ក្រៀប

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​នំ​ធ្វើ​ពី​ម្សៅ​ដំណើប មាន​សណ្ឋាន​មូល​សំប៉ាត ចម្អិន​ដោយ​បំពង​នឹង​រងើក​ភ្លើង មាន​ភាព​ស្រួយ ។
ឧទាហរណ៍៖  នំ​ក្រៀប។ នំ​ក្រៀប​ទទឹក គឺ​នំ​ក្រៀប​សើម ទន់។

ក្រៀក

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ចង​ត្របែង​អ្វី​ភ្ជាប់​នឹង​បង្គោល ឬសសរ ដើម​ឈើ។ ចង​ក្រៀក គឺ​ចង​ក្រៀក​ឲ្យ​មាំ។

ក្រើន

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា រំឭក​រឿយ​ៗ ។
ឧទាហរណ៍៖ ក្រើន​គ្នា​ឲ្យ​ខំ​ធ្វើ​ការ​រក​ស៊ី ឲ្យ​ខំ​រៀន​សូត្រ។

​​​               ប្រកាស​កណ្ដាល​ជំនុំ​សង្ឃ​រក​ភិក្ខុ​ដែល​មាន​ចីវរ​ទុព្វល​ភាព ហើយ​អាច​ចេះ​ចាំ​នូវ​អានិសង្ឃ ៥ មាតិកា ៨ បលិពោធ ២ និង​កឋិនត្ថារ​កិច្ច ហើយ​អាច​ញ៉ាំង​សង្ឃ​ឲ្យ​ត្រេកអរ​បាន ដើម្បី​ឲ្យ​គ្រង​កឋិន ក៏​ហៅ ក្រើន ដែរ
ឧទាហរណ៍៖​ ក្រើន​កឋិន។

ក្រួស

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ជាតិ​ថ្ម​មួយ​យ៉ាង មាន​សាច់​រឹង មាន​សណ្ឋាន​ជា​ដុំ​តូច​ៗ មូល​ខ្លះ​ សំប៉ែត​ខ្លះ ច្រើន​ដុះ​កើត​ក្នុង​ទឹក ប្រើ​ការ​លាយ​ជា​មួយ​ខ្សាច់ និង ស៊ីម៉ងត៍ ធ្វើ​គ្រឹះស្ថាន​ផ្សេង​ៗ។

ក្រួយស្រី

?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ព្រះភាគិនេយ្យា។

ក្រួប

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា សូរឮដោយទំពារបស់ស្រួយ ។
ឧទាហរណ៍៖ ឮសូរក្រួបៗ ។

ក្រួចអុីត

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា បក្សីមួយប្រភេទ មានប្រវែង១៥-១៧.៥ ស.ម ។ ជាទូទៅសត្វស្លាបមានចំពុះ និងជើងពណ៌ប្រផេះ ពោះពណ៌ត្នោតទុំ ទ្រូងអង្កង់ខ្មៅញឹក។ ញី៖ បំពង់ក និងទ្រូងផ្នែកខាងលើពណ៌ខ្មៅ។ ទីជំរក៖ វាលស្មៅស្ងួត គុម្ពោតព្រៃ និងដំណាំកសិកម្ម។ របាយ៖ វត្តមានគ្រប់រដូវ​ សំបូរនៅតំបន់វាលទំនាប។ រដូវបន្តពូជ៖ ចាប់ពីខែធ្នូ ដល់ខែកញ្ញា។

ក្រួចអិនវាលស្រែ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ប្រវែង ១៥-១៦ ស.ម រូបរាងសំបុរដូចចាបពូក ប៉ុន្តែរាងខ្ពស់ស្រឡះក្រចកជើងគ្រោយវែង ជំហររាងត្រង់ស្គម។ ទីជំរកៈ វាលស្មៅ វាលស្រែ តំបន់ដាំដុះ។ របាយៈ វត្តមានពេញមួយឆ្នាំ សំបូរគ្រប់ទីកន្លែង។ រដូវបន្តពូជៈ ចាប់ពីខែ មករា ដល់ សីហា ពងចំនួនពី ២ ទៅ ៤។

ក្រួចអិនទ្រូងឆ្នូតខ្មៅ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះសត្វស្លាបមួយប្រភេទ ប្រវែង ១៦-១៧ ស.ម ខ្នងពណ៌បៃតងខ្ចី និងមានអុជខ្មៅៗ ពាសពេញទ្រូង ចំហៀងទ្រូង និងចិញ្ចើមស ។ ទីជំរក: តំបន់ព្រៃស្រឡះ តាមផ្លូវក្នុងព្រៃ ជាយព្រៃ និងដំណាំកសិកម្ម ។ របាយ: ជាប្រភេទឆ្លងកាត់ មានគ្រប់ទីកន្លែង ។ រដូវបន្តពូជ: ចាប់ពីខែ ឧសភា ដល់ខែកក្កដា ។

ក្រួចអិនជើងវែង

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ប្រវែង ១៨-២០.៥ ស.ម ៖ នៅពេលដែលមានការប្រុងប្រយ័ត្នសត្វនេះឈរត្រង់ ជើងវែងជាងក្រួចអិនដទៃទៀត ហើយក្រញ៉ាំម្រាមក្រោយវែង កន្ទុយវែង ចំពុះវែង មានកន្ទុយសឆ្លាស់ក្រៅ។ ផ្នែកខ្នងពណ៌ត្នោតលាយលឿង និងពោះពណ៌សប្រផេះ។ ទីជំរក៖ វាលស្មៅ វាលស្រែ។ របាយ៖ វត្តមាននៅរដូវប្រាំង មានគ្រប់ទីកន្លែង ។

ដកស្រង់​ពី​វចនានុក្រម​សម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ក្រួចអិន

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​បក្សី​មួយ​ប្រភេទ ប្រវែង ១៤-១៥ ស.ម ៖ ស្រដៀងក្រួចអិនជើងវែងដែរ មានដៅអុជពាសពេញនៅលើខ្នង និងទ្រូង គ្មានកន្ទុយសឆ្លាស់ក្រៅទេ។ ស្លាបហើរទីមួយពណ៌ឈាមជ្រូក។ ទីជំរក៖ តំបន់វាលស្ងួត ជាមួយគុម្ពោតព្រៃ ។ របាយ៖ វត្តមានគ្រប់រដូវ មានគ្រប់ទីកន្លែង ភាគច្រើននៅតំបន់ទំនាប ជុំវិញបឹងទន្លេសាប ។

ក្រួចសំពៅ ឬមាន់ក្រិច

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា បណ្តោយខ្លួន ២៨ សម។ ក្បាល និងទ្រូងពណ៌ក្រហមជាំ បន្ទូលក្បាលខ្មៅ ឆ្នូតខ្មៅកាត់ភ្នែក។ នៅចំហៀងពោះរោមតំរៀបជាស្រកាធំៗ ពណ៌សខ្មៅ និងនៅលើស្លាបផងដែរ។ ទីជំរកៈ ក្នុងព្រៃស្រោងរយៈកំពស់ចាប់ពី៤០០-១០០០ ម។ ជីវសាស្រ្តៈ រស់នៅ និងរកស៊ីលើដីឆាប់ផ្អើលបំផុត អាចស្គាល់បានតាមរយៈសំលេង។ របាយៈ វត្តមានពេញមួយឆ្នាំ ជាប្រភេទស្ថានិក ដែលមាននៅតែភូមិភាគនិរតីនៃប្រទេសកម្ពុជាប៉ុណ្ណោះ (ជួរភ្នំក្រវ៉ាញ)។ រដូវបន្តពូជៈ ចាប់ពីខែ ឧសភា ដល់មិថុនា និងពត៌មានផ្សេងទៀត មិនទាន់ដឹងច្បាស់នៅឡើយ។

ក្រួចទ្រូងខៀវ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា បក្សីម្យ៉ាងមានប្រវែង ២០ ស.ម ។ មាឌល្អិត ឈ្មោល៖ ផ្នែកខ្នងប្រផេះស្រអាប់ជាងក្រួចដទៃ បំពង់កខ្មៅ ទូ្រងស ពោះឈាមជ្រូក។ ញី៖ ពណ៌លឿងក្រម៉ៅ។ ទីជំរក៖ វាលស្មៅ វាលស្រែ។ របាយ៖ វត្តមានពេញមួយឆ្នាំ មានគ្រប់ទីកន្លែង។ រដូវបន្តពូជ៖ ពេញមួយឆ្នាំ។

ក្រួចតូច

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា បក្សីម្យ៉ាងមានប្រវែង ១៣-១៤ ស.ម។ ញី៖ ផ្នែកខ្នងមានពណ៌ត្នោតខ្ចី និងមានឆ្នូតខ្មៅ។ ឈ្មោល៖ ខ្នងពណ៌ទឹកក្រូចចាស់។ ទីជំរក៖ វាលស្មៅស្ងួត គុម្ពោតព្រៃ។ របាយ៖ វត្តមានពេញមួយឆ្នាំ មានគ្រប់ទីកន្លែង។ រដូវបន្តពូជ៖ ចាប់ពីខែ មិថុនា ដល់ខែកញ្ញា។

ក្រួច

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​សត្វ​បក្សី​មួយ​ពួក​រូប​តូច​ៗ រាង​ខ្លី មាន​លំនៅ ឬធ្វើ​សំបុក​ភ្ញាស់​កូន​នៅ​ដី បើ​វា​រងាវ គេ​ថា​អឺុត។

ក្រូអាស៊ី

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ប្រទេស ក្រូអាស៊ី, (រាជធានី/​រដ្ឋធានី): សាគ្រែប ។

ក្រូចសើច

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ចុល្លព្រឹក្សកម្ពស់ ៥-១០ ម នាំពូជពីស្រុកជ្វាមកដាំគ្រប់ប្រទេសក្តៅ។​ ផ្លែអាចជ្រក់បាន។ ស្លឹកប្រើជាគ្រឿងទេស។ គេតែងកាត់ផ្លែក្រូចសើចស្តើងៗដាក់ក្នុងទឹកមន្ត ពេលខ្លះគេប្រើផ្លែក្រូចសើចសម្រាប់កក់សក់។

                  ជារុក្ខជាតិ ដែលគេដាំនៅតាមទីជនបទស្រុកស្រែចម្ការ និងទីក្រុងផងដែរ។ – ឈ្មោះខ្មែរ ឬក្នុងតំបន់ ៖ ក្រូចសើច – អំបូរ ៖ RUTACEAE – ឈ្មោះវិទ្យាសាស្រ្ត ៖ Citrus hystrix DC. – ឈ្មោះអង់គ្លេស ៖ Kaffir lime – ឈ្មោះបារាំង ៖ Citron combera/ride – ប្រភពដើម ៖ នាំពូជពីកោះជ្វា មកដាំនៅគ្រប់ប្រទេសក្តៅ – លក្ខណៈរូបសាស្រ្ត ៖ ដើមមានកម្ពស់៥-១០ម មានត្រួយពណ៌បៃតង មានបន្លា តូចៗស្រួចវែង។ ស្លឹករាងពងក្រពើមូលទ្រវែង ឬស្រួចចុង ស្លឹកពេញលេញ ឬគែមមានរឹមឆកចូលបន្តិចៗ ចុងស្លឹកជួនកាលទាលមូល ទងស្លឹកមានស្លាបលាតទៅខាង។ ផ្កាតូចៗត្របកក្រាស់ពណ៌សជាកញ្ចុំទងខ្លី។ ផ្លែស្ទើរគ្មានទង សម្បកក្រាស់ជ្រួញកំពីកកំពក ពណ៌បៃតងចាស់។ សាច់ផ្លែពណ៌បៃតងខ្ចីរសជាតិជូរហាង និងមានគ្រាប់រាងដូចតំណក់ទឹក។ – លក្ខណៈជីវសាស្ត្រ ៖ រុក្ខជាតិនេះមានសារជាតិប្រេងក្រអូប ជាពិសេសនៅលើ ស្លឹក និងសម្បកផ្លែ ហើយផ្លែមានក្រពេញប្រេងច្រើន។ – លក្ខណៈអេកូឡូស៊ី ៖ ដុះដោយខ្លួនឯង ឬគេដាំនៅតំបន់ដីទួលមិនលិចទឹក។ – ការប្រើប្រាស់ ៖ ជាគ្រឿងទេស៖ សម្រាប់ម្ជូរគ្រឿង ឆាគ្រឿង ការី កកូរ។ល។ ជាឱសថ៖ គេប្រើស្លឹក សម្បក និងផ្លែ លាយជាមួយរុក្ខជាតិផ្សេងទៀតសម្រាប់ឆ្ពុង។ ជួនកាលគេប្រើប្រាស់ផ្លែវាសម្រាប់កក់សក់ផងដែរ។

ក្រូចល្វីង

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈើតូចគេដាំក្នុងប្រទេសក្តៅ និងរងារបង្គួរ។ កេយកស្លឹក និងផ្កាស្ងួត ផឹកជាថ្នាំសរសៃប្រសាទ។ សំបកជាថ្នាំបញ្ចុះព្រូន។

ក្រូចភ្លា

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ជារុក្ខជាតិ ដែលគេយកផ្លែរបស់វាធ្វើជាភ្លា ជ្រក់ និងការប្រើប្រាស់ផ្សេងៗ។ – ឈ្មោះខ្មែរ ឬក្នុងតំបន់ ៖ ក្រូចភ្លា(៩) – អំបូរ ៖ RUTACEAE – ឈ្មោះវិទ្យាសាស្រ្ត ៖ Citrus – ឈ្មោះអង់គ្លេស ៖ Lemon – ឈ្មោះបារាំង ៖ Citron – ប្រភពដើម ៖ មិនទាន់មានព័ត៌មាន – លក្ខណៈរូបសាស្រ្ត ៖ ជាប្រភេទរុក្ខជាតិមានកម្ពស់២-៥ម។ – លក្ខណៈជីវសាស្ត្រ ៖ មិនទាន់មានព័ត៌មាន – លក្ខណៈអេកូឡូស៊ី ៖ ដុះស្ទើរគ្រប់ទីកន្លែង នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ – ការប្រើប្រាស់ ៖ ជាគ្រឿងទេស៖ ភ្លាសាច់គោ ភ្លាសាច់ត្រី ជ្រក់។ល។ ផ្សេងៗ៖ គេក៏អាចយកមកកក់សក់ បំបាត់ក្លិនក្លៀក គ្រឿងផ្សំធ្វើសាប៊ូ។ល។
ឧទាហរណ៍៖ (៩) សួនគ្រឿងទេសអាជ្ញាធរអប្បរា ខេត្តសៀមរាប ។

ក្រូចព្រៃ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ក្រូចព្រៃជាដើមឈើតូចកម្ពស់ ២-៨ ម ដុះក្នុងព្រៃស្រោង ឬព្រៃល្បោះនៃប្រទេសខ្មែរ និងវៀតណាម។​ ឈើក្រូចព្រៃ គេយកធ្វើវត្ថុសម្រាប់ប្រើប្រាស់ក្នុងផ្ទះ។ ផ្លែមានជាតិជូរ ដូចក្រូចស្រុកដែរ បរិភោគបាន។ គេស្ងោរមែកផឹកដើម្បីឱ្យមានកម្លាំង។

ក្រូចពោធិសាត់

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ព្រឹក្សកម្ពស់ ៤-១០ ម ដើមកំណើតក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា និងជ្វា យើងនាំពូជមកដាំយ៉ាងច្រើនក្នុងខេត្តពោធិសាត់ ដើម្បីយកផ្លែបរិភោគជាអាហារ។

ក្រូចថ្លុង

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ព្រឹក្សកម្ពស់ ១០-១៥ ម ដុះក្នុងប្រទេសជ្វា នាំពូជមកដាំក្នុងស្រុកក្តៅ។ ផ្លែធំៗ ជិតប្រហែលឪឡឹក គេអាចប្រើធ្វើញាំបាន ឬបរិភោគផ្លែជាអាហារក៏បាន មានរសជាតិជូរ ឬផ្អែមដោយពូជ។

ក្រូចឆ្មារវែង, ក្រូចឆ្មារបារាំង

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ចុល្លព្រឹក្សកម្ពស់ ៤-៨ ម ប្រហែលពូជកាត់គេច្រើន ដាំនៅប្រទេសរងារបង្គួរ។ ផ្លែគេនាំយកទៅលក់គ្រប់ប្រទេស ជាគ្រឿងទេសជូរ។
ជាប្រភេទរុក្ខជាតិ ដែលមានផ្លែពណ៌លឿងទ្រវែង មានលក់តាមផ្សារសម្រាប់ធ្វើជាម្ជូរក្នុងម្ហូបអាហារ។ – ឈ្មោះខ្មែរ ឬក្នុងតំបន់ ៖ ក្រូចឆ្មារវែង ឬបារាំង – អំបូរ ៖ RUTACEAE – ឈ្មោះវិទ្យាសាស្រ្ត ៖ Citrus limon (L.) Burm. f. – ឈ្មោះអង់គ្លេស ៖ Lemon – ឈ្មោះបារាំង ៖ Citron – ប្រភពដើម ៖ ប្រហែលជាពូជកាត់គេច្រើន(៧)ជាប្រភេទពូជនាំចូល ដែល ដាំនៅប្រទេសរងារបង្គួរ។ – លក្ខណៈរូបសាស្រ្ត ៖ ដើមមានកម្ពស់ពី៤-៨ម។ – លក្ខណៈជីវសាស្ត្រ ៖ ត្រូវការពន្លឺព្រះអាទិត្យគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីលូតលាស់បាន ល្អ។ អាចដុះនៅលើដីជាច្រើនប្រភេទ រួមទាំងដីមិនសូវមានជីជាតិ និងដីមានជាតិអាស៊ីតតិច(៨)។ – លក្ខណៈអេកូឡូស៊ី ៖ ដុះនៅតាមចម្ការ (ដែលគេនាំយកពូជមកដាំក្នុងស្រុក) ។ – ការប្រើប្រាស់ ៖ ជាគ្រឿងទេស៖ ធ្វើជាម្ជូរក្នុងអាហារ។
ឧទាហរណ៍៖ (៧) វចនានុក្រមរុក្ខជាតិប្រើប្រាស់ក្នុងប្រទេសកម្ពុជារបស់លោកស្រីបណ្ឌិត DY PHON PAULINE ឆ្នាំ២០០០ ទំព័រ១៥៩ (៨) Gardening know how: How to grow lemon tree www. gardeningknowhow.com

ក្រូចឆ្មារខ្មែរ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ចុល្លព្រឹក្សនាំពូជពីស្រុកឥណ្ឌាមកដាំយកផ្លែបរិភោគជាគ្រឿងទេស។ គេនិយមយកទៅត្រាំអំបិលទុកបានយូរ សម្រាប់ធ្វើស្ងោរ “ងាំង៉ូវ” មាន់ ឬទា។

ក្រូចឆ្មារ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ស្រុក​មួយ​ឋិត​នៅ​តាម​ដង​ទន្លេ​មេគង្គ​ក្នុង​ខែត្រ​កំពង់ចាម ។
ឧទាហរណ៍៖ ស្រុក​ក្រូច​ឆ្មារ។

              ជារុក្ខជាតិ ដែលប្រជាជនខ្មែរតែងតែដាំ និងប្រើប្រាស់ជាគ្រឿងផ្សំ (ម្ជូរ) ក្នុងអាហារ។ – ឈ្មោះខ្មែរ ឬក្នុងតំបន់ ៖ ក្រូចឆ្មារ – អំបូរ ៖ RUTACEAE – ឈ្មោះវិទ្យាសាស្រ្ត ៖ Citrus aurantifolia – ឈ្មោះអង់គ្លេស ៖ Lime – ឈ្មោះបារាំង ៖ Limettier acide – ប្រភពដើម ៖ ឥណ្ឌា – លក្ខណៈរូបសាស្រ្ត ៖ ដើមមានកម្ពស់៤ម មានមែកខ្ចី មានបន្លាប្រវែង៣,៥ស.ម។ ស្លឹកទោលរាងស៊ុតស្រួចច្បិចចុងបន្តិច ផ្ទៃស្លឹកក្រាស់មានក្រពេញតូចៗជាច្រើន និងគែមស្លឹកមានធ្មេញរណារ។ ផ្កាតូចៗមានពណ៌ស ជួនលាយក្រហមក្រម៉ៅ ឬស្វាយ ផ្កាទោល ឫកញ្ចុំមាន២-៣ផ្កា។ ផ្លែរាងមូល សម្បកផ្លែគ្របដណ្តប់ដោយក្រពេញប្រេងច្រើន។ ផ្លែមានពណ៌បែតងចាស់ពេលនៅខ្ចី និងមានពណ៌លឿងនៅពេលទុំ។ – លក្ខណៈជីវសាស្ត្រ ៖ ផ្លែមាន ១០-២០ ក្លែប និងក្លែបនីមួយៗមាន០-៣គ្រាប់។ គ្រាប់រាងមូលស្តួចសំប៉ែតម្ខាង។ – លក្ខណៈអេកូឡូស៊ី ៖ ដុះស្ទើរគ្រប់កន្លែង នៅប្រទេសកម្ពុជា។ – ការប្រើប្រាស់ ៖ ជាគ្រឿងទេស៖ ជាម្ជូរក្នុងម្ហូបអាហារដូចជា ស្ងោរជ្រក់ ទឹកត្រីបុក ជ្រក់ ភ្លា ក្រូចង៉ាំង៉ូវ។ល។ ជាឱសថ៖ បញ្ចុះកម្តៅ បន្ទន់លាមក ស្ពឹក ជំនួយកម្លាំង គ្រុន ក្អក ស្រពន់ដៃជើង ឈឺសន្លាក់ ឆ្អឹង ឈឺបំពង់ក រាក់ស៊ីធ្មេញ និងកាត់ស្លេស្ម(៦)។
ឧទាហរណ៍៖ (៦) សៀវភៅរុក្ខជាតិឱសថកម្ពុជា របស់ក្រសួងសុខាភិបាល ឆ្នាំ២០១០ ភាគ៤ ទំព័រទី៥ ។

ក្រូចឃ្វិច, ក្រូចចងសក់

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ព្រឹក្សកម្ពស់ ១០-១៥ ម គេនាំពូជពីស្រុកឥណ្ឌាមកដាំ សម្រាប់យកផ្លែ ជូរ ឬផ្អែមជាអាហារ។

ក្រូច

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ឈើ​មួយ​ពួក​មាន​ផ្លែ​ប្រកប​ដោយ​ក្លែប, កំពឹស​មាន​រស​ជូរ ឬ ផ្អែម​សម្រាប់​ប្រើ​ជា​អាហារ ឬ ជា​ប្រយោជន៍​ក្នុង​គ្រឿង​ញាំ​ភ្លា​ជាដើម ។ ក្រូច​មាន​ច្រើន​យ៉ាង ។
ឧទាហរណ៍៖  ក្រូច​ថ្លុង ក្រូច​សើច ក្រូច​ឆ្មារ ក្រូច​ចង​សក់ ក្រូច​ឃ្វិច ក្រូច​ពោធិ៍សាត់។ល។

ក្រុស

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ត្រី​ស្រកា​មួយ​ប្រភេទ សណ្ឋាន​ដូច​ត្រី​ក្អែក តែ​តូច​ជាង​ត្រី​ក្អែក ទំហំ​ប៉ុន​ត្រី​លេញ ។
ឧទាហរណ៍៖ ត្រី​ក្រុស។

ក្រុម​ឱសថ​កម្ម

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ក្រុម​ពេទ្យ​អ្នក​ផ្សំ​ថ្នាំ ​ឬ​អ្នក​ឲ្យ​ថ្នាំ ។

ក្រុមឱកាស

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ក្រុមរាជការកណ្តាល មានភារៈត្រួតមើលការទូទៅក្រុងគ្រឹះស្ថាន​សាធារណៈ ឬឯកជន ។

ក្រុមឧតុនិយម

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ក្រុមរាជការទទួលភារៈពិនិត្យសង្កេត​ធាតុអាកាស ឱ្យដឹងអំពី​ខ្យល់ ភ្លៀង ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់អ្នកធ្វើដំណើរដោយនាវាចរណ៍តាមសមុទ្រ។

ក្រុមអាជ្ញាពិសេស

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ក្រុមរាជការខាងក្រសួងហិរញ្ញវត្ថុ មានភារៈតឹងទារ​ប្រាក់ពន្ធ​ អំពីអ្នកជំពាក់រដ្ឋ ។

ក្រុមអាកាសចរណ៍ស៊ីវិល

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ក្រុមរាជការមានភារៈចាត់​ចែងទាំ​ង​ត្រួតត្រា ដើម្បីរ៉ាប់រងឱ្យមានការប្រព្រឹត្តិទៅបានស្រួល ក្នុងដំណើរតាមយន្តហោះជំនួញ ។

ក្រុមហិរញ្ញវត្ថុ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ក្រុមរាជការទទួលភារៈខាងប្រាក់កាស ទាំងខាងចំណូល​ទាំងខាងចំណាយនៅសាលាខេត្ត ។

ក្រុមសង្គហព្រះរាជវង្សានុវង្ស

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ក្រុមប្រឹក្សាមួយដោយឡែក មានភារៈជំនុំជំរះវិវាទរវាងសមាជិកនៃព្រះរាជវង្សានុវង្ស ។

ក្រុមសកម្ម

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ក្រុមរាជការមួយពួក ដែលបំពេញមុខការដោយមិននៅនឹងតែមួយកន្លែង ។

ក្រុមវិវាទនឹងរដ្ឋបាល

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ក្រុមតុលាការមួយ មានចៅក្រមម្នាក់ជាចាងហ្វាង ហើយនិងមន្រ្តីជាន់ខ្ពស់ក្នុងរដ្ឋបាលជាសមាជិក សម្រាប់ជំនុំជំរះពីវិវាទរវាងរដ្ឋ និងឯកជន

ក្រុមវិថីបាល

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ក្រុមរាជការមានភារៈខាងសាងសង់ ថែទាំទាំងជួសជុលផ្លូវសាធារណៈនៅក្រុងធំៗ ។

ក្រុមវិចារនឹងឯកសារសមោធាន

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ក្រុមរាជការមួយផ្នែក ទទួលភារៈសិក្សាពីបញ្ហាផ្សេងៗ ទាំងប្រមូលច្បាប់ បទបញ្ជាក្នុងក្រសួងនីមួយៗ ។

ក្រុមរបៀប

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ក្រុមរាជការមានភារៈខាងទទួល ឬផ្ញើលិខិតទៅតាមក្រសួង​ ឬចាត់ការ​ប្រុងប្រយ័ត្ននៅពេលមានដង្ហែក្បួន ។