Category: A Khmer Dictionary

ខ្ទុត

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា កម្រើក​គូទ​ហើយ​ទង្គិច​ញយ​ៗ (ពាក្យ​អាសគ្រាម) ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ទឹមសន្លឹក, ខ្ទឹមសណ្តែក

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ដើមនេះ គេដាំនៅគ្រប់ប្រទេសក្នុងសកលលោក សម្រាប់ជាគ្រឿងទេស យើងនិយមប្រើស្លឹកជាប្រើមើម។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ទឹមស

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ដើមនេះ ក៏គេដាំនៅគ្រប់ប្រទេស ដូចខ្ទឹមឯទៀតដែរ។ជាគ្រឿងទេសមួយ ដែលយើងប្រើសម្រាប់ពេលធ្វើម្ហូប។ ច្រើនធ្វើជ្រក់ខ្ទឹមស ក្នុងទឹកខ្មេះទុកបានយូរ។ អ្នកឡើងឈាម គេពិសាខ្ទឹមសច្រើន ដើម្បីឱ្យឈាមចុះវិញ។ ខ្ទឹមសអាចសម្លាប់មេរោគពោះវៀន និងជាអាហារលើកកម្លាំង។ ពេលខ្ទួយ ឬខ្យាដំរីទិច គេអាចប្រើខ្ទឹមស បិទលើមុខដំបៅឱ្យជាបាន។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ទឹមបារាំង

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ជាខ្ទឹមមួយប្រភេទ ដែលគេដាំតិចតួចនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា និងភាគច្រើននាំចូលពីបរទេស ហើយមើមគេយកមកធ្វើជាបន្លែ និងគ្រឿងទេស។ – ឈ្មោះខ្មែរ ឬក្នុងតំបន់ ៖ ខ្ទឹមបារាំង – អំបូរ ៖ Allium cepa L. – ឈ្មោះវិទ្យាសាស្រ្ត ៖ Allium sativum L. – ឈ្មោះអង់គ្លេស ៖ Onion – ឈ្មោះបារាំង ៖ Oignon – ប្រភពដើម ៖ មជ្ឈិមបូព៌ាប្រទេស – លក្ខណៈរូបសាស្រ្ត ៖ កម្ពស់២០-៣០ស.ម មើមមានរាងមូល សាច់ខាងក្នុង ពណ៌សជាស្រទាប់ៗ។ ស្រទាប់មើមខាងក្រៅស្ងួតមានពណ៌ត្នោត។ ស្លឹកពណ៌បៃតង ប្រហោងពីគល់រហូតដល់និងមានម្សៅស។ ស្លឹកដុះចេញពីមើមត្រង់កណ្តាល និងមានរាងរៀវស្រួចចុង។ មានផ្កាពណ៌ផ្កាឈូកលាយសជាកញ្ចុំមូល និងមានផ្កាច្រើន។ ទងផ្កាមូលវែងមានប្រហោងក្នុង ដុះចេញពីកណ្តាលដើម ក្នុងមួយដើមមានផ្កាមួយទង។ – លក្ខណៈជីវសាស្ត្រ ៖ មើមមានរសជាតិហឹរ ជាតិទឹកច្រើន និងក្លិនឆួលខ្លាំង។ ចេញផ្កានៅខែមិថុនា-កក្កដា និងបន្តពូជដោយគ្រាប់ និងមើម។ – លក្ខណៈអេកូឡូស៊ី ៖ ដុះលើដីល្បាយខ្សាច់ក្នុងតំបន់ត្រជាក់។ នៅកម្ពុជា ក៏ ឃើញមានការដាំតិចតួចផងដែរ។ – ការប្រើប្រាស់ ៖ ធ្វើជាគ្រឿងទេស៖ ជាគ្រឿងផ្សំ និងបន្លែ។ ជាឱសថ៖ មើមប្រើសម្រាប់ប៉ូវកម្លាំង ព្យាបាលសរសៃប្រសាទ ឈឺទ្រូង ផ្តាសាយ កើតបូស សត្វល្អិតទិច ឈឺមួយចំហៀងក្បាល ទឹកនោមផ្អែម ឈឺធ្មេញ (១៨) )។
ឧទាហរណ៍៖ (១៨) សៀវភៅរុក្ខជាតិឱសថកម្ពុជា របស់ក្រសួងសុខាភិបាល ឆ្នាំ២០០៦ ភាគ១ ទំព័រ៥៤។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ទឹមខ្យល់, ខ្លឹមល័ក

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះខ្ទឹមម៉្យាង ដែលគេដាំគ្រប់ប្រទេសក្នុងសកលលោក សម្រាប់យកស្លឹក ឬមើមដាក់ជាគ្រឿងទេសក្នុងម្ហូបអាហារ។
ជាខ្ទឹមមួយប្រភេទ ដែលគេដាំនៅតាមទីក្រុង ជនបទស្រុកស្រែចម្ការ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា គេយកមកធ្វើជាគ្រឿងទេស។ – ឈ្មោះខ្មែរ ឬក្នុងតំបន់ ៖ ខ្ទឹមខ្យល់ ឬខ្ទឹមល័ក្ខ(២៣) – អំបូរ ៖ LILIACEAE – ឈ្មោះវិទ្យាសាស្រ្ត ៖ Allium ampeloprasum Var. porrum – ឈ្មោះអង់គ្លេស ៖ Leek – ឈ្មោះបារាំង ៖ Poireau – ប្រភពដើម ៖ មិនទាន់មានព័ត៌មាន – លក្ខណៈរូបសាស្រ្ត ៖ មិនទាន់មានព័ត៌មាន – លក្ខណៈជីវសាស្ត្រ ៖ មិនទាន់មានព័ត៌មាន – លក្ខណៈអេកូឡូស៊ី ៖ មានដាំនៅគ្រប់ប្រទេស ក្នុងសកលលោក។ – ការប្រើប្រាស់ ៖ ធ្វើជាគ្រឿងទេស៖ ស្លឹក ឬមើម ដាក់ជាគ្រឿងទេសក្នុងម្ហូប អាហារ។
ឧទាហរណ៍៖ (២៣) វចនានុក្រមរុក្ខជាតិប្រើប្រាស់ក្នុងប្រទេសកម្ពុជា របស់លោកស្រីបណ្ឌិត DY PHON PAULINE ឆ្នាំ២០០០ ទំព័រ២២ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ទឹមក្រហម

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ជាខ្ទឹមមួយប្រភេទ ដែលគេដាំនៅតាមទីជបបទស្រុកស្រែចម្ការ និងមើមគេយកមកធ្វើជាបន្លែ និងគ្រឿងទេស។ – ឈ្មោះខ្មែរ ឬក្នុងតំបន់ ៖ ខ្ទឹមក្រហម – អំបូរ ៖ LILIACEAE – ឈ្មោះវិទ្យាសាស្រ្ត ៖ Allium cepa var. Aggregatum – ឈ្មោះអង់គ្លេស ៖ Shallot – ឈ្មោះបារាំង ៖ Echalotte – ប្រភពដើម ៖ ក្លាយមកពីខ្ទឹមបារាំង (១៩០) – លក្ខណៈរូបសាស្រ្ត ៖ កម្ពស់២០-៣០ស.ម មើមមានរាងមូលទ្រវែង និងមូល សំប៉ែត សាច់ខាងក្នុងពណ៌សលាយក្រហម មានច្រើនក្លែប និងជាស្រទាប់ៗ។ ស្រទាប់មើមខាងក្រៅស្ងួត ពណ៌ក្រហមក្រម៉ៅ។ ស្លឹកពណ៌បៃតងប្រហោងពីគល់រហូតដល់ចុង និងមានម្សៅស។ ស្លឹកដុះចេញពីមើមត្រង់កណ្តាល និងមានរាងរៀវស្រួចចុង។ មានផ្កាពណ៌ផ្កាឈូកលាយសជាកញ្ចុំមូលមានផ្កាច្រើន។ ទងផ្កាមូលវែងប្រហោងក្នុង ដុះចេញពីកណ្តាលដើម ក្នុងមួយដើមមានផ្កាមួយទង។ – លក្ខណៈជីវសាស្ត្រ ៖ មើមមានរសជាតិហឹរ ជាតិទឹកច្រើន និងក្លិនឆួលខ្លាំង។ ចេញផ្កានៅខែមិថុនា-កក្កដា និងបន្តពូជមើម។ – លក្ខណៈអេកូឡូស៊ី ៖ នៅកម្ពុជាគេច្រើនដាំដុះតាមដងទន្លេ និងដាំក្នុងផើងតាម ផ្ទះជាលក្ខណៈគ្រួសារ។ – ការប្រើប្រាស់ ៖ ជាគ្រឿងទេស៖ គ្រឿងផ្សំ និងបន្លែ។
ឧទាហរណ៍៖ (១៩) វចនានុក្រមរុក្ខជាតិប្រើប្រាស់ក្នុងប្រទេសកម្ពុជា របស់លោកស្រីបណ្ឌិត DY PHON PAULINE ឆ្នាំ២០០០ ទំព័រ២៣ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ទឹម

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ប្រទាល​មួយ​ប្រភេទ ប្រើ​ជា​គ្រឿង​អាហារ ឬជា​ថ្នាំ​បាន។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្ទឹម​ក្រហម ខ្ទឹម​ស ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ទឹង

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ឈើ​មួយ​ប្រភេទ សំបក និង ស្លឹក​ប្រហែល​នឹង​សុរភី ផ្លែ​ធ្វើ​ប្រេង​បាន ផ្កា​សម្បុរ​ស​ក្រអូប ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ទីត

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ង​ទៅ​ខាង​ក្រោយ​បន្តិច។
ឧទាហរណ៍៖ ដំណើរ​ខ្ទីត រាង​ខ្ទីត គឺ​ដើរ​ដំណើរ​ង​គូទ រាង​ង​គូទ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ទីង

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​សត្វ​ព្រៃ​ចតុប្បាទ រូប​សណ្ឋាន​ដូច​ក្របី សន្ដាន​ជាមួយ​នឹង​ក្របី ។

                  ព្រឹក្សមួយកម្ពស់ ១៥-៣០ ម ដុះក្នុងព្រៃក្រាស់នៅប្រទេសកម្ពុជា​និងវៀតណាមខាងត្បូង។ ឈើសម្រាប់សង់ផ្ទះ។ សសៃសបកសម្រាប់ធ្វើធុង កញ្ជើរ ល្អី តូច ធំ ។ល។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ទិះ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ប្រេង​ដូង​ស្រស់ ដែល​ទើប​ច្របាច់​យក​ពី​សាច់​ដូង​មិន​ទាន់​ចំរាញ់​ឲ្យ​ដាក់​ទឹក។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្ទិះ​ដូង ។

                ឈ្មោះ​ដូង​ម្យ៉ាង​ផ្លែ​ទុំ​មាន​សាច់​ទន់​ជា​ខ្ទិះ​តែ​ម្ដង។
ឧទាហរណ៍៖ ដូង​ខ្ទិះ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ទាំងខ្ទប់

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា រាំង​ដោយ​ទប់ បិទ​មិន​ឲ្យ​ចេញ​ចូល ឬ​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​មក​បាន ។
?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា រាំង​ដោយ​ទប់ បិទ​មិន​ឲ្យ​ចេញ​ចូល ឬ​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​មក​បាន ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ទាំ

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ប្រេះឆា ទក់ទី បែក​មិន​ដាច់​ពី​គ្នា ។ ជួន​កាល​ប្រើ​ជា កិ. វិ. បែក​ខ្ទាំ គឺ​បែក​ទក់ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ទាស់

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ធ្វើ​ឲ្យ​ជាប់​គ្នា​ដោយ​ក្លាស់​នឹង​កន្លាស់ ឬម្ជុល ជាដើម ។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្ទាស់​កន្ទោង​ដោយ​កន្លាស់ ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ម្ជុល​បត់​មួយ​យ៉ាង សម្រាប់​ខ្ទាស់​អ្វី​ៗ  ។
ឧទាហរណ៍៖ ម្ជុល​ខ្ទាស់ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា (ម. ព. ខ្ទរ) ។
?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា (ម. ព. ខ្ទរ) ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ទាត

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ប៉ើង​ខ្ចាយ​ចេញ ។ បន្លឺ​សំឡេង​ឲ្យ​ដឹង​ថា នឹង​ពង ឬ ពង​រួច​ហើយ (មាន់) ។
ឧទាហរណ៍៖ មាន់​ញី​ខ្ទាត មេមាន់​ខ្ទាត ខ្លះ​ហៅ​ថា ខ្តត ។

                     មាន់​ខ្តត ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ទរខ្ទ័រ

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​លាន់​រំពង​ញ័រ​សុសសាយ​ដោយ​បាញ់​កាំភ្លើង ឬ​ដោយ​វាយ​ស្គរ​ធំ​ជាដើម។
ឧទាហរណ៍៖ បាញ់​កាំភ្លើង​ឮ​ខ្ទរខ្ទ័រ ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ដែល​លាន់​រំពង​ញ័រ​សុសសាយ​ដោយ​បាញ់​កាំភ្លើង ឬ​ដោយ​វាយ​ស្គរ​ធំ​ជាដើម។
ឧទាហរណ៍៖ បាញ់​កាំភ្លើង​ឮ​ខ្ទរខ្ទ័រ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ទរ

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​លាន់​រំពង​ញាប់​ញ័រ។
ឧទាហរណ៍៖ សូរ​ខ្ទរខ្ទារ បាញ់​ខ្ទរខ្ទារ ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ដែល​លាន់​រំពង​ញាប់​ញ័រ។
ឧទាហរណ៍៖ សូរ​ខ្ទរខ្ទារ បាញ់​ខ្ទរខ្ទារ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ទម

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ផ្ទះ​តូច​ជា​ទី​សម្រាប់​សំចត។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្ទម​ចាំ​ចាប ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ទប់ដីមេគង្គលើ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះសត្វស្លាបមួយប្រភេទ ប្រវែង ១៩ ស.ម ជាទូទៅសត្វស្លាបមានពណ៌សខ្មៅ ស្រដៀងនឹង ខ្ទប់ដីខ្មៅស White Wagtailដែរ ប៉ុន្តែខុសត្រង់វាមានរោមឆ្នូតខ្មៅកាត់តាមភ្នែក មានចិញ្ចើមសក្រាស់ហើយវែង និងមានឆ្នូតសតាមបណ្តោយចំពុះផ្នែកខាងលើ។ ទីជំរកៈ រស់នៅតាមបណ្តោយទន្លេភាគច្រើន តាមទន្លេមេគង្គភាគខាងលើក្នុងភូមិសាន ខេត្តស្ទឹងត្រែង។ របាយៈ ជាប្រភេទស្ថានិក កម្ពុជា ឡាវ ថៃ។ ពត៌មានផ្សេង ទៀតពុំទាន់មាន។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ទប់ដីពោះលឿង

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ប្រវែង ១៨ ស.ម ៖ ឈ្មោល៖ ផ្នែកពោះពណ៌លឿង ផ្ទាំងស្លាបលឿងលាយខ្មៅ ចិញ្ចើមសវែង។ ញី៖ ផ្នែកពោះពណ៌លឿងខ្ចី ផ្នែកខ្នងពណ៌ប្រផេះលាយត្នោត មានចិញ្ចើមលឿង ផ្ទាំងស្លាបពណ៌ខ្មៅាលសឆ្នូតស។ ទីជំរក៖ នៅតាមតំបន់ទីវាលគ្រប់ប្រភេទ ដូចជាតំបន់វាលស្មៅ វាលស្រែ ជាពិសេសក្បែរមាត់ទឹក។ របាយ៖ វត្តមាននៅរដូវប្រាំង សំបូរគ្រប់កន្លែង។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ទប់ដីខ្មៅ ស

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ប្រវែង ១៩ ស.ម ៖ ផ្នែកពណ៌ខ្នងខ្មៅ និងប្រផេះ ដោយផ្ទាំង ស្លាបមានស្នាមឆ្នូតពណ៌ស ទ្រូងពណ៌ខ្មៅ និងជើងពណ៌ខ្មៅ ពោះពណ៌ស។ ទីជំរក៖ តំបន់វាលលំហ វាលស្មៅ និងវាលខ្សាច់ជាប់ទន្លេ។ ជីវសាស្រ្ត៖ ពេលដើររកចំណីបក់កន្ទុយចុះឡើង។ របាយ៖ វត្តមាននៅរដូវប្រាំង ជាប្រភេទកម្រ ។ រដូវបន្តពូជ៖ ចាប់ពីខែមីនា ដល់ខែមិថុនា ពងចំនួនពី៤ ទៅ ៥ ពណ៌ស។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ទប់

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា បិទ​ស្ទះ។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្ទប់​ទ្វារ ខ្ទប់​រន្ធ​សត្វ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ទប

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ផ្អោប ឱបអង ដើម្បី​ឲ្យ​គង់​នៅ មិន​ឲ្យ​ខូច​ខាត។
ឧទាហរណ៍៖ អប​ខ្ទប។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ទង់

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈើ​ខណ្ឌ​ទទឹង តូច ឬធំ ខ្លី ឬវែង តាម​សម​គួរ​ដល់​របស់​ដែល​ត្រូវ​ឲ្យ​មាន។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្ទង់​ទូក ខ្ទង់​ចាប៉ី ជាដើម ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្តត

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា បន្លឺ​សំឡេង (មាន់) ។ ម. ព. ខ្ទាត ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ញោក

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​ស្រួយ​ក្រៃពេក; ស្រួយ​ណាស់។
ឧទាហរណ៍៖ ស្រួយ​ខ្ញោក ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ញែរ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​វល្លិ​មួយ​ប្រភេទ ផ្លែ​មាន​មមីស​រមាស់​ណាស់។
ឧទាហរណ៍៖ វល្លិ​ខ្ញែរ ខ្ញែរ​រោល ។ ដួង​ខ្ញែរ ដួង​ដែល​កើត​ក្នុង​វល្លិ​ខ្ញែរ ។

ឧទាហរណ៍៖ ល្ហុង​ខ្ញែរ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ញែម

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា រម្យទម កន្ដឹម។
ឧទាហរណ៍៖ អង្គុយ​បត់​ជើង​ខ្ញែម គឺ​អង្គុយ​បត់​ជើង​សមរម្យ​ស្រួលបួល ។

                  អំពី​ដំណើរ ឬអាការ​ដែល​ទំពា​ស៊ី។

ឧទាហរណ៍៖ រម្យទម កន្ដឹម។

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា រម្យទម កន្ដឹម។
ឧទាហរណ៍៖ អង្គុយ​បត់​ជើង​ខ្ញែម គឺ​អង្គុយ​បត់​ជើង​សមរម្យ​ស្រួលបួល ។

                អំពី​ដំណើរ ឬ អាការ​ដែល​ទំពា​ស៊ី។
ឧទាហរណ៍៖ ទំពា​ខ្ញែម​ៗ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ញែតៗ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ពាក្យ​សម្រាប់​ចម្រើន​ពាក្យ​ពោល និយាយ ស្ដី​ឲ្យ​ប្លែក​ឡើង។
ឧទាហរណ៍៖ និយាយ​ខ្ញែត​ៗ គឺ​និយាយ​ចច្រែត​ខ្លាំង​ៗ ឥត​ក្រែង (សំដី​ស្រ្តី) ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ញែកខ្ញក

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា សូរ​ឮ​ដោយ​មាន់​ច្រើន ស្រែក​តិច​ៗ ខ្លាំង​ៗ តូច​ៗ ធំ​ៗ។
ឧទាហរណ៍៖ មាន់​ស្រែក​ឮ​ខ្ញែកខ្ញក ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ញែក

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​វល្លិ​មួយ​ប្រភេទ សម្រាប់​ធ្វើ​ថ្នាំ​បញ្ចុះ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ញៀវខ្ញារ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ដែល​ទ្រហឹង​អឺង​កង ដោយ​សូរ​សម្រែក​នៃ​សត្វ​បក្សី។
ឧទាហរណ៍៖ សារិកា​កែវ​ស្រែក​ខ្ញៀវខ្ញារ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ញៀវ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ពាក្យ​សម្រាប់​ចម្រើន​ពាក្យ​ដើរ ពាក្យ​បណ្ដើរ​ឲ្យ​ប្លែក​ឡើង។
ឧទាហរណ៍៖ មាន់​បណ្ដើរ​កូន​ខ្ញៀវមនុស្ស​ដើរ ឬ អង្គុយ​ខ្ញៀវ គឺ​ឈូឆរ​ច្រើន​គ្នា ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ញើច

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ខ្ជើច ។
ឧទាហរណ៍៖ ដំណើរ​ខ្ញើច​ៗ ; ដើរ​ខ្ញើច​ៗ (ម. ព. ខ្ជើច ផង) ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ខ្ជើច ។
ឧទាហរណ៍៖ ដំណើរ​ខ្ញើច​ៗ ; ដើរ​ខ្ញើច​ៗ (ម. ព. ខ្ជើច ផង) ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ញូច

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ពាក្យ​សម្រាប់​ចម្រើន​ពាក្យ​ញាក់ ពាក្យ​កម្រើក ពាក្យ​ញោច​ឲ្យ​ប្លែក​ឡើង។
ឧទាហរណ៍៖ ញាក់​ខ្ញូច កម្រើក​ខ្ញូច; ញោច​ខ្ញូច គឺ​ញាក់ កម្រើក ញោច​ដោយ​ភ្ញាក់ ដោយ​រសើប ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ញុំ​កំដរ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា​ មនុស្ស​ដែល​នៅ​អាស្រ័យ​នឹង​គេ​ដូច​ជា​ខ្ញុំ​ដែល​គេ​លោះ។
ឧទាហរណ៍៖ វា​ជា​ខ្ញុំ​កំដរ​គេ (មាន​តែ​ក្នុង​សម័យ​បុរាណ) ។

             អ្នក​បម្រើ អ្នក​រស់​នៅ​ចាំ​បម្រើ​ឲ្យ​បាន​ជា​គ្នា ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ញុំកំដរ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( ព. បុ. ) មនុស្សដែលនៅអាស្រ័យនឹងគេដូចជាខ្ញុំដែលគេលោះ ។
ឧទាហរណ៍៖ វាជាខ្ញុំកំដរគេ ( មានតែក្នុងសម័យបុរាណ ) ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ញុំ

?ថ្នាក់ពាក្យជា បុរិសសព្វនាម
មានន័យថា ( តាមលំអាន សំ. បា. ជាឧត្តមបុរិសៈ ) សំដីដែលសាមីខ្លួន ហៅខ្លួនឯង
ឧទាហរណ៍៖ ខ្ញុំសុំអញ្ជើញបងទៅក្រុងព្រះសីហនុ ជាមួយនឹងខ្ញុំបាន ៣ ថ្ងៃ ។

                ខ្ញុំបាទ សម្រាប់និយាយជាមួយនឹងមន្ត្រីមានស័ក្តិមធ្យម ឬ ជាមួយនឹងមនុស្សឥតយសស័ក្តិទេ ប៉ុន្តែគួរគោរព ។ ខ្ញុំប្របាទ សម្រាប់និយាយជាមួយនឹងមន្ត្រីមានស័ក្តិធំ ។ បើស្ត្រីថា នាងខ្ញុំ ។ ខ្ញុំឯង ជាព្រះរាជឱង្ការ នៃព្រះមហាក្សត្រិយ៍ ដែលទ្រង់ប្រាស្រ័យជាមួយនឹងប្រជាពលរដ្ឋដោយការគួរសម; បើព្រះរាជឱង្ការពុំគួរសមទេ ដូចអ្នកបម្រើបម្រាស់ស្និទ្ធជិតព្រះអង្គជាដើមថា អញ ឬ អញឯង ។ ល ។ បព្វជិតថា អាត្មា; ជាមួយនឹង ឥស្សរជនថា អាត្មាភាព ។ បុរាណថា អាចក្ដី : អាចក្ដីពុំសូវសប្បាយ ចេះតែវិលមុខ ។ ម. ព. ទូលព្រះបង្គំ, ទូលព្រះបង្គំជាខ្ញុំ ផង ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា មនុស្ស​ដែល​កំដឹង​ទ្រព្យ​គេ គឺ​មនុស្ស​ដែល​ទាល់​ក្រ ហើយ​ទៅ​ខ្ចី​ទ្រព្យ​គេ​មក​ចិញ្ចឹម​ជីវិត រក​សង​គេ​មិន​បាន យក​ខ្លួន​ទៅ​នៅ​បម្រើ​គេ ឬ មាតា​​បិតា​ចំពាក់​ទ្រព្យ​គេ​ឲ្យ​កូន​ទៅ​នៅ​បម្រើ​គេ កូន​នោះ​ក៏​ឈ្មោះ​ថា​ខ្ញុំ​គេ។
ឧទាហរណ៍៖ មនុស្ស​ខ្ញុំ​គេ (មាន​តែ​ពី​ដើម ក្នុង​សម័យ​នេះ​លើក​លែង​មិន​ឲ្យ​មាន; ពាក្យ​គួរ​សម​ហៅ​ជា​បាលី​ភាសា​ថា ទាសា ទាសី “ខ្ញុំ​ប្រុស ខ្ញុំ​ស្រី”) ។ “

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ញុង

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​សត្វ​ល្អិត​មួយ​ពួក ស្រដៀង​នឹង​កំពោង កញ្ចែ ។ ខ្ញុង​មាន​ពីរ​ពួក​គឺ មួយ​ពួក មាន​ក្លិន​ខារ ក្រពុល​ឆ្អេះ មួយ​ពួក​ទៀត អ្នក​ស្រុក​ខ្លះ គេ​យក​មក​លីង​បរិភោគ​បាន ដូច​ជា​ចង្រិត ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​ជ្រួញ​រួញ ចំពាក់​ក្រញុកក្រញូវ។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្សែ​ខ្ញុកខ្ញូវ អំបោះ​ខ្ញុកខ្ញូវ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ញឹង

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា រង្វាល់​យ៉ាង​តូច ត្បាញ​ដោយ​បន្ទោះ មាន​សណ្ឋាន​ដូច​កន្តាំង ដូច​កញ្ជើ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ញីវខ្ញូវ

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ជ្រួញ ក្រញូវ។
ឧទាហរណ៍៖ មុខ​ខ្ញីវខ្ញូវ ក្រដាស​ខ្ញីវខ្ញូវ សំពត់​ខ្ញីវខ្ញូវ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ញី

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ប្រទាល​មួយ​ប្រភេទ សន្ដាន​នឹង​រំដេង​បរិភោគ​ជា​អាហារ​បាន ឬធ្វើ​ជា​ថ្នាំ​កែ​រោគ​បាន ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​មាន​ម្រាម​ដៃ ឬម្រាម​ជើង​ក្រញរ ស្រដៀង​នឹង​មើម​ខ្ញី ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ញិលៗ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ពាក្យសម្រាប់ចម្រើនពាក្យបង្រះឲ្យប្លែកឡើង
ឧទាហរណ៍៖ បង្រះខ្ញិលៗ គឺបង្រះយ៉ាងខ្សោយ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ញិកៗ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ពាក្យសម្រាប់ចម្រើនពាក្យកម្រើកឲ្យប្លែកឡើង
ឧទាហរណ៍៖ កម្រើកខ្ញិកៗ គឺកម្រើកតិចៗ តែញយៗ

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ផត​ប៉ោង ក្រញិកក្រញុក ក្រញីវក្រញូវ (និយាយ​បាន​តែ​ពី​របស់​ស្ដើង​ឆ្មារ​ហើយ​ទន់) ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ញាំ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ចាប់​ដោយ​ក្រញាំ​ដៃ ឬ​ក្រញាំ​ជើង គឺ​ចាប់​ដោយ​ចុង​ម្រាម​ទាំង​អស់ ឬ ក្រចៅ ដោយ​ម្រាម​ទាំងអស់។
ឧទាហរណ៍៖ មនុស្ស​ខ្ញាំ សត្វ​ខ្ញាំ ក្ដិច​ខ្ញាំ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ញាល់

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ខឹង។
ឧទាហរណ៍៖ ស្ដេច​ខ្ញាល់ លោក​សង្ឃ​ខ្ញាល់ (រ. ស. និង ស. ស.) ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ពាក្យ​សម្រាប់​ចម្រើន​ពាក្យ​វិល​ឲ្យ​ប្លែក​ឡើង។
ឧទាហរណ៍៖ វិល​ខ្ញាល់ គឺ​វិល​ញាប់ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ញារ

?ថ្នាក់ពាក្យជា បរិវារសព្ទ
មានន័យថា ពាក្យ​សម្រាប់​និយាយ​ផ្សំ​ជាមួយ​ពាក្យ​ខ្ញៀវ។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្ញៀវខ្ញារ (ម. ព. ខ្ញៀវខ្ញារ) ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ញាក

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ពាក្យ​សម្រាប់​ចម្រើន​ពាក្យ​ព្រឺ ពាក្យ​ចៀស​ឲ្យ​វិសេស​ឡើង។
ឧទាហរណ៍៖ ព្រឺ​ខ្លួន​ខ្ញាក ចៀស​ខ្ញាក ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ញម

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​ទ្រុឌទ្រម​ខ្លាំង ដែល​ល្វើយ​ខ្លាំង។
ឧទាហរណ៍៖ អស់​កម្លាំង​ខ្ញម ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ញង់

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ពាក្យ​សម្រាប់​ចម្រើន​ពាក្យ​រាង ពាក្យ​ទ្រង់​ឲ្យ​ប្លែក​ឡើង ។
ឧទាហរណ៍៖ រាង​ខ្ញង់ ទ្រង់​ខ្ញង់ គឺ​មាន​សណ្ឋាន លំនាំ​ចុះ​វង់ ចុះ​បែប​បទ ឥត​មាន​ទាស់ ឥត​មាន​ឆ្គង ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ញក

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា សូរ​សម្រែក​មាន់។
ឧទាហរណ៍៖ មាន់​ស្រែក​ឮ​ខ្ញក ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ជះខ្ជាយ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ឥត​សណ្ដាប់ធ្នាប់ រាត់រាយ​ដូច​គេ​ជះ​ចោល។
ឧទាហរណ៍៖ ចាយ​វាយ​ប្រាក់​កាស​ខ្ជះខ្ជាយ ចេះ​តែ​ស៊ី​ចាយ​ខ្ជះខ្ជាយ​ឥត​បើ​គិត ។ ម. ព.កញ្ជះកញ្ជាយ ផង ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ជោល

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា អំពី​សណ្ឋាន​ដែល​ផុស​ភល​ៗ ឡើង ។
ឧទាហរណ៍៖ ទឹក​ពុះ​ខ្ជោល ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា សំដី​ខ្ជោល គឺ​សំដី​ដែល​ចេះ​តែ មាន​ចេញ​មក​ឥត​កោត​ក្រែង ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ជោក

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា (ម. ព. ខ្ជាក) ។
?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា (ម. ព. ខ្ជាក) ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ជែង

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា កន្ធែក​ចេញ​ពី​គ្នា ។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្ជែង​ជើង ខ្ជែង​ដៃ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ជេញខ្ជិល

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ខ្ជិល​កម្ជេញ គឺ​ខ្ជិល​រងៀករងៀម ខ្ជិល​ច្រអូស​ស្ទើរ​ក្រោក​ពុំ​រួច។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្ជេញខ្ជិល​ឡេះឡោះ ខ្ជិល​ច្រអូស​រម៉េះរម៉ោះ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ជេញ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ជ្រេញ ធុញ ទ្រាន់ ។
?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​នាំ​ឲ្យ​ជ្រេញ​ចិត្ត ដែល​សាំ​ដដែល​ៗ នាំ​ឲ្យ​ធុញ​ទ្រាន់ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ជើច

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​មាន​ដំណើរ​ខ្ញើច​ៗ មិន​រាប​ស្មើ។
ឧទាហរណ៍៖ ដំណើរ​ខ្ជើច​ៗ មនុស្ស​ខ្ជើច ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ជួន

?ថ្នាក់ពាក្យជា បរិវារសព្ទ
មានន័យថា ពាក្យ​សម្រាប់​និយាយ​ផ្សំ​នឹង​ពាក្យ​ខ្ជាប់។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្ជាប់ខ្ជួន (ម. ព. ខ្ជាប់​ខ្ជួន) ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ជឹង

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ត្រី​មួយ​ប្រភេទ មាន​សណ្ឋាន​ដូច​ត្រី​ឆ្លូញ តែ​ធំ​ជាង មាន​សម្បុរ​ក្រឡេក្រឡា ។ ក្រឡា​ដែល​បែក​នៅ​ស្បែក​មនុស្ស​មាន​សណ្ឋាន​ដូច​ត្រី​ខ្ជឹង​ក៏​ហៅ​ថា ខ្ជឹង ដែរ ។
ឧទាហរណ៍៖ បែក​ខ្ជឹង (ច្រើន​និយាយ​តែ​អំពី​កូន​ក្មេង​ដែល​ថ្លោស) ។

                ព្រឹក្សមួយកម្ពស់ ៥-១០ ម ដុះលើឆ្នែរសមុទ្រ ដែលមានដីខ្សាច់នៃប្រទេសក្តៅ។ គេនិយមដាំខ្ជឹងតាមវិធីនានា នៅភ្នំពេញជាដើម។ ឈើខ្ជឹងជាប់ល្អណាស់ សត្វខ្មូតស៊ីមិនបាន គេប្រើសម្រាប់ធ្វើទូក ធ្វើដងក្តោង និងសង់ផ្ទះ។ គេយកស្លឹកខ្ជឹងស្ពុងឱ្យបាត់ឈឺក្បាល វិលមុខ។ ប្រេងគ្រាប់លាយជាមួយ ប្រេងក្របៅប្រើសម្រាប់ព្យានបាលឃ្លង់។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ជីប

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា បំព្រួញ, បង្រួមរន្ធឲ្យតូច ឫ ឲ្យជិត ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ជីខ្ជា

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ពាក្យ​សម្រាប់​ចម្រើន​ពាក្យ ធ្វើ ពាក្យ​និយាយ​ឲ្យ​វិសេស​ឡើង។
ឧទាហរណ៍៖ ធ្វើ​ខ្ជីខ្ជា និយាយ​ខ្ជីខ្ជា គឺ​ធ្វើ​ការ ឬ​និយាយ​អ្វី​មិន​ម៉ត់ចត់ ។ ជួន​កាល​មាន​ប្រើ​ជា គុណ​សព្ទ ដែរ ដូច​ពាក្យ​ថា អ្នក​ឯង​នេះ​ជា​មនុស្ស​ខ្ជីខ្ជា​ណាស់ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​មិន​ចូល​ចិត្ត​ធ្វើ​ការ ឬធុញ​ទ្រាន់​ស្អប់​ការ​ងារ ។ ពាក្យ​ផ្ទុយ​ឧស្សាហ៍ ។
?ថ្នាក់ពាក្យជា រាជសព្ទ
មានន័យថា ទ្រង់កោសជ្ជៈ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ជាំងៗ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ពាក្យ​សម្រាប់​ចម្រើន​ពាក្យ​ពោល ពាក្យ​ស្ដី ពាក្យ​និយាយ​ឲ្យ​ប្លែក​ឡើង។
ឧទាហរណ៍៖ ពោល​ខ្ជាំង​ៗ ស្ដី​ខ្ជាំង​ៗ និយាយ​ខ្ជាំង​ៗ គឺ​ពោល ស្ដី និយាយ​បោក​បោះ​ខ្លាំង​ៗ ឥត​កោត​ញញើត ឥត​គួរ​សម ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ជាំ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា មិន​ស្អាត​ដោយ​មាន​សំរាម ឬ អ្វី​ៗ​ស្មោកគ្រោគ រាយ​ឥត​សណ្ដាប់​ ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ពាក្យ​សម្រាប់​ចម្រើន​ពាក្យ​ជ្រុះ ឲ្យ​ប្លែក​ឡើង។
ឧទាហរណ៍៖ ជ្រុះ​ខ្ជាំ ពង្រាយ​ខ្ជាំ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ជាយ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ប្រទាល​មួយ​ប្រភេទ សន្ដាន​នឹង​រមៀត​សម្រាប់​ផ្សំ​ធ្វើ​គ្រឿង​សម្ល ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ខ្ជាប់​ណាស់ មាំមួន​ណាស់ ។
ឧទាហរណ៍៖ របស់​ខ្ជាប់ខ្ជួន គំនិត​ខ្ជាប់ខ្ជួន; ធ្វើ​ការ​ខ្ជាប់ខ្ជួន ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ខ្ជាប់​ណាស់ មាំមួន​ណាស់ ។
ឧទាហរណ៍៖ របស់​ខ្ជាប់ខ្ជួន គំនិត​ខ្ជាប់ខ្ជួន; ធ្វើ​ការ​ខ្ជាប់ខ្ជួន ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ជាប់

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ឋិត​ថេរ មាំមួន ជាប់លាប់ ។ ប្រើ​ជា កិរិយា​វិសេសន៍ ក៏​បាន។
ឧទាហរណ៍៖ ត្រង់​ណា​ហៅ​ច្បាប់​កាន់​ខ្ជាប់​កុំ​បី​បង់ ចំណេរ​ទៅ​លង់ ខ្លួន​បាន​ជា​ធំ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ជាន់ៗ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ពាក្យ​សម្រាប់​ចម្រើន​ពាក្យ​និយាយ​ឲ្យ​វិសេស​ឡើង។
ឧទាហរណ៍៖ និយាយ​ខ្ជាន់​ៗ គឺ​និយាយ​ផ្ទួន​ៗ ដដែល​ៗ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ជាង

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈើ ឬឫស្សី​ដែល​ចង​ជា​ទោង​អប​ទូក​មិន​ឲ្យ​ឃ្លោង។
ឧទាហរណ៍៖ ទូក​ចង​ខ្ជាង​ដោយ​ឫស្សី​មិន​ឲ្យ​ឃ្លោង​លិច ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ជាក់

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ទម្លាក់​បញ្ចេញ​អ្វី​ៗ ពី​មាត់។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្ជាក់​បាយ​ចេញ​ពី​មាត់ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ជាក

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ពាក្យ​សម្រាប់​ចម្រើន​ពាក្យ​ធ្លាក់; ពាក្យ​គ្រវាត់ ពាក្យ​បោក​ឲ្យ​វិសេស​ឡើង។
ឧទាហរណ៍៖ ធ្លាក់​ខ្ជាក គ្រវាត់​ខ្ជាក បោក​ខ្ជាក ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា ឧទានសព្ទ
មានន័យថា សូរ​ឮ​ដោយ​ធ្លាក់ ដោយ​គ្រវាត់ ដោយ​បោក។
ឧទាហរណ៍៖ ធ្លាក់​ឮ​ខ្ជាក គ្រវាត់​ឮ​ខ្ជាក បោក​ឮ​ខ្ជាក ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ចៅ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​សត្វ​តូច​សណ្ដាន​នឹង​ខ្យង។ ដែក​មាន​ទង​សណ្ឋាន​ដូច​គូទ​ខ្ចៅ ។
ឧទាហរណ៍៖ មួល​ខ្ចៅ​ឲ្យ​ជាប់ ។

             ស្នាម​ដែល​វិល​វង់​ដូច​គូទ​ខ្ចៅ​នៅ​ម្រាម​ដៃ ម្រាម​ជើង​ក៏​ហៅ​ថា ខ្ចៅ ដែរ។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្ចៅ​ដៃ ខ្ចៅ​ជើង ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ចោះ

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា អាក់អួល មិន​ជា​របៀប​រៀបរយ។
ឧទាហរណ៍៖ សេចក្ដី​សំបុត្រ​នេះ​ខ្ចោះ​ច្រើន​កន្លែង; ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ចោប

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា វេច ក្ដោប ធ្វើ​ឲ្យ​ជា​កញ្ចោប។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្ចោប​អង្ករ (ម. ព. កញ្ចោប ផង)។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ចោត

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ដោយ​មាន​ជើង​ចោត​ម្ខាង ឬ​ទាំង​ពីរ​ខាង ហើយ​ដើរ​ជាន់​ដី​ដោយ​ចុង​ជើង កែង​ជើង​ផុត​ពី​ដី។
ឧទាហរណ៍៖ មនុស្ស​ដើរ​ខ្ចោត ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ចើច

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​មាន​ដំណើរ​ខើច​ជើង​មិន​ស្មើ​គ្នា រាង​ខ្ពស់​ម្ខាង ទាប​ម្ខាង។
ឧទាហរណ៍៖ ជើង​ខ្ចើច; ដើរ​ខ្ចើច​ៗ ។ (ម. ព. ខ្ជើច ផង) ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាវិសេសន៍
មានន័យថា ដែល​មាន​ដំណើរ​ខើច​ជើង​មិន​ស្មើ​គ្នា រាង​ខ្ពស់​ម្ខាង ទាប​ម្ខាង។
ឧទាហរណ៍៖ ជើង​ខ្ចើច; ដើរ​ខ្ចើច​ៗ ។ (ម. ព. ខ្ជើច ផង) ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ចូវ, ផ្ចឹកឧត្ដម

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ព្រឹក្សមួយប្រភេទកំពស់ ៣០-៤០ម ដុះក្នុងព្រៃធំស្ងួត ដែលមាន ឧព្វេធពី ៥០ ទៅ ៣០០ ម និងដុះក្នុងព្រៃល្បោះនៃឧបទ្វីបឥណ្ឌូចិន។ ឈើលេខ ២ សម្រាប់ធ្វើគ្រឿងរាយរង សង់ផ្ទះ។ ជ័រដើមគេត្រងសម្រាប់បិទនៀវនាវា។ បើគេលាយជ័រនេះជាមួយបាយជ្រូកៗញី នឹងទៅជា អា។ គេស្មានថាប្រហែលជ័រនេះ អាចធ្វើឱ្យនារីទៅជាអាដែរ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ចូវ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា រុក្ខជាតិ​មួយ​ប្រភេទ ច្រើន​ដុះ​នៅ​ព្រៃ​ភ្នំ ដើម​ធំ​ខ្ពស់ មាន​ខ្លឹម សាច់​ហាប់​ជិត​ស្និទ្ធ​ជាប់​ល្អ ប្រើ​ជា​គ្រឿង​ទព្វ​សម្ភារផ្សេង​ៗ​បាន ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ចី

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា យក​ពី​គេ​មក​ប្រើ​ហើយ​ឲ្យ​ទៅ​វិញ ។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្ចី​ប្រាក់ ខ្ចី​ទូក ខ្ចី​ចាន ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា ដែល​មិន​ទាន់​ចាស់ មិន​ទាន់​ទុំ ។
ឧទាហរណ៍៖ ចេក​ខ្ចី ស្វាយ​ខ្ចី ។ ពាក្យ​ផ្ទុយ​ ចាស់ ទុំ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ចាស់

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ឈ្មោះ​ឈើ​មួយ​ប្រភេទ ស្លឹក​ប្រហែល​នឹង​ចន្ទន៍ ផ្លែ​ប្រហែល​នឹង​មក្លឿ​មាន​រស​ចត់ ប្រើ​ស៊ី​ជា​ជំនួស​ស្លា​បាន។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្ចាស់​ជា​ឈើ​មាន​ម្លប់​ជិត​ល្អ​ណាស់ ។

                ព្រឹក្សកម្ពស់ ១០-២០ ម ដុះក្នុងព្រៃស្រោងនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍។ គ្រាប់ខ្ចាស់អាចបរិភោគបាន។ ឈើខ្ចាស់ឆាបផុយណាស់ ទុកមិនបានយូរទេ គេអាចប្រើសម្រាប់សង់រោងបណ្តោះអាសន្ន ឬជាពិសេសសម្រាប់ធ្វើធ្យូង។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ចាយ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ខ្ទាត​ចេញ។
ឧទាហរណ៍៖ កំពប់​ស្រូវ​ខ្ចាយ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ចាត់ខ្ចាយ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា រាត់រាយ រោយរាយ។
ឧទាហរណ៍៖ អង្ករ​កំពប់​ខ្ចាត់ខ្ចាយ​អស់ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ចាត់

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ព្រាត់​ព្រាយ បែក​ខ្ញែក; ឃ្លាត​ចេញ។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្ចាត់​ចេញ​ពី​ស្រុក​កំណើត។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ចរខ្ចាយ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា សុសសាយ ផ្សាយ​ទួទៅ។
ឧទាហរណ៍៖ បែក​ខ្ចរខ្ចាយ​ទៅ​ហើយ កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​ល្អ​របស់​អ្នក​ល្បី​ឮ​ខ្ចរខ្ចាយ​គ្រប់​តំបន់ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ចរ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ខ្ទរ ខ្ទរខ្ទារ លេច​ឮ​ពេញពាស។
ឧទាហរណ៍៖ កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​ពីរោះ​ខ្ចរ ។ ច្រើន​ប្រើ​ជាមួយ​នឹង ខ្ចាយ (ម. ព. នេះ និង​ពាក្យ ខ្ចរខ្ចាយ បន្ទាប់​នេះ) ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ចប់ដីព្រៃ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ប្រវែង ១៧-១៨ ស.ម បន្ទូលក្បាល និងខ្នងពណ៌ត្នោតខ្ចី មានឆ្នូតលើស្លាបពណ៌ស និងខ្មៅ វ័ណ្ឌកខ្មៅ ។ ទីជំរក: ព្រៃស្បោង ព្រៃល្បោះ តាមដងផ្លូវតូចធំក្នុងព្រៃ និងព្រៃកោងកាង ។ ជីវសាស្រ្ត: បក់កន្ទុយឡើងចុះពេលរកចំណី។ របាយ: ជាប្រភេទឆ្លងកាត់ មានគ្រប់ទីកន្លែង ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ចប់

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា រុំ ឬ វេច​ជា​កញ្ចប់ ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ជា​កញ្ចប់។
ឧទាហរណ៍៖ ខ្ចប់​បាយ​មួយ​កញ្ចប់​ទៅ​បរិភោគ​តាម​ផ្លូវ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ្ចក

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា អំពី​ដំណើរ​ខ្ញើច​ៗ មិន​រាប មិន​ស្មើ។
ឧទាហរណ៍៖ មនុស្ស​ខ្ចក សេះ​ខ្ចក។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ័ន

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (ម. ព. ខ័ឌ្គ) ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ័ណ្ឌ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា មណ្ឌលជានាទីរបស់នាយក្រុមរាជការណាមួយដូចយ៉ាងក្រុមគង្គា រុក្ខា និង​ប្រមាញ់ជាដើម

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខ័ឌ្គ

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (សំ.)(បា.) (ខឌ្គ; ខគ្គ) គ្រឿង​សស្ត្រា​មួយ​ប្រភេទ ផ្លែ​មាន​មុខ​ទាំង​ពីរ​ខាង​ មាន​សណ្ឋាន​ដូច​ផ្លែ​លំពែង ប៉ុន្តែ​ធំ​វែង​ជាង​ផ្លែ​លំពែង ដង​ខ្លី​ច្រើន​ជាង​ដង​លំពែង មាន​ស្រោម​សម្រាប់​ស៊ក​សៀត​ចង្កេះ​បាន​ ដោយ​មាន​ខ្សែ​ចង​ស្រាក់​ភ្ជាប់​នឹង​ស្រោម​នោះ; ខ្មែរ​ហៅ​គ្រឿង​សស្ត្រា​នេះ តាម​សំនៀង​សៀម​ថា ខ័ន (ព្រះ​ខ័ន ឬ ព្រះ​ខាន់) ព្រោះ​សៀម​សរសេរ ខររគ៍ (អ. ថ. ខា៎ន់) ដោយ​បំប្លែង​អំពី​ពាក្យ​សំស្ក្រឹត​ថា ខឌ្គ ។ យើង​ហៅ​ថា ព្រះ​ខ័ន យូរ​ណាស់​ហើយ។
ឧទាហរណ៍៖ ព្រះ​ខ័ន​រាជ្យ មន្ទីរ​ព្រះ​ខ័ន ឬ ហោ​ព្រះ​ខ័ន ។ យើង​សរសេរ​ជា ព្រះ​ខាន់ ក៏​បាន ។ ប៉ុន្តែ​បើ​ពួក​កវី​ខ្មែរ ត្រូវ​ការ​ប្រើ​ក្នុង​ការ​តែង​កាព្យ​ប្រើ​ពាក្យ ខ័ឌ្គ ឬ ព្រះ​ខ័ឌ្គ តាម​សម្ផស្ស​កាព្យ​ដែល​ចាប់​ជួន​គ្នា​ខ្លះ​វិញ ក៏​អាច​ប្រើ​បាន ព្រោះ​យើង​មាន​ពាក្យ ខ័ឌ្គ ក្នុង​វចនានុក្រម​ខ្មែរ​របស់​ប្រទេស​យើង​ហើយ ។ យើង​តែង​កាព្យ​ល្បង​មើល​ថា ព្រហ្មទត្ត​មហា​ក្សត្រិយ៍ ទត​ឃើញ​ព្រះ​ខ័ឌ្គ​នៅ​ដៃ​កុមារ ឈ្មោះ​ទីឃាវុ ដូច​នឹង​ប្រហារ លុះ​ទ្រង់​ជ្រាប​ការណ៍ ទើប​ក្សាន្ត​ព្រះ​ទ័យ ។… (ថ្លែង​ពី​រឿង​ព្រះ​បាទ​ព្រហ្មទត្ត​និង​ទីឃាវុ​កុមារ ក្នុង​ទីឃាវុ​កុមារ​ជាតក) ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខះខំ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ( ម. ព. ខំ និង ខះ ប. ) ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខះ

?ថ្នាក់ពាក្យជា គុណនាម
មានន័យថា កក ស្ងួត។
ឧទាហរណ៍៖ ខះ​ក ប្រេង​ខះ ។

?ថ្នាក់ពាក្យជា បរិវារសព្ទ
មានន័យថា ពាក្យ​សម្រាប់​និយាយ​ផ្សំ​នឹង​ពាក្យ ខំ។
ឧទាហរណ៍៖ ខះ​ខំ គឺ​ខំ​ដោយ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខំ

?ថ្នាក់ពាក្យជា កិរិយាសព្ទ
មានន័យថា ឱហាត​សង្វាត ប្រឹងប្រែង។
ឧទាហរណ៍៖ ខំ​ធ្វើ​ការងារ ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

ខៅតាក

?ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា (ល. ស.) បាយ​ដំណើប ដែល​គេ​ហាល​ឲ្យ​ក្រៀម ទុក​បង្ការ​ប្រើ​ក្នុង​គ្រា​ក្រ (មាន​ប្រើ​តែ​ក្នុង​កាល​ពី​ដើម); ពាក្យ​នេះ ហៅ​ក្លាយ​មក​ជា កាតាក ក៏​មាន ។

ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត